آیات محبوب کتاب مقدس از ALuka 13

به اشتراک گذاشتن

“Nyen anoko nyin se nɔn ikakyetu kahyu, arɔ meŋ nda tɔŋghɛn banet gbaraŋ bah tɔk ku nɔ ne ba bah tiren wɔgh.

yir abiniŋ kun ti se ko nakabik nakpɛ tu sɔrɔk nkab ati tu ayɛh kob ankara. Ngum ku te gyuŋ asaŋ ti ren ku yeseŋ tsik wɔgh ko jajuk. Seko aYeso tu di, ngum tu yereŋ anye ngu yah, “Abiniŋ, ba ta te ijel ikusha nwuna.”

AYeso tu ra katama mbɔk ngu, azuzukghi ngum tak nabak tsik asaŋ toroŋ KUNOM.

Izen yama ya, ba ya ko ba yes bafe mintiriŋ ba bah te mba bafe shon, bafe shon te mba bafe mintiriŋ.”

Be atekrimi ba ku dutsik ati gakre kakyetu, nyin se yeseŋghɛn atasa taŋ khin kakyetu taŋ bena, ‘Agbanaŋ, tik tarakghi kakyetu ya.’ “Ne ngum saba shani yah, ‘Meŋ ren karɔ ko nyin ti wurukghɛn wɔgh.’

Meŋ nda tɔŋghɛn, anama yu wɔgh! Be nyin saŋ kaŋ tossɛnbɔk nyin se maŋ kuusɛn ako mba ya.”

“Ne asa borokghɛni yah, ‘Meŋ nda renen wɔgh aso karɔ ko nyin ti wurukghɛn wɔgh. Dokghɛn arɔ meŋ, gbik nyin bakpɛ banet!’

AYeso rib, “Igwom KUNOM se ne? Ikyɛdi ko nzi chɛrɛk nde? Ndem se ko ichwa mustad, ko anet sob ati tub ntsɛk ngu. Ndem rasak ita te nde agbaŋ kakon, nanyonyonoŋ cho ti nɔk nari nna aton ihywaŋghi.”