آیات محبوب کتاب مقدس از मत्ती 16

به اشتراک گذاشتن

बल्ति ईशु ने आपणे चैला नु केहले, “अगर कुई माये भांसु आणा चाहवे, तां आपणे आप कनु इन्कार करो, ते आपणा क्रूस चती कर माये भांसु हुती पड़ो।

ते मैं वी तनु किहे पला कि तु पतरस छी, ते मैं ऐ पत्थरा उपर आपणी कलीसिया बणावी, ते अधोलोक चे फाटक ओचे उपर हावी नी हुवी।

मैं तनु स्वर्ग़ा चे राज़ चीया कुंजीया ङिही, ते जको कोच्छ तु धरती उपर ब़ांधे, ऊं स्वर्ग़ा मां ब़झी, ते जको कोच्छ तु धरती उपर खोले, ऊं स्वर्ग़ा मां खुली।”

कांकि जको कुई आपणी जीन्दगी नु बचावणा चाहवे, ओ विनु गुंती ब़ेसी। पर जको कुई माये वास्ते आपणी जीन्दगी नु गुंवी, ओ विनु बचावी।

अगर इन्सान सारे संसारा नु हांसिल करे, तां आपणी जीन्दगी चे नुकसान चवे, तां ओनु का फायदा हुवी? जा इन्सान आपणी जीन्दगी चे बदले का ङी?

ईशु ने वानु केहले, “पर तम्ही मनु का किहा ?” शमौन पतरस ने उत्तर ङिला, “तु जीते नरीकारा चा पूत मसीह छी।”

ईशु ने ओनु उत्तर ङिला, “हे शमौन, योना चा पूत, तु धन्‍न छी, कांकि मांस ते लुहींया ने ना पर माये ब़ा नरीकारा ने जको स्वर्ग़ा मां छै, हा बात दुधे उपर उजागर करली।