آیات محبوب کتاب مقدس از लूका 14

به اشتراک گذاشتن

“अगर कुई माये गोढु आवे, ते आपणे आई-ब़ा ते घराआली ते ब़ाले ते भावां ते ब़ेहणीया बल्कि आपणी जान कनु वी ज्यादा मनु प्रेम करे, तां ही ओ माया चैला हो सग़े।

ते जको कुई आपणा क्रूस ना चवी, ते माये भांसु ना आओ, ओ वी माया चैला ना हो सग़ी।

कांकि जको कुई आपणे आप नु बङे बणावी, ऊं छोटे करले जई, ते जको कुई आपणे आप नु छोटे बणावी,ऊं बङे करले जई।”

यूं करती तम्चे महु जको कुई आपणे सारे कोच्छ छोड़ती ना ङियो, तां ओह माया चैला ना हो सग़ी।

“तम्हा महु कूण छै जको किला बणावणे चाहते हो, ते पेहले ब़ेसती कर खर्चा ना जोड़ो कि पुरे करने ची ताकत माये कनु छै के कोनी? कङी इसड़े ना हो कि जिसे बेले ओ नीम भरती गिहो पर तियार ना कर सग़ो, तां सारे ङेखणे आले ईं केहती कर ओनु मजाकी मां उङारु लाग़ो। ते किहे, ‘ईं बन्दे बणाऊ लाग़ले, पर तियार ना कर सग़ले।’

पर जब तु भोज़ करी, तां कंगाल, टुन्डे, लंगड़े, ते अन्धा नु हकार। तब तु धन्‍न हुवे, कांकि वांचे कनु वापिस बदले मां ङेणे वास्ते कहीं कोनी हुवी, पर तनु धर्मीया चे लारे जीते हुवणे चा नरीकार तनु ऐचा फल ङिही।”

“लूण आच्छे छै, पर अगर लूणा चा स्वाद बिगड़ती जाये, तां बल्ति किसी चीजे लारे नमकीन करले जई? ऊं ना तां भोंये चे ते ना खाद चे वास्ते कामा मां आवे, ओनु तां लौक ब़ाहर भुकाती नाखी। जाये सुणने चे कान हो ऊं सुणती गिहो।”