آیات محبوب کتاب مقدس از Eóin 10

به اشتراک گذاشتن

Ní ṫig an gaduiḋe, aċd do ġoid, agus do ṁárḃaḋ, agus do ṁilleaḋ: ṫáinig misi ionnus go mbíáḋ beaṫa aca agus go mbíaḋ sí ní is fairsinge aca.

As misi an táoḋaire maiṫ: cuiriḋ an táoḋaire maiṫ a anam féin ar son na gcáoraċ.

Do ċluinid mo ċáoiriġsi mo ġúṫ, agus aiṫniġim iád, agus leanuid síad me

Agus do ḃeirim an ḃeaṫa ṁarrṫanaċ ḋoiḃ; agus ni raċaid siád a muġa go bráṫ, agus ní ḟúaideóċaiḋ eínneaċ as mo láiṁ iad.

Is misi an dorus, giḋ bé neaċ raċas a steaċ ṫríomsa, slaíneoċṫar é, agus raċuiḋ sé a steaċ agus amaċ, agus do ġéuḃa sé inḃear.

Is misi an táoḋaire maiṫ, agus aiṫniġim mo ċáoiriġ féin, agus aiṫniġid mo ċáoiriġ féin mé.

Maṫair, noċ ṫug ḋaṁsa íád, as mó é ná na huile; agus ní ḟéudann éinneaċ a ḃfuadaċ as láiṁ Maṫar. Misi agus an Taṫair as áon sinn.

Mar aiṫniġeas an Taṫair misi, agus aiṫniġimsi an Taṫair: agus do ḃeirim manam ar son na gcáoraċ.

Ní ḃeireann eúnduine úaim é, aċd cuirim féin uáim féin é. Atá cúṁaċda agam a ċur uáim, agus atá cúṁaċda agam a ġáḃáil ċugam a rís. Fuáir mé an áiṫnesi ó Maṫair.

A duḃairt Iósa riú arís, Go deiṁín, deiṁin, a deirim riḃ, Gur misi dorus na gcáoraċ.

Aċd an túarsdaluiġ, agus an té naċ ḃfuil na áoḋaire, agus naċ leis féin na cáoiriġ, do ċí sé an mactíre ag teaċd, agus fáguiḋ sé na cáoiriġ, agus teiṫiḋ sé: agus fuáduiġe an mactíre na cáoiriġ, agus scabuiġe sé iád.

Go deiṁin, deiṁin, a deirim riḃ, Giḋ bé naċ dtéid a sdeaċ ṫríd an dorus go cró na gcáoraċ, aċd ṫéid suás a dtáoiḃ eile, is gaduiḋe é agus bioṫaṁnaċ.