آیات محبوب کتاب مقدس از Matha 3

به اشتراک گذاشتن

Ar an aḋḃar sin, taḃraiḋ toraḋ uaiḃ ḃéas de réir na h‐aiṫriġe

agus, féaċ, guṫ ó neaṁ, aduḃairt, Is é seo mo Ṁac ionṁain ’n‐a ḃfuil mo ṁór‐aoiḃneas.

Agus ar mbeiṫ d’Íosa baistṫe, do ċuaiḋ sé suas as an uisce ar an láṫair: agus, féaċ, do fosclaḋ na flaiṫis dó, agus do ċonnaic sé Spiorad Dé ag tuirling i rioċt cuilm, agus ag teaċt anuas air

Baistim‐se le h‐uisce siḃ ċum aiṫriġe; aċt an té atá ag teaċt im’ ḋiaiḋ, is treise é ’ná mise, agus ní fiú mise a ḃróga d’iomċar: baistfiḋ seisean siḃ leis an Spiorad Naoṁ agus le teiniḋ. Atá a ċáiṫteaċán ’n‐a láiṁ aige

Agus ċeana féin atá an tuaġ curṫa ar ḟréiṁ na gcrann: ar an aḋḃar sin crann ar biṫ naċ dtugann toraḋ maiṫ, leagfar é agus caiṫfear é sa teiniḋ.

Óir is eisean an té úd ar ar laḃair Ésáias fáiḋ, nuair aduḃairt se, Guṫ an té atá ag glaoḋaċ sa ḃfásaċ, Ullṁuiġiḋ sliġe an Tiġearna, Déanaiḋ a ċosáin díreaċ.