آیات محبوب کتاب مقدس از رومیان 7

به اشتراک گذاشتن

خدا را شکر می‌کنم که او به‌وسیلهٔ خداوند ما عیسای مسیح، چنین کاری را کرده است. خلاصه با عقل خود شریعت خدا را بندگی می‌کنم در‌حالی‌که طبیعت نفسانی من بندۀ گناه است.

می‌دانم که در من یعنی در طبیعت نفسانی من هیچ نیکویی نیست، زیرا اگرچه میل به نیکی کردن در من هست، ولی قدرت انجام آن‌ را ندارم.

آن نیکی‌ای را که می‌خواهم، انجام نمی‌دهم، بلکه کار بدی را که نمی‌‌‌خواهم، به‌عمل می‌آورم.

اگر کاری را که نمی‌‌‌خواهم، ‌انجام می‌دهم، دیگر کنندۀ آن کار من نیستم، بلکه گناه است که در من به سر می‌برد.

پس به این قاعدۀ کلّی پی می‌برم که هر وقت می‌خواهم کار نیکویی انجام دهم، شرارت به ذهنم می‌آید. باطناً از شریعت خدا لذّت می‌برم،

وقتی کاری می‌کنم که نمی‌‌‌خواهم بکنم، این نشان می‌دهد که من نیکو بودن شریعت را تصدیق می‌کنم.