آیات محبوب کتاب مقدس از رومیان 4

به اشتراک گذاشتن

او ایمان خود را از دست نداد و به وعدهٔ خدا شک نکرد، بلکه در ایمان تقویت شده خدا را حمد می‌گفت؛ زیرا اطمینان کامل داشت که خدا قادر است مطابق آنچه وعده فرموده است عمل کند.

چنان‌که نوشته شده است: «تو را پدر ملل بسیار ساخته‌ام.» از‌این‌رو این وعده در نظر خدایی که ابراهیم به او ایمان آورد معتبر است، آن خدایی که مردگان را زنده می‌کند و نیستی‌ها را هستی می‌بخشد.

او به‌خاطر گناهان ما تسلیم مرگ گردید و زنده شد تا ما در پیشگاه خدا کاملاً نیک محسوب شویم.

ابراهیم ایمان آورد و در آن هنگام که هیچ امیدی نبود، او امیدوار گشت و از‌این‌رو «پدر ملل بسیار» شد. چنان‌که نوشته شده است: «نسل تو بی‌شمار خواهد شد.»

پس این وعده به ایمان متّکی است ‌تا بر فیض خدا استوار بوده برای تمام فرزندان ابراهیم معتبر باشد، نه‌تنها برای آنانی که زیر شریعت هستند، بلکه برای کسانی هم که مانند ابراهیم ایمان می‌آورند، زیرا ابراهیم پدر همۀ ما است.

«خوشا به حال آنانی که خدا خطاهای ایشان را بخشیده و گناهانشان را پوشانیده است. خوشا به حال کسی ‌که خداوند گناه او را به حسابش نمی‌گذارد.»

زیرا نوشته شده است: «ابراهیم به خدا ایمان آورد و خدا آن ایمان را به‌عنوان نیکی ‌مطلق به حساب او گذاشت.»