آیات محبوب کتاب مقدس از اِشعیا 51

به اشتراک گذاشتن

خداوند می‌گوید: «من هستم، آری خود من، که به شما تسلّی می‌بخشم. چرا از انسان فانی که مثل علف صحرا زودگذر است، واهمه داری؟

من آسمان‌ها را گسترانیدم و بنیاد زمین را نهادم. من به اورشلیم می‌گویم، 'تو قوم من هستی! من تعالیم خود را به تو داده‌ام، و با دست خودم از تو حمایت می‌کنم.'»

«ای کسانی‌ که می‌دانید راستی چیست و شما، ای کسانی‌ که تعالیم من در دل‌هایتان ثبت شده است، به من گوش کنید. نترسید وقتی مردم شما را سرزنش می‌کنند و به شما ناسزا می‌گویند؛

«من به صهیون و به تمام کسانی‌ که در میان خرابه‌ها زندگی می‌کنند، شفقّت خواهم نمود. بیابان آن‌ را به باغی سرسبز، مثل باغ عدن، تبدیل خواهم کرد. آنجا از شادی و خوشی، و سرودهای ستایش و سپاس پُر خواهد بود.

آن نجات‌یافته‌گان با شادی و سرودخوانان به صهیون خواهند رسید. آن‌ها تا ابد شاد و برای همیشه از غم و غصّه رها خواهند بود.