آیات محبوب کتاب مقدس از Pulim 4

به اشتراک گذاشتن

Nmo ná ke lanyerane, nmo yuu bá zeiŋi wɛɛne na? Nmo nam daa ná wo ke lanyerane, ta‑n yei we wɛleere vwɛ n diga ni dem ne ye de lage de ja‑m ne ga-varem tei. Nmo nam jege se n kwaane n wane-de mo.”

Sɛfi de ma lo bu. O ma pa o yere we ‘Enosi’. Maŋa kam konto ne mo nɔɔna laam bobo se ba taa bwoi BAŋA Wɛ yere ba maa zuli‑o.

BAŋA Wɛ laam ma bwei Kain o we, “Se nmo nyaane Abel bɛ?” O ma leiri o we, “Amo yeiri o jei. Ko ye amo totoŋe mo se a taa yere a nyaane wom na?”

BAŋA Wɛ laam ma ta o we, “Nmo ke bɛ lɛɛro mo tento? Nii! Nmo nyaane wom jana bam wo tega kam ne mo ba keeri ba jare-ne se a jwoori a ŋwe nmo totoŋ-balɔrɔ kom jene dem.

BAŋA Wɛ ma leiri o we, “Ko bá taa ye konto. Wolo maama na wó go nmo Kain to, amo wó ŋwe jene dem konto kuni berepɛ mo kotu dwi dem baŋa ne.” BAŋA Wɛ laam ma ke nyenyego Kain yera ne, se ko che nɔɔno wolo maama na wó jeeri‑o to, se kotu yé zaŋe o go‑o.