آیات محبوب کتاب مقدس از Evvan 11

به اشتراک گذاشتن

Isõs cieʹlǩi suʹnne: «Mon leäm pââjaskaggõõttmuš da jieʹllem; kååʹtt åskk muu, tõt jeäll, håʹt leežž jäämmam. Ij-ǥa ni õhtt, ǩii jeäll da åskk muu, jääʹm ni kuäʹss. Ååskak-a tõn?»

Isõs cieʹlǩi suʹnne: «Jiõm-a ceälkkam tuʹnne, što vuäǯǯčiǩ vueiʹnned Vuâsppååʹd čuõvvâdvuõđ, ko pâi ååskčiǩ.»

Isõs reäǥškueʹđi.

Leša ko Isõs kuuli tõn, son cieʹlǩi: «Ij tõt puõccmuš viiǥǥ jääʹmmʼma, leša Vuâsppååʹd ciʹstte, što Vuâsppååʹd Päʹrnn tõn pääiʹǩ čuõvvneʹčči.»

Nääiʹt ko Isõs leäi ceälkkam, son čuõʹrvvji kõrr jiõʹnne: «Lasarõs, puäʹđ åålǥas!» Da jaaʹmmi pueʹđi ääuʹdest da jueʹlj da ǩiõđ leʹjje leeiʹnin karrum da muâđ kattum leeiʹnin. Isõs cieʹlǩi: «Peäʹstted leeiʹnid da lueʹštted suu mõõnnâd.»

Isõs eʹpet pâiʹl rââʹdd vuõiŋsti da mõõni ääuʹd årra. Tõt leäi skuõrr, da tõn ooudâst leäi ǩeäʹdǧǧ.

Son eʹpet cieʹlǩi: «Naʹzvaanam Lasarõs vuäđđ, mon mõõnam suu counnâd.»