آیات محبوب کتاب مقدس از Maitiú 2

به اشتراک گذاشتن

Agus ar ḋul isteaċ san tiġ dóiḃ, fuair siad an leanḃ agus Muire, a ṁáṫair, agus ag sléaċtaḋ go talaṁ dóiḃ, ṫug siad aḋraḋ dó: agus d’ḟoscail siad a gcuid stór go dtug tioḋlaicṫe dó, ór, túis, agus miorr.

Annsin nuair a rugaḋ Íosa i mBeiṫil lúda le linn Ioruaiḋ, rí, féaċ, ṫáinic draoiṫe as an oirṫear go h-Ierusalem, Ag ráḋ: Cá ḃfuil an té seo a rugaḋ ina ríġ ar na h-Iúdaiġ? Óir ċonnacamar a réalt san oirṫear, agus ṫáiniceamar ċun é d’aḋraḋ.

Nuair a ċonnaic siad an réalt, lionaḋ le h-áṫas as cuimse iad.

Agus ó fuair siad raḃaḋ ina gcodlaḋ gan dul ṫar ais ċuig loruaḋ, ṗill siad bealaċ eile ċun a dtíre féin. Nuair a ḃí siad-san ar ṡiuḃal, féaċ, ṫaisbeán aingeal an Tiġearna é féin i n-aisling do Ióseṗ, agus duḃairt: Éiriġ agus cóg leat an leanḃ agus a ṁáṫair, agus teiċ ċun ba h-Éigipte; agus fan annsin go dtí go n-innsiḋ mise duit. Óir is aṁlaiḋ a ḃéas Ioruaḋ ar lorg an leinḃ ċun é ċur ċun báis.