آیات محبوب کتاب مقدس از متّی 3

به اشتراک گذاشتن

تُسی تَوبہ جوگا پَھل لیاؤ

تے ویکھو اسماناں توں اِک اواز آئی پئی ایہہ میرا پیارا پُتر اے جِس توں مَیں بڑا خُوش آں۔

تے یِسُوع بپتِسمہ لے کے جھٹ پانیوں باہر نِکل آیا۔ تے ویکھو اسمان اوہدے لئی کُھل گیا تے اوس خُدا دے رُوح نُوں کبُوتر وانگُوں اُتر دیاں تے اپنے اُتّے آؤندیاں ویکھیا۔

مَیں تے تُہانوں تَوبہ دے واسطے پانی نال بپتِسمہ دینا آں۔ پر اوہ جیہڑا میرے پِچّھے آؤندا اے مَیتھوں زوراور اے۔ اوہدی جُتّی چُکن دے مَیں لائق نئیں آں۔ اوہ ای تُہانوں پاک رُوح تے اَگ نال بپتِسمہ دیوے گا۔

پر ہُن رُکھّاں دی جڑ اُتّے کُہاڑا رکھیا ہویا اے سو جیہڑا جیہڑا رُکھّ ہَچھّا پَھل نئیں لیاؤندا اوہ وَڈّھیا جاندا تے اَگ وِچ سُٹّیا جاندا اے۔

کیوں جو ایہہ اوہی اے جِہدی یسعیاہ پیغمبر گلّ کِیتی سی پئی بیابان وِچ اِک ہوکا دین والے دی اواز آؤندی اے۔ پئی خُداوند دا راہ تیار کرو۔ اوہدے راہاں نُوں سِدّھیاں بناؤ۔