آیات محبوب کتاب مقدس از Yûhʼenna 12

به اشتراک گذاشتن

Ewê ku bixwaze Minrʼa xizmetkʼarîyê bike, bira pey Min bê. Ez li kʼu derê bim, xizmetkʼarê Min jî wê li wê derê be. Heger yek Minrʼa xizmetkʼarîyê dike, Bav jî wê qedirê wî bigire.

Yê ku eʼmirê xwe hʼiz dike, ewê unda ke, lê ewê ku li vê dinyayê dijene eʼmirê xwe, ew wî bona jîyîna hʼeta-hʼetayê xwey dike.

Ez rʼast bê xêlif werʼa dibêjim, heger hʼeba gênim nekʼeve eʼrdê û nemire, ewê tʼenê bimîne, lê heger ew bimire, wê gelek ber bide.

Ez çawa rʼonayîdar hatime dinyayê, wekî her kesê ku bawerîya xwe Min bîne, teʼrîyêda nemîne.

Heger yek gotina Min bibihê û neqedîne, Ez dîwana wî nakim. Ez nehatime ku dîwana dinyayê bikim, lê wekî dinyayê xilaz kim.

Hingê Meryemê lîtirekî rʼomayî bi rʼûnê nardêyî safî û biha hilda, ser nigêd Îsada kir û pê pʼorʼê xwe nigêd Wî ziha kirin. Bîna rʼûnê nardê mal hilda.

wana çʼiqilêd xurmê hildan çûne pêşîya Wî û kirine qîrʼîn: «Hosanna! Bimbarek e Ewê ku bi navê Xudan tê, Pʼadşê Îsraêlê!»

Îsa li wan vegerʼand û got: «Ew sihʼeta ku Kurʼê Mêriv wê bê rʼûmetkirinê pêrʼa gihîşt.