آیات محبوب کتاب مقدس از Лука 22

به اشتراک گذاشتن

«Эй, Атам! Эгер ислесең, бу хасрат кәсесини Менден сова гечир! Йөне Мениң ислегим дәл, Сениң ислегиң амала ашсын!» дийип, дилег этмәге дурды.

Эмма Мен иманың кемелмесин дийип, сениң үчин дилег этдим. Сен хем бир вагт өврүлип гелениңде, доганларыңы кувватландыр» дийди.

Онсоң чөреги алды-да, шүкүр этди, оны дөвүп, шәгиртлере берип: «Бу Мениң сизиң үчин гурбан эдилйән беденимдир, муны Мени яда салмак үчин берҗай эдиң» дийди.

Шейле хем нахардан соң шераплы кәсәни алып: «Бу кәсе Мениң сизиң үчин дөкүлйән ганым аркалы багланышылян тәзе әхтдир.

Ол агыр гама батып, ыхлас билен Худая дилег этди. Исадан акян дер ере дамян ган дамҗалары ялыды.

Эмма сиз бейле болмаң. Араңызда иң улы иң кичи ялы болсун, баштутан, гой, хызматкәр кимин болсун.

Иса: «Петрус, саңа диййәрин, сен бу гүн хораз гыгырмаздан өң, Мени танамаяндыгыңы үч гезек айдарсың» дийди.