آیات محبوب کتاب مقدس از N. Luc 3

به اشتراک گذاشتن

Agus thachair, an deigh doʼn t-sluagh uile a bhith air am baisteadh, us Iosa cuideachd air a bhaisteadh, gun dʼ fhosgladh flathanas, ʼs e ri urnaigh; Agus theirinn an Spiorad Naomh air, an riochd corporra mar chalaman; us thainig guth bho neamh: Is tu mo Mhac ionmhuinn, asadsa is mor mo thlachd.

Fhreagair Eoin, a cantuinn riu uile: Tha mise gu dearbh gu ʼr baisteadh le uisge: ach thig nas treasa na mi, dha nach airidh mise air barr-iall a bhrog fhuasgladh: baistidh esan sibh leis an Spiorad Naomh ʼs le teine

Thugaibh ma ta mach toradh freagrach do ʼn aithreachas, agus na teannaibh ri radh: Tha Abraham ʼna athair againn. Oir deiream ribh, gum beil Dia comasach air clann a thogail do dhʼ Abraham de na clachan so.

Oir tha ʼn tuagh cheana air a leagail ri bun nan craobh. A h-uile craobh ma ta nach toir a mach deagh mheas, gearrar sios agus tilgear san teine i.

Mar a tha e sgriobhte an leabhar briathran an fhaidh Isaias: Guth neach a g-eigheach san fhasach: Dianaibh deas slighe an Tighearna: dianaibh direach ʼaisridhean: Lionar a h-uile gleann, agus islichear a h-uile beinn agus cnoc; us nithear na slighean cama direach, agus na rathaidean garbha comhnard; Agus chi a h-uile feoil sabhaladh Dhe.