آیات محبوب کتاب مقدس از Башланув 2

به اشتراک گذاشتن

Шу себептен акъай, ана-бабасыны къалдырып, апайына япыша, ве олар бир вуджут олалар.

Сонъ РАББИ-Тааля Озь-Озюне: – Адамгъа янъгъызлыкъ ярашмаз. Мен онъа келишкен бир ярдымджы яратайым, – деди.

РАББИ-Тааля топракъ тозундан адамны яратып, бурнунынъ тешиклерине яшайыш нефесини уфюрип киргизди, ве адам тири джан олды.

Адам: – Бу, меним кемигимден къопкъан кемиктир, джан-джигеримден къопкъан парчамдыр. О, акъайдан алынгъаны ичюн, апай деп адланаджакъ, – деди.

Бу куню Алла Озю яраткъан ве япкъан эписи ишлеринден раатлангъаны ичюн, О, единджи кунни багъышлады ве мукъаддес этип айырды.

Олар экиси: эм Адем, эм онынъ апайы чыплакъ олсалар да, утанмай эдилер.