آیات محبوب کتاب مقدس از Лукъа 14

به اشتراک گذاشتن

– Эгер яныма гелегенлер оьзюню атасындан, анасындан, къатынындан ва яшларындан, агъа инилеринден ва къызардашларындан, гьатта оьзюню яшавундан эсе Мени артыкъ сюймей буса, о якъчым болуп болмас.

Оьзюню хачын да гётерип, Мени артыма тюшмейген адам Мени якъчым болуп болмас.

Неге тюгюл де, оьзю оьзюн оьр тутагъан гьар ким тёбен болажакъ, тёбен тутса, оьрленежек.

Сиз де шолай: бары да бар ёгъугъузну инкар этмесегиз, Мени якъчым болуп болмассыз.

Сизин биригиз, бийик къала къурмагъа сюйгенде, ону тамамламакъ учун, тарыкълы харжы бармы ёкъму деп, бир алдын олтуруп гьисабын этмесми? Шолай болмаса, о кюрчюсюн салып, ишин битдирип болмай къалар. Шо заманда ону гёргенлер барысы да огъар кюлеп: «Бу адам къурмагъа чы башлады, амма битдирмеге гючю етишмеди», – деп сёйлемеге башламасмылар?

Къонакълыкъ этегенде, пакъырланы, сакъатланы, акъсакъланы, сокъурланы чакъыр. Муна шо заман сагъа Аллагьны яхшылыгъы болур: олар сагъа ону гьагъын къайтарып болмас. Муъминлени тирилтеген заманда буса, сагъа ону гьагъы къайтарылажакъ.

– Туз – яхшы зат. Амма туз тузлу татывун тас этсе, огъар тузлу татывну не булан бермеге болур? О шо заман бир затгъа да ярамайгъан болур, ону гьатта топуракъгъа кюйлевюч гьисапда къошмагъа да ярамас. Ону ташлап къоярлар. Къулакълары барлар эшитсинлер!