If you have would like a copy of this version please contact info@davarpartners.org

Punjabi New Testament, Revised 2020 ©2020, The Pakistan Bible Society (Text), Punjabi New Testament Revised 2020 Audio Bible ℗ 2021, Davar Partners International, Hosanna/Faith Comes by Hearing (Audio)

The Punjabi New Testament, Revised 2020

 Punjabi New Testament, Revised 2020   Revised Edition  Computer Typeset Edition.  Copyright©2020 by The Pakistan Bible Society  Revised Edition of Punjabi New Testament 1952 © British and Foreign Bible Society, used by permission. All rights reserved. The Punjabi New Testament text may be quoted in any form (written, visual, electronic or audio) up to and inclusive of five hundred (500) verses without express written permission of the publisher, provided the verses quoted do not amount to a complete book of the Bible nor do the verses quoted account for 25% of the total text of the work in which they are quoted. Notice of copyright must appear on the title of the copyright page of the work as follows: Scripture taken from the Punjabi New Testament, Revised 2020, Copyright©2020, by The Pakistan Bible Society. Used by Permission of The Pakistan Bible Society All rights reserved. For the use of text more than 25% of the work in which intended to quote, Please take prior permission. Cover design, Composed and typeset by the CAP Department of the Pakistan Bible Society  PAKISTAN BIBLE SOCIETY  LAHORE, PAKISTAN

اوس ویلے یِسُوع سبت دے دِن پَیلِیاں وِچوں دی لنگھیا تے اوہدے شاگِرداں نُوں بُھکھ لگّی ہوئی سی۔ تے اوہ سِٹّے توڑ توڑ کے چَبّن لگّے۔ تے فرِیسیاں ایہہ ویکھ کے اوہنوں آکھیا۔ ویکھ تیرے شاگِرد اوہ کمّ پَے کر دے نیں جیہڑا سبت نُوں کرنا روا نئیں۔ پر اوس اوہناں نُوں آکھیا تُسی نئیں پڑھیا پئی داؤد نے کِیہ کِیتا جدوں اوہ تے اوہدے ساتھی بُھکھے سن۔ اوہ کِس طرح خُدا دے گھر وِچ گیا تے چڑھاوے دِیاں روٹِیاں کھادِیاں جیہڑیاں نا اوہنوں نا اوہدے ساتھِیاں نُوں پر نِریاں کاہِناں نُوں کھانِیاں روا سن۔ یا تُسی توریت وِچ نئیں پڑھیا پئی کاہِن سبت دے دِن ہیکل دے وِچ سبت نُوں توڑ دیندے نیں۔ تے بے دوسے رہندے نیں۔ پر مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی ہیکل نالوں ایتھے اِک وَڈا اے۔ تے جیکر تُسی سمجھدے پئی ایہہ کِیہ گلّ اے۔ پئی ”مَیں قُربانی نُوں نئیں چاہندا پر رَحم نُوں چاہناں آں۔“ تے تُسی بے گُناہِیاں اُتّے الزام نا لاندے۔ کیوں جو اِبنِ آدم سبت دا خُداوند اے۔

تے اُتّوں ٹُرکے اوہ اوہناں دے عبادت خانے وِچ گیا۔ تے ویکھو اِک بندہ سی جِہدا ہتّھ سُکّیا ہویا سی۔ تے اوہناں ایس مطلب نال پئی اوہدے اُتّے عیب لان ایہہ آکھ کے اوہدے کولوں پُچھیا۔ سبت دے دِن بندے نُوں چَنگا کرنا روا اے؟ تے اوس اوہناں نُوں آکھیا پئی تُہاڈے وِچوں کیہڑا بندہ اے جِہدے کول اِک بھیڈ ہوئے تے اوہ سبت دے دِن ٹوئے وِچ ڈِگّ پَوے۔ اوہ اوہنوں پَھڑکے نا کڈھے گا؟ سو بندہ بھیڈ نالوں کِنّاں وَدّھ چَنگا اے۔ ایس لئی سبت دے دِن بھلا کرنا روا اے۔ تَد اوہ اوس بندے نُوں آکھن لگّا اپنا ہتّھ وَدّھا۔ تے اوس وَدھایا تے اوہ دُوجے وانگر فیر چَنگا ہوگیا۔ تَد فرِیسیاں باہر جا کے اوہدے خلاف صلاح کِیتی پئی اوہنوں کِس طرح مار سُٹّیئے۔

تے یِسُوع ایہہ سمجھ کے اوتھوں ٹُر گیا۔ تے بتھیرے لوک اوہدے مگر ٹُر پئے۔ تے اوس اوہناں سبھناں نُوں ولّ کِیتا۔ تے اوس اوہناں نُوں تاکِید کِیتی پئی مَینُوں مشہُور نا کرنا۔ تاں جو اوہ گلّ جیہڑی یسعیاہ نبی دی راہِیں آکھی گئی سی پُوری ہوئے۔
پئی ویکھو میرا بندہ جِہنُوں مَیں چُنیا۔
میرا پیارا جِہدے توں میرا جی خُوش اے
مَیں اپنا رُوح اوہدے اُتّے رکھاں گا
تے اوہ غیر قوماں نُوں نیاں دی خبر کرے گا۔
اوہ نا جھگڑا کرے گا۔ تے نا اُچّی بولے گا
تے نا کوئی اوہدی اواز چَونکاں وِچ سُنے گا۔
مِدّھے ہوئے کانے نُوں اوہ نئیں بھنّے گا۔
تے دُھکھدی ہوئی سن نُوں نئیں بُجھائے گا۔
جد تِیکر اوہ نیاں دی فتح نا کرا دیوے۔
تے اوہدے ناں اُتّے غیر قوماں آسرا رکھن گِئیاں۔

تَد اِک بدرُوح والا بندہ جیہڑا اَنھا تے گُونگا سی اوہدے کول لیاندا گیا۔ تے اوس اوہنوں چَنگا کِیتا تے اوہ گُونگا بولن تے ویکھن لگ پیا۔ تے ساریاں لوکاں تعجُّب کر کے آکھیا! ایہہ داؤد دا پُتر نئیں؟ پر فرِیسیاں سُن کے آکھیا۔ ایہہ بدرُوحاں نُوں نئیں کڈھدا پر بدرُوحاں دے سردار بَعلزبُول دی مدد نال۔ تے اوس اوہناں دیاں خیالاں نُوں بُجھ کے اوہناں نُوں آکھیا ہر اِک راج جِہدے وِچ پُھٹ پَے جاوے سو اُجّڑ جاندا اے۔ تے ہر اِک شہر یا گھر جِہدے وِچ پُھٹ پَے جاوے اوہ قیم نئیں رہے گا۔ تے جے شیطان شیطان نُوں کڈھدا اے تے اوہدے اپنے آپ وِچ ای پُھٹ پئی اے فیر اوہدا راج کِیویں قیم رہے گا۔ تے جے مَیں بَعلزبُول دی مدد نال بدرُوحاں نُوں کڈھناں آں۔ تے تُہاڈے پُتر کِہدی مدد نال کڈھدے نیں؟ بس اوہی تُہاڈی مُنصفی کرن گے۔ پر جے مَیں خُدا دے رُوح نال بدرُوحاں نُوں کڈھناں آں۔ تے خُدا دی بادشاہی بے شک تُہاڈے کول آ پہنچی اے۔ یا کوئی کِسے زوراور بندے دے گھر وِچ کِس طرح اندر وڑ کے اوہدا مال لُٹ سکدا اے۔ جے پہلاں اوہ اوس زوراور نُوں بَنّھ نا لَئے۔ تے تَد اوہدا گھر لُٹّے گا۔ جیہڑا میرے نال نئیں میرے برخلاف اے تے جیہڑا میرے نال اکٹّھا نئیں کر دا سو کھِلار دا اے۔ ایس لئی مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی ہر اِک گُناہ تے کُفر بندیاں نُوں بخشیا جائے گا پر اوہ کُفر جیہڑا رُوح دے حق وِچ ہوئے بخشیا نا جائے گا۔ تے جیہڑا کوئی اِبنِ آدم دے برخلاف کوئی گلّ کرے اوہ اوہنوں بخشیا جائے گا۔ پر جیہڑا پاک رُوح دے برخلاف بولے اوہنوں بخشیا نا جائے گا۔ نا ایس جہان وِچ نا اگلے جہان وِچ۔

یا تے رُکھّ چَنگا بناؤ تے اوہدے پَھل نُوں وی چَنگا۔ یا رُکھّ ماڑا بناؤ تے اوہدے پَھل نُوں وی ماڑا۔ کیوں جو رُکھّ اپنے پَھل توں پِچھانیا جاندا اے۔ سپّاں دے بچّیو تُسی بُرے ہو کے کِس طرح چَنگیاں گلّاں کر سکدے ہو؟ کیوں جو جیہڑا مَن وِچ بھریا ہویا اے مُنھ اُتّے آؤندا اے۔ کھرا بندہ اپنے کھرے خزانے وِچوں کھرِیاں گلّاں کڈھدا اے۔ تے بُرا بندہ بُرے خزانے وِچوں بُریاں گلّاں کڈھ دا اے۔ پر مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی ہر اِک وادھی گلّ جیہڑی لوکی بولن گے عدالت دے دِن اوہ اوہدا حِساب دین گے۔ کیوں جو تُوں اپنیاں گلّاں توں سَچّا تے اپنیاں گلّاں توں مُجرم ٹھیرایا جائیں گا۔

تَد بعضیاں فقِیہاں تے فرِیسیاں اوہنوں جواب دے کے آکھیا اَے اُستاد اسی تَیتھوں کوئی نِشان ویکھنا چاہنے آں۔ پر اوس اوہناں نُوں جواب دِتّا پئی بُرے تے زناکار لوک نِشان لبّھدے نیں۔ پر اوہناں نُوں کوئی نِشان دِتّا نا جاوے گا۔ بِناں یُوناہ نبی دے نِشان دے۔ کیوں جو جیویں یُوناہ تِنّ رات دِن مچّھی دے ڈِھڈ وِچ رہیا اوسے طرح اِبنِ آدم تِنّ رات دِن زمین دے اندر رہے گا۔ نِینوہ دے لوک عدالت وِچ ایس زمانے دے لوکاں نال اُٹھن گے تے ایہناں نُوں مُجرم ٹھہران گے کیوں جو اوہناں یُوناہ دی منادی سُن کے تَوبہ کر لئی۔ تے ویکھو یُوناہ نالوں ایتھے اِک وَڈا اے۔ دَکھّن دی رانی ایس زمانے دیاں لوکاں نال عدالت دے دِن اُٹھے گی۔ تے اوہناں نُوں مُجرم ٹھیرائے گی۔ کیوں جو اوہ تے سُلیمان دی دانائی سُنن لئی زمین دِیاں حداں توں آئی۔ تے ویکھو ایتھے سُلیمان نالوں وی اِک وَڈا اے۔

پلِیت رُوح جد بندیوں باہر نِکل گئی ہوئے تے سُکّیاں تھانواں وِچ آرام لَبھّدی پِھردی اے۔ پر نئیں پاندی۔ تَد آکھدی اے مَیں اپنے گھر نُوں جِتّھوں نِکلی ساں مُڑ جاواں گی۔ تے آ کے اوہنوں ویہلا تے جھاڑیا سنواریا ہویا ویکھدی اے۔ تَد اوہ جاندی اے تے ہور سَتّ رُوحاں اپنے نالوں بُریاں نال لیاؤندی اے تے اوہ وِچ وڑ کے اوتھے وسدِیاں نیں۔ تے اوس شخص دا پِچّھلا حال پہلے نالوں بَھیڑا ہو جاندا اے۔ ایس بُرے زمانے دے لوکاں دا وی ایہو جِہیا حال ہوئے گا۔

اجے اوہ لوکاں نال گلّاں پیا کر دا سی تے ویکھو اوہدی ماں تے بھرا باہر کھلوتے ہوئے اوہدے نال گلّ کرنی چاہندے سن۔ تے کِسے اوہنوں آکھیا ویکھ تیری ماں تے تیرے بھرا باہر کھلوتے ہوئے نیں تے تیرے نال گلّ کرنی چاہندے نیں۔ پر اوس دسن والے نُوں جواب دِتّا کون اے میری ماں تے کون نیں میرے بھرا۔ تے اپنے شاگِرداں ولّ اپنا ہتّھ کر کے آکھیا ویکھو میری ماں تے میرے بھرا۔ کیوں جو جیہڑا کوئی میرے باپ دی جیہڑا اسماناں وِچ اے مرضی نُوں پُورا کر دا اے اوہو اے میرا بھرا تے بھین تے ماں۔

بشنويد متّی 12