YARATILIŞ 8
8
1Tanrı Noa'yı, onunla birlikte gemide bulunan bütün evcil ve yabanıl hayvanları, hatırladı. Tanrı yeryüzünün üzerinden rüzgar estirdi. Sular çekildi. 2Derinliğin kaynakları ve gökyüzünün pencereleri de durduruldu, gökten yağan yağmur kesildi. 3Sular gittikçe yerden çekildi. Yüz elli günün sonunda sular azaldı. 4Gemi yedinci ayın on yedinci günü, Ararat dağlarının üzerine oturdu. 5Sular onuncu aya kadar sürekli çekildi. Onuncu ayın birinci günü dağların dorukları göründü.
6Kırk gün sonra Noa yapmış olduğu geminin penceresini açtı. 7Bir kuzgun gönderdi. Kuzgun sular yeryüzünden kuruyana dek öteye beriye gitti. 8Noa’nın kendisi yerin yüzeyindeki suların çekilip çekilmediğini görmek için bir güvercin gönderdi. 9Güvercin ayağını koyup dinlenebileceği bir yer bulamayınca gemiye, Noa’ya geri döndü. Çünkü yeryüzünün tümü sularla kaplıydı. Elini uzatıp onu tuttu ve kendi yanına gemiye aldı. 10Yedi gün daha bekledi; ve yine güvercini gemiden gönderdi. 11Güvercin akşam üstü ona geri geldi ve işte, ağzında yeni koparılmış bir zeytin yaprağı vardı. Böylece Noa, suların yeryüzünden çekildiğini bildi. 12Yedi gün daha bekleyip güvercini gönderdi. Artık güvercin ona geri dönmedi.
13Altı yüz birinci yılının birinci ayında, ayın birinci gününde sular kurudu. Noa geminin örtüsünü kaldırdı ve baktı. Toprağın yüzünün kuru olduğunu gördü. 14İkinci ayın yirmi yedinci günü toprak kurudu.
15Tanrı Noa'ya şöyle dedi: 16“Sen, karın, oğullarınız ve oğullarınızın karılarıyla birlikte gemiden çıkın. 17Kuşları, evcil hayvanları ve yerde sürünen sürüngenleri, yanınızda olan her canlıyı çıkarın ki, yeryüzünde bol bol üresinler ve verimli olup yeryüzünde çoğalsınlar.”
18Noa, oğulları, karısı ve oğullarının karılarıyla birlikte çıktı. 19Yeryüzünde yaşayan her hayvan, her sürüngen, her kuş, familyalarına göre gemiden çıktılar.
20Noa Yahve’ye bir sunak yaptı, her temiz hayvandan, her temiz kuştan aldı ve sunakta yakmalık sunular sundu. 21Yahve hoş kokuyu kokladı. Yahve yüreğinde şöyle dedi: “Artık insan yüzünden toprağı yeniden lanetlemeyeceğim, çünkü insanın yüreğinin hayalleri gençliğinden beri kötüdür. Daha önce yaptığım gibi her canlıya bir daha asla vurmayacağım. 22Dünya durdukça, tohum ve hasat zamanı, soğuk ve sıcak, yaz ve kış, gündüz ve gece son bulmayacak.”
Currently Selected:
YARATILIŞ 8: YTC
Tõsta esile
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyright © 2023-2024 İsmail Serinken and eBible.org. CC-BY-ND