Кніга Роду Раздзел 2
Раздзел 2
1Такім чынам былі закончаны нябёсы і зямля, і ўсё воінства іх.
2 #
Геб. 4:4; 10:2 У сёмы дзень скончыў Бог тварэнне Сваё, што ўчыніў, і ў дзень сёмы супачыў ад усякага тварэння, што выканаў.
3 #
Вых. 20:11
І дабраславіў Бог дзень сёмы і ўсвяціў яго, бо ў ім супачыў ад усякай працы Сваёй, якую зрабіў Бог, творачы.
4Такое вось паходжанне неба і зямлі, калі былі яны створаны. У дзень, калі Госпад Бог стварыў зямлю і неба,
5не было яшчэ ніводнага куста палявога на зямлі, аніводнай палявой траўкі не ўзышло, бо Госпад Бог не спасылаў дажджу на зямлю ды не было чалавека, які б абрабляў глебу,
6але пара ўздымалася ад зямлі, арашаючы ўсю паверхню зямлі.
7 #
1Кар. 15:45
Тады стварыў Госпад Бог чалавека з пылу зямлі і ўдыхнуў у ноздры яго подых жыцця, і чалавек стаўся жывою душою.
8І насадзіў Госпад Бог рай у Эдэне, на ўсходзе, у якім памясціў чалавека, якога ўфармаваў.
9 #
Адкр. 2:7; 22:2, 14 І вырасціў Госпад Бог з зямлі ўсякае дрэва, прыгожае на від і салодкае для ежы, таксама дрэва жыцця ў сярэдзіне раю і дрэва пазнання дабра і зла.
10І рака выцякала з Эдэна для абваднення раю, якая адтуль раздзяляецца на чатыры ракі.
11Назва адной Пішон. Яна тая, што акружае ўсю зямлю Хавіла, дзе знаходзіцца золата.
12А золата той зямлі найлепшае, там знаходзяць бдалах і онікс.
13А назва другой ракі Гіхон; яна тая, што акружае ўсю зямлю Куш.
14Назва ж трэцяй ракі Тыгр: цячэ яна на ўсход Асірыі, чацвёртая рака — Эўфрат.
15Вось жа ўзяў Госпад Бог чалавека і памясціў яго ў садзе ў Эдэне, каб рупіўся пра яго і сцярог яго.
16І загадаў Госпад Бог чалавеку, кажучы: «З кожнага райскага дрэва еж,
17а з дрэва пазнання дабра і зла не еж! Бо ў які-колечы дзень будзеш есці з яго — смерцю памрэш».
18 #
Экл. 4:8, 9 Таксама сказаў Госпад Бог: «Не добра быць чалавеку аднаму: зробім яму памочніка, падобнага да яго».
19І стварыў Госпад Бог з зямлі ўсіх жывуноў палявых і ўсіх птушак паднебных і прывёў іх да чалавека, каб пабачыць, як ён назаве іх; і як чалавек назваў кожную істоту жывую, такое і імя ёй уласцівае.
20І так чалавек назваў сваімі імёнамі ўсіх жывёл, і ўсіх птушак паднебных, і ўсіх звяроў палявых. Аднак чалавеку не знаходзіўся памочнік, падобны да яго.
21Дык наслаў Госпад Бог сон на чалавека. Калі ён заснуў, выняў адну з яго рабрын, і запоўніў целам замест яе.
22А з рабрыны, якую выняў з чалавека, Госпад Бог стварыў жанчыну і прывёў яе да чалавека.
23І сказаў чалавек: «Гэта цяпер косць з касцей маіх ды цела з цела майго. Яна будзе называцца жонкаю, бо ўзята яна ад мужа».
24 #
Мц. 19:5; Мк. 10:7, 8; 1Кар. 6:16; Эф. 5:31 Таму пакіне мужчына бацьку свайго і маці і злучыцца з жонкаю сваёй; і будуць адным целам.
25І былі абодва голыя, чалавек, значыць, і жонка яго, але не адчувалі сораму.
Currently Selected:
Кніга Роду Раздзел 2: ББЧ
Tõsta esile
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017