लूका 13
13
खिस्याआ नाहले नाश हुआ
1हुन समया खिन्डिक लोग ऐऊन अमरला, आउर हुनचो ले हुन गलीलीमन चो चरचा करूक मुरयाला, जोनमन चो लऊ पिलातुस हुनी ची मन चो बलिदान चो संगे मिसाऊ रलो। 2ऐ सुनुन हुन हुनमन ले जबाप ने ऐ बल्लो, “काय तुमी समजेसास कि ऐ गलीली आउर सपाय गलीलीमन ले आगर पापी रवत कि हुनमन उपरे असन बिपत्ति पड़ली? 3मय तुमचो ले बलें सें कि नाई; मान्तर अगर तुमी मन नी फिराआ से तेबे तुमी सपाय बले ऐई रीति ले नष्ट हुआ से। 4नाहले, काय तुमी समजेसास कि हुनमन अठारा झान जोनमन उपरे शीलोह चो गुबा घसरली, आउर हुनमन चेपाय होऊन भाती मरून गेला: यरूशलेम चो आउर सपाय रतो बितामन ले आगर अपराधी रवत? 5मय तुमचो ले बलें सें कि नाई; मान्तर अगर तुमी मन नी फिराआ से तेबे तुमी सपाय बले ऐई रीति ले नष्ट हुआ से।”
बिना फर बिती अंजीर चो रूक
6फेर हुन ऐ कहनी बले बल्लो, “काचीई अंगुर चो पदर ने गोटक अंजीर चो रूक लगालोर रली। हुन-हुन थाने फर डगराऊक ईलो, मान्तर नी पावलो। 7तेबे हुन पदर चो राका करू ले बल्लो, ‘दक, तीन बरक ले मय ऐ अंजीर चो रूक ने फर डगराऊक ऐयें सें, मान्तर नी पाये। ऐके गोंदुन पकाव कि ऐ भूईं के बले केंव ठेबाऊन रऊ आय?’ 8हुन हुनके जबाप दिलो, ‘हे मालिक, ऐके ऐ बरक आउर रऊक देस कि मय ऐचो चारो बाटे खोडुन भाती खत डालें। 9अगर पयले ले फरली तो ठीक, नाहले तो हुनके गोंदुन पकाव’।”
कुबड़ी बायले लेकी के चेंगा करतोर
10सब्त चो दिने हुन गोटक आराधना घर ने उपदेश करते रलो। 11हुता गोटक बायले लेकी रली जोन के अठारा बरक ले गोटक कमजोर करतो बिती दुष्टआत्मा भिडू रली, आउर हुन कुबड़ी होऊन जाऊ रली आउर कोनी रीति ले सीदा नी होऊक सकते रली। 12ईशु हुनके दकुन भाती हाग दिलो आउर बल्लो, “हे बायले लेकी, तुय आपलो कमजोरी ले छुटुन गेलीस।” 13तेबे हुन हुनचो उपरे हाथ संगालो, आउर हुन तुरते सीदा होऊन गेली आउर माहापुरू चो बड़ाई करूक मुरयाली। 14ऐईकाजे कि ईशु सब्त चो दिने हुनके अच्छा करू रलो, आराधना घर चो सरदार रीस होऊन भाती लोगमन ले बोलुक मुरयालो, “छय दिन आसे जोन थाने काम करतोर आय, आउर हुनी दिनमन ने ऐऊन भाती चेंगा होओत, मान्तर सब्त चो दिन ने नाई।” 15ऐ सुनुन भाती परबु जबाप दिलो, “हे कपटीमन, काय सब्त चो दिने तुमचो थानले हरकोनी आपलो बयला नाहले गदही के दामा ले ढ़िलुन भाती पानी पिआऊक नी धरून जाये? 16तेबे काय ठीक नी रली कि ये बायले लेकी जोन अब्राहाम चो बेटी आय जेके शयतान अठारा बरक ले बान्दुन संगाऊ रये, सब्त चो दिने ऐ बान्दन ले छंडाया जाति?” 17जिदलदाय हुन ऐ गोठमन बल्लो, तेबे हुनचो सपाय बिरूदी लाज होऊन गेला, आउर पुईतराय भीड़ हुन महिमा चो काममन ले जोन हुन करते रलो, हरिक होली।
राई चो बीज आउर खमीर चो कहनी
18फेर हुन बल्लो, “माहापुरू चो राज कोचो असन आय? आउर मय हुनचो उदाहरन कोचो ले देयें दें? 19हुन राई चो गोटक दाना चो असन आय, जेके कोनी माने धरून भाती आपलो पदर ने बुनलो: आउर हुन बाडुन भाती रूक होली; आउर बादरी चो चड़ीईमन हुनचो खेंदामन उपरे डेरा डालला।” 20हुन फेर बल्लो, “मय माहापुरू चो राज चो उदाहरन कोचो ले देऊ आय? 21हुन खमीर चो असन आय, जोन के कोनी बायले लेकी धरून भाती तीन पोसा आंटा ने मिसाली, आउर होऊ-होऊ सपाय आंटा खमीर होली।”
साकुड़ बाट
22हुन नंगर-नंगर, आउर गाँव-गाँव होऊन भाती उपदेश करते-करते यरूशलेम चो बाटे जाते रलो, 23तेबे कोनी हुनचो ले पचारलो, “हे परबु, काय मुक्ति पावतो बितामन कम आसोत?” ईशु हुनमन ले बल्लो, 24“साकुड़ बाट ले ओलतोर कोशिश करा, कसनबल्लोने मय तुमचो ले बलें सें कि खुबे असन ओलतोर मन कर दे, आउर नी करूक सक दे। 25जिदलदाय घर चो मालिक उठून भाती कपाट ढ़ाकुन रओ, आउर तुमी बाहरे उबा होऊन भाती कपाट ठक ठकाऊन भाती बोलुक मुरयाहा, ‘हे परबु, आमचो काजे उगाढुन देस,’ आउर हुन जबाप देओ, ‘मय तुमके नी जाने, तुमी काहां चो आहास?’ 26तेबे तुमी बोलुक मुरयाहा से, ‘आमी तुचो पुरे खादलु पिवलु आउर तुय आमचो हाटमन ने उपदेश दिलीस।’ 27मान्तर हुन बले दे, ‘मय तुमचो ले बलें सें, मय नी जाने तुमी काहां ले आहास। हे कुकरम करतो बितामन, तुमी सपाय मोचो ले लापी राआ।’ 28हुता गागतोर आउर दात कड़रतोर होये दे; जिदलदाय तुमी अब्राहाम आउर इसाक आउर याकूब आउर सपाय अगम गिआनीमन के माहापुरू चो राज ने बोसलोर, आउर आपन खुद के बाहरे निकरालोर दका से; 29आउर पूरब आउर पश्चिम; उतर आउर दक्षिण ले लोग ऐऊन भाती माहापुरू चो राज चो भोज ने शामिल हो दे। 30आउर दका, कितलो पाटकुती चो आत हुनमन पुरे हो दे, आउर कितलो जोन पुरे आसोत, हुनमन पाटकुती हो दे।”
हेरोदेस चो बईर
31हुदलीदाय कितलो फरीसीमन ऐऊन भाती हुनचो ले बल्ला, “ऐथा ले निकरून भाती जाते जा, कसनबल्लोने हेरोदेस तुके मारून पकाऊक चाहाय से।” 32हुन हुनमन ले बल्लो, “जाऊन भाती हुन लोकड़ली के बोलुन दिआस कि दक, मय आजी आउर काली दुष्टआत्मामन के निकरा ते आउर बेमारमन के चेंगा करें से, आउर तीसर दिन आपलो काम पुरा करें दें। 33तेबले बले मोके आजी आउर काली आउर परान दिने चलतोर जरूरी आय, कसनबल्लोने होऊक नी सके कि कोनी अगम गिआनी यरूशलेम चो बाहरे मारा जाओ।
यरूशलेम चो काजे दुख
34“हे यरूशलेम! हे यरूशलेम! तुय जोन अगम गिआनीमन के मारू आस, आउर जोन तुचो लगे पटाया गेला हुनमन उपरे पकना पकाऊ आस। कितलो हार मय ऐ मन करले कि जसन कुकड़ी आपलो पिलामन के आपलो पाटकी चो खाले रूंड़ा करू आय, असने ची मय बले तुचो पिलामन के रूंड़ा करें दें, मान्तर तुमी ऐ नी मन करलास। 35दका, तुमचो घर तुमचो काजे उजराऊन छांडा जाये से, आउर मय तुमचो ले बलें सें; जिदलदाय ले तुमी नी बोला से, ‘धन्य आय हुन, जोन परबु चो नाव ले ऐऊ आय,’ हुलदाय ले तुमी मोके फेर केबीई नी दका से।”
Currently Selected:
लूका 13: HLBNT
Tõsta esile
Share
Kopeeri
![None](/_next/image?url=https%3A%2F%2Fimageproxy.youversionapi.com%2F58%2Fhttps%3A%2F%2Fweb-assets.youversion.com%2Fapp-icons%2Fet.png&w=128&q=75)
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Halbi Bible by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.