SAN LUCAS 4:5-8

Te dǎtnùní sácuíhná ndécá ñàha‑xi xii‑gá cuáháⁿ ɨɨⁿ núú tɨ̀ndúú dùcúⁿ, te uuⁿni ní dánèhé núú ñáhá‑xí xìi‑gá nchaandɨ túhú nàcióⁿ cáá ñùyíú. Te ní xáhaⁿ‑xi xìi‑gá: —Yúhú cada‑í, te taxi tnùní‑n nchàa‑ndɨ túhú nàcióⁿ‑a ndɨhɨ nchaa sá vǎha ìó dɨu‑ni nchaa nàcióⁿ‑a, te cachí ñáyiu sá ǐo cùnuu‑n, chi yúhú cúú cuèndá‑í nchaa sá ìó nchaa nàcióⁿ‑a, te ndědani càa ñáyiu cùu iní‑í te cúñaha‑ǐ xií‑yu taxi tnùní‑yu. Te núu nɨ yùhu nɨ iní‑n chìñuhu ñaha‑n xii‑í ñá, te nchaa taxi‑í cuu cuèndá‑n —càchí‑xi xǎhaⁿ‑xi xìi‑gá. Te Jèsús ní xáhaⁿ‑gǎ xii‑xi: —Xocuɨ̀ñɨ́ yòhó sácuíhná nǔú ndécù‑í‑a, chi vá cúú càda‑í nàcuáa càchí‑n chi núú tùtú Yǎ Ndiǒxí càchí‑xi: “Chiñuhu‑ndo Dǔtú Ndiǒxí Yaá cúú Ndiǒxí‑ndó, te ɨɨⁿdìi díí‑ni‑gǎ cada‑ndo nchàa nacuáa càháⁿ‑gá”, duha càchí‑xi núú tùtú‑gá —càchí‑gá xǎhaⁿ‑gǎ xii‑xi.