Гелип чыкыш 48

48‑нҗи бап

Якуп Эфрайым билен Манаша пата берйәр

1Шу вакалардан соң Юсуба «Какаң хассадыр» диен хабар гелди. Юсуп ики оглуны Манаша билен Эфрайымы янына алып ёла дүшди. 2Якуба: «Оглуң Юсуп сени гөрмәге гелди» дийип хабар бердилер. Ысрайыл әхли гүйҗүни җемләп, дүшегинде дикелип отурды.

3-4Якуп Юсуба шейле дийди: «Гудратыгүйчли Худай Кенган топрагында, Лузда#48:3-4 Луз – бу Бейтелиң өңки ады. маңа гөрнүп: „Мен сени өрңедип, көпелдип, сенден энчеме халклар дөредерин. Кенган топрагыны саңа ве сениң несиллериңе эбеди мүлк эдип берерин“ дийип пата берипди. 5Мен Мүсүре гелмезимден өң, бу ерде доглан ики оглуң Эфрайым билен Манаша эдил Рубен билен Шимгон ялы мениң огулларымдыр. 6Олардан соңкы догулҗак огулларың сениңки болсун. Олар Эфрайым билен Манашадан мирас аларлар. 7Паданарамдан гайдып гелйәркәм, Кенганда Эфрата#48:7 Эфрат – бу Бейтуллахамың өңки ады. етмәге сәхел аралык галанда, ёлда Рахел дүнйәден өтди. Бу мени эрбет гама батырды. Мен оны Эфрата (хәзирки Бейтуллахама) гидилйән ёлуң гырасында җайладым».

8Ысрайыл Юсубың огулларыны гөрүп, ондан: «Булар ким?» дийип сорады. 9Юсуп какасына: «Булар мениң огулларым» дийип җогап берди. Якуп Юсуба: «Олары мениң яныма гетир, мен олара пата берейин» дийди. 10Гаррылыкдан яңа Ысрайылың гөзлери күтелишипди ве ол говы гөрүп билмейәрди. Онсоң Юсуп огулларыны какасының алкымына гетирди. Якуп олары гуҗаклап огшады.

11Ысрайыл Юсуба: «Мен сениң дидарыңы гөрмекден умыдымы үзүпдим, йөне Реб маңа сениң чагаларыңы-да гөркезди» дийди. 12Юсуп огулларыны какасының өңүнден алып, оңа ики бүкүлип тагзым этди. 13Соңра Юсуп Эфрайымы сагына алып, Ысрайылың чеп тарапына, Манашаны болса чепине алып, Ысрайылың саг тарапына голай гетирди. 14Йөне Ысрайыл эллерини чалшырып, кичи агтыгы Эфрайымың башына саг элини, улы агтыгы Манашаның башына болса чеп элини гойды. 15Ысрайыл Юсуба пата берип, шейле дийди:

«Ата-бабаларым Ыбрайымың хем Ысхагың назарында гезен Худайы,

өмүрбойы тә шу гүне ченли маңа гарашык эдип гелен Худай,

16мени әхли яманлыкдан горан перишде

бу огланлары-да ялкасын!

Гой, мениң адым, ата-бабаларым Ыбрайымың хем Ысхагың ады

шу огланларың үсти билен довам этсин!

Гой, олардан көп несиллер дөресин!»

17-18Какасының саг элини Эфрайымың башына гоймагы, Юсуба ярамады. Юсуп: «Кака, бейле дәл. Новбахар оглум, ине, будур, Манашадыр. Саг элиңи онуң башына гой» дийип, какасының элини Эфрайымың башындан айрып, оны Манашаның башына гойҗак болды. 19Йөне какасы бейле этмеди. Ол Юсуба: «Билйән, оглум, билйән. Манаша хем бейик болар ве онуң несиллеринден хем бейик халк дөрәр. Эмма онуң иниси Эфрайым, агасындан хас бейик болар ве онуң несиллеринден җуда көп миллетлер дөрәр» дийди. 20Шол гүн Ысрайыл олара пата берип, шейле дийди:

«Ысрайыл халкы кимдир бирине пата беренде:

„Худай сизи эдил Эфрайымы хем Манашаны ялкайшы ялы ялкасын“ –

дийип, сизиң адыңыз билен пата берер».

Шейдип, Ысрайыл Эфрайымың адыны Манашаның адындан өңе гечирди.

21Соңра Ысрайыл Юсуба: «Мениң санаглым долуп баряр. Эмма Худай сизиң билен биле болар ве сизи ене-де өз ата-бабаларыңызың меканына элтер. 22Инди мен Шекеми#48:22 Шекем – я-да даг герши. доганларыңа дәл-де, саңа берйәрин; мен ол мүлк ери гылыҗымдыр яйым билен аморлардан басып алдым» дийди.

Actualmente seleccionado:

Гелип чыкыш 48: TukCyr16

Destacar

Copiar