لوکا 8
8
گۆن ایسّایا جنێنانی همراهی
1رَندا، ایسّا شهر په شهر و مێتگ په مێتگَ ترّت و په مردمان، هُدائے بادشاهیئے مِستاگئے جاریَ جت. آییئے دوازدهێن کاسِد همراه اَتنت. 2لهتێن جنێن هم که ایسّایا آیانی جِنّ کَشّتگ‌اَتنت و چه نادْراهیان دْراه و جۆڑ کرتگ‌اَتنت، گۆن آیان گۆن اَتنت. چه آیان یکّے مَریم اَت، که آییئے پَنّام مَجْدَلیَه اَت و ایسّایا چه آییا هپت جِنّ کَشّتگ‌اَت. 3دگه یکّے یوانّا اَت که آییئے لۆگ‌واجه، هوزا، هیرودیس بادشاهئے کلاتئے کلیتدار#8:3 کلیتدار، بزان هَزانگئے هسابدار و سمبالۆک. اَت. یکّے سوسن اَت و دگه باز جنێن اَتنت، که چه وتی زَرّ و مالان، په ایسّا و آییئے مریدان کُمکّ کنگا اَتنت.
تُهم چَنڈگئے مِسال
(مَتّا 13:1–17؛ مَرکاس 4:1–12)
4چه هر شهر و هر هَلک و هَنکێنا مردم ایسّائے کِرّا پێداک اَتنت. وهدے بازێن مردمے آتک و مُچّ بوت، ایسّایا په مِسال و دَروَر گۆن آیان گوَشت: 5”یکّ دِهکانے په تُهمئے چَنڈگا شت، تُهمانی چَنڈگئے وهدا کَمُّکے تُهم راهئے سرا رِتک که پالَپاش بوتنت و بالی مُرگان چِت و وارتنت. 6کَمُّکے ڈَل و ڈۆکانی سرا رِتک، آ رُستنت بله زوتّ گیمُّرت#8:6 گیمُّرگ، بزان هُشک تَرّگ، نپَسگیر بئیگ. و هُشک بوتنت، چێا که زمینا نَمب نێست‌اَت. 7دگه کَمُّکے، شِزّ و چِرِکّانی#8:7 شِزّ، یا شِنز، و چِرِکّ بێبرکتێن سبزگے که اَسلیگێن کِشارئے نیاما رُدیت و آیانی رُست و رُدۆما داریت. نیاما رِتک، گۆن آیان هۆریگا رُستنت بله شِزّان آیانی رُست و رُدۆم داشت. 8آ دگه تُهم، شَرّێن زمینا رِتک و شَرّ رُست و مزن بوت و سَد سَری#8:8 سَد سَری، بزان سَد برابر، سَد رندا، سَد همینچُک. هۆشگ و بَرِش کرت.“ اے مِسالئے گوَشگا رَند، ایسّایا په بُرزتئواری گوَشت: ”هرکَسا په اِشکنگا گۆش پِر، بِشکنت.“
9ایسّائے مریدان، چه آییا اے مِسالئے مانا جُست کرت. 10آییا پَسّئو دات: ”هُدایا شمئے دلئے چمّ پَچ کرتگ‌اَنت، که شما آییئے بادشاهیئے رازان سرپد ببێت، بله په آ دگه مردمان، مِسال و دَروَر اَنت و بَسّ، تانکه:
’گۆن چمّان بچارنت، بله مگندنت
گۆن گۆشان بِشکننت، بله سَرکِچ مئوَرنت.‘
11اے مِسالئے مانا اِش اِنت: تُهم، هُدائے هبر اَنت. 12راهئے سرا رِتکگێن تُهمانی مانا، هما مردم اَنت که هُدائے هبران گۆشَ دارنت، بله شئیتانَ کئیت و چه آیانی دلا، هُدائے هبران درَ کنت که چُش مبیت آ باور بکننت و برَکّنت. 13ڈَل و ڈۆکێن زمینئے رِتکگێن تُهمانی مانا، هما مردم اَنت که هُدائے هبرانَ اِشکننت و په گَل و وشّیَ مَنّنت، بله هُدائے هبر، آیانی دلا ریشّگ و وَنڈالَ#8:13 وَنڈال، بزان ریشّگ و رۆتگ. نجننت، تان کَمُّکے وهدا رَند، آیانی باور کمَّ بیت و آزمائِش و چَکّاسئے وهدا پُشتا کِنزنت و چه راها ٹَگلنت. 14شِزّ و ڈَنگرانی تها رِتکگێن تُهمانی مانا، هما مردم اَنت که هُدائے هبران گۆشَ دارنت، بله دنیایی پرێشانی و مال و زَرّئے هِرس و جۆپَه#8:14 جۆپه، بزان لالچ و تَماه. و ائیش و نۆشان مانَ گیشّنت و هۆشگ و بَرَ نئیارنت. 15شَرّێن زمینا رِتکگێن تُهمانی مانا، هما مردم اَنت که هُدائے هبران گۆشَ دارنت و په سِتک و دل و پاکێن نیّتے آیانَ مَنّنت. اے چۆ هما کِشارا اَنت که هۆشگ و بَرَ کننت و پایدارَ بنت.
چِراگئے مِسال
(مَرکاس 4:21–25)
16کَسے که چِراگا رۆکَ کنت، تَگارێئے#8:16 تَگار، بزان مزنێن جُهلێن درپ، هیران، لگن. چێرا چێریَ ندنت، یا تَهتئے چێرا اێریَ نکنت. رۆکێن چِراگا، چِراگدانا اێرَ کننت، تان هرکَس که لۆگا کئیت رُژناییا بگندیت. 17چێا که هچّ چُشێن چێرێن چیزّے نێست که زاهر و پَدّر مبیت و هچّ چُشێن پناه و اَندێمێن هبرے نێست که آشکار و دێمدرا مبیت. 18شما هُژّار بێت و بزانێت که چِه پئیما اِشکنێت. کَسێا که چیزّے هست، آییا گێشتر دئیگَ بیت و کَسێا که نێست، بله گُمانَ کنت که هستی، چه آییا هما هم پَچ گِرگَ بیت.“
ایسّائے مات و برات
(مَتّا 12:46–50؛ مَرکاس 3:31–35)
19همے وهدا ایسّائے مات و برات آییئے گِندگا آتکنت، بله چه مردمانی بازێن مُچّیا آییئے نزّیکّا آتکِش نکرت. 20ایسّااِش هال دات که ”تئیی مات و برات په تئیی گِندگا ڈنّا اۆشتاتگ‌اَنت.“ 21ایسّایا درّاێنت: ”منی مات و برات هما اَنت که هُدائے هبران گۆشَ دارنت و آیانی سرا کارَ کننت.“
توپّانئے اێرمۆش#8:21 اێرمۆش، بزان آرام، هامۆش. کنگ
(مَتّا 8:23–27؛ مَرکاس 4:35–41)
22یکّ رۆچے، ایسّایا گۆن مریدان گوَشت: ”بیاێت گوَرمئے دومی نێمگا رئوێن.“ بۆجیگا سوار بوتنت و راه گپتنت. 23وهدے بۆجیگ رئوگا اَت، ایسّا واب کپت. اَناگت سیه‌گواتێا سر کرت و توپّان بوت و بۆجیگ چه آپا پُرّ بئیگی اَت. آیانی زِند، هَتَرئے تها اَت.
24مرید ایسّائے گوَرا شتنت، چه وابا آگَهِش کرت و گوَشتِش: ”واجه، او واجه! ما اێر بُکّگی#8:24 بُکّگ، بزان آپا اێر رئوگ، بُڈّگ، گَرک بئیگ. و مِرَگی اێن.“ آ، چه وابا آگه بوت و توپّان و مئوج و چئولی هَکّل داتنت، چه نِهرّ و هَکّلان گوات کپت و توپّان پرُشت و اێرمۆش بوت. 25آییا گۆن وتی مریدان گوَشت: ”شمئے سِتک و باور کجا شت؟!“ مریدان چه اے اَجَبێن کارا تُرست و بَه منتنت و چه یکدومیا جُستِش گپت: ”اے چۆنێن مردمے که گوات و چئولان نِهرّ و هُکمَ دنت و آ هم، آییئے هُکما مَنّنت.“
جِنّی گنۆکێئے دْرهبکشی
(مَتّا 8:28–32؛ مَرکاس 5:1–20)
26گڑا، گِراسیانی#8:26 لهتێن دَزنبشتا آتکگ: ”گَداریانی“. اَنچُش بَند 37ئے تها. سرڈگارا رَستنت که جَلیلئے دَمگئے دێم په دێما، مَزَن‌گوَرمئے دومی پهناتا اِنت. 27وهدے ایسّا چه بۆجیگا اێر کپت و هُشکیا آتک، چه شهرئے مردمان یکّے، که جِنّی گنۆکے اَت، گۆن آییا دُچار کپت.#8:27 دُچار کپگ، بزان ڈیکّ ورگ، یکدگرا گِندگ. چه بازێن وهدێا، آییا پُچّ گوَرا نکرتگ‌اَت و لۆگێا ننِشتگ‌اَت، شپ و رۆچ کبرستانا کپتگ‌اَت. 28وهدے آییا ایسّا دیست، کوکّارے کرتی، آییئے پادان کپت و گۆن بُرزتئواری گوَشتی: ”ایسّا، او مَزَن‌شانێن هُدائے چُکّ! ترا گۆن من چِه کار اِنت؟ ترا په هُدا سئوگند، منا اَزاب مدئے.“ 29آییا پمێشکا چُش گوَشت که ایسّایا جِنّ هُکم داتگ‌اَت، اے مردا یله بدنت. جِنّا، اے مرد پێسرا هم باز رَندا گپتگ‌اَت، مردمان په زمزیل مُهر بستگ‌اَت و گِر و دار کرتگ‌اَت، بله مردا زمزیل پرۆشتگ‌اَتنت و جِنّا، آ کَشّکان کرتگ‌اَت و گیابانا برتگ‌اَت. 30ایسّایا چه آییا جُست کرت: ”تئیی نام کئے اِنت؟“ آییا پَسّئو دات: ”منی نام لشکر اِنت،“ چێا که بازێن جِنّے آییئے جسم و جانا پُترتگ‌اَت. 31جِنّان گۆن ایسّایا دَزبندی کرت که آیان، جُهلێن تَهتَرونئے#8:31 تَهتَرون، بزان جهنّم، دۆزه. چاتا دئور دئیگئے هُکما مدنت.
32همۆدا، جُمپێئے سرا، هوکّانی مزنێن رمگے چَرگا اَت، جِنّان گۆن ایسّایا دَزبندی کرت: ”مارا بِلّ که اے هوکّانی جسما پُترێن.“ ایسّایا اجازت داتنت. 33جِنّان آ مرد یله دات و هوکّانی جسما پُترتنت و اَناگت، هوکّانی رمگ چه جُمپا جَهلگا اێر کپانا گوَرما بُکِّت.
34وهدے هوکّانی شْوانگان چُش دیست، په دْرِکّے مێتگ و شهرا شتنت و مردمِش هال داتنت. 35مردم شتنت تان گۆن وتی چمّان اے سرگوَستا بگندنت. ایسّائے کِرّا آتکنت و هما مردِش دیست که جِنّان یله کرتگ‌اَت، ایسّائے پادانی دێما نِشتگ، پُچّ و پۆشاکی گوَرا و په هۆش و سار اِنت. نون تُرسِش دلا نِشت. 36آ که وت چَمدیستێن شاهد اَتنت، آ دگه مردمِش هال داتنت که اے جِنّی گنۆک چۆنکا دْراه بوتگ. 37گِراسینائے سرڈگارئے مردمان، گۆن ایسّایا دَزبندی کرت که آیانی سرڈگارا یله بدنت و برئوت، چێا که آیان بازَ تُرست. پمێشکا ایسّا بۆجیگا سوار بوت و شت.
38هما مردا که ایسّایا آییئے جِنّ در کرتگ‌اَتنت، گۆن ایسّایا دَزبندی کرت که آییا گۆن وت ببارت. بله ایسّایا آ مرد پِر تَرّێنت و گوَشتی: 39”لۆگا برئو و وتی مردمان هال بدئے که هُدایا گۆن تئو چۆنێن کارے کرتگ.“ آ مرد شت و وتی شهرا جاری جت که ایسّایا گۆن آییا چے کرتگ.
جنێنێئے دْرهبکشی و جنکّێئے زندگ کنگ
(مَتّا 9:18–26؛ مَرکاس 5:21–43)
40وهدے ایسّا پِر ترّت، رُمبے مردما وشّاتک کرت، چێا که سجّهێن آییئے رَهچار اَتنت. 41هما وهدا، یائِروس نامێن یکّ مردے که کَنیسَهئے مستر اَت، ایسّائے کِرّا آتک. آییئے پادان کپت و دَزبندی و مِنّتی کرت که ”منی لۆگا بیا.“ 42چێا که آییئے یکّێن جنکّ، که اُمری دوازده سالئے کِساسا اَت، مَرکیگ اَت. وهدے ایسّا آییئے لۆگئے نێمگا رئوگا اَت، مردم چَکّا کپان و تێلانک دئیان آییئے گوَرا مُچّ بوتنت.
43همۆدا یکّ جنێنے هم هست‌اَت که دوازده سال اَت آییئے هۆن بند نبوتگ‌اَت. هچکَسا هم آ دْراه کرت نکرتگ‌اَت.#8:43 لهتێن دَزنبشتا هم آتکگ: آییا وتی سجّهێن زَرّ په وتی دَوا و درمانا تاوان کرتگ‌اَتنت. 44هما جنێن، ایسّائے پُشتی نێمگا آتک و آییئے کباهئے لَمبی دست جت و هما دمانا هۆن بند بوت. 45گڑا ایسّایا گوَشت: ”کئیا منی کباه دست جت؟“ وهدے هچکَسا نمَنِّت، گڑا پِتْرُسا گوَشت: ”واجه! وت گِندگا ائے که مردمان ترا چۆن اَنگِرّ کرتگ#8:45 اَنگِرّ کنگ، بزان چَپّ و چاگِردا گِرَگ، پارسیئے محاصره. و چَکّا کپان اَنت.“ 46بله ایسّایا پدا گوَشت: ”اَلّما کَسێا منا دست پِر کرت، من مارت#8:46 مارگ، بزان مَهسوس کنگ. که واک و توانے چه من در بئیگا اِنت.“
47وهدے جنێنا زانت که اے هبر چێر دئیگَ نبیت، گڑا لَرزانا آتک و ایسّائے پادان کپت. آییا سجّهێنانی دێما گوَشت که چێا ایسّائے کباهی دست پِر کرتگ و چِه پئیما، هما دمانا چه وتی نادْراهیا رَکّتگ. 48ایسّایا گوَشت: ”او منی جنکّ! تئیی سِتک و باوَرا ترا رَکّێنتگ، په وشّی و سلامتی برئو.“
49ایسّا اَنگت هبرا اَت، که چه کَنیسَهئے مسترئے لۆگا، مردمے آتک و یائِروسی هال دات که ”تئیی جنکّ مُرتگ و نون استادا گێشتر دلسیاه مکن.“ 50ایسّایا اے هبر اِشکت و گۆن یائِروسا گوَشتی: ”متُرس، باور کن، تئیی جنکَّ رَکّیت.“
51وهدے ایسّا یائِروسئے لۆگا رَست، آییا پِتْرُس، یوهَنّا، آکوب و هما جنکّئے پت و ماتا اَبێد، دگه هچکَس همراهیئے اجازت ندات. 52سجّهێن مردم په جنکّئے مَرکا مۆتک و زاری کنگا اَتنت. بله آییا گوَشت: ”مگرێوێت، آ نمُرتگ، بَسّ واب اِنت.“ 53آیان ایسّائے سرا کندت و کَلاگ گپت، چێا که زانتگ‌اَتِش جنکّ مُرتگ. 54ایسّایا جنکّئے دست گپت و گۆن بُرزێن تئوارے گوَشتی: ”او منی چُکّ! پاد آ.“ 55جنکّئے ساه پِر ترّت و هما دمانا پاد آتک. ایسّایا گوَشت: ”چُکّا ورگ بدئیێت.“ 56چُکّئے مات و پت هئیران و هَبَکّه منتنت، بله ایسّایا کَڈّن کرتنت که اے هبرا گۆن هچکَسا مگوَشنت.
Actualmente seleccionado:
لوکا 8: HPKB
Destacar
Compartir
Copiar
¿Quieres tener guardados todos tus destacados en todos tus dispositivos? Regístrate o inicia sesión
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.