لوکا 14
14
ایسّا پَریسیێئے لۆگا مهمانَ بیت
1شَبَّتئے رۆچے، ایسّا په وراکئے ورگا چه پَریسی سرۆکان یکّێئے لۆگا شتگ‌اَت. اۆدئے مردم په دلگۆش آییا چارگا اَتنت که بارێن چے کنت؟ 2آییئے دێم په دێما، مردے اَت که گۆن جَلَندَرئے نادْراهیا#14:2 جَلَندَر نادْراهیے که دست یا پاد چه آپا گواتَ گرنت. گوات گپتگ‌اَت. 3ایسّایا چه شَریَتئے کازی و پَریسیان جُست گپت: ”شَبَّتئے رۆچا نادْراهانی دْراه کنگ رئوا اِنت یا نه؟“ 4بله آ بێتئوار بوتنت. گڑا ایسّایا آ مردئے دست گپت، دْراهی کرت و رُکست دات که برئوت.
5گڑا ایسّایا دێم گۆن آیان تَرّێنت و گوَشتی: ”چه شما کئے اِنت که آییئے چُکّ یا گۆک شَبَّتئے رۆچا چاتا بکپیت و آییا هما دمانا چه چاتا در مکنت؟“ 6بله آیان هچّ پَسّئو دات نکرت.
7وهدے ایسّایا دیست که مهمان، چِه پئیما دیوانجاهے شرترێن جاگهان گچێن کنگا اَنت، گڑا اے مِسالی دات و گوَشتی: 8”وهدے تئو په سور و آرۆسێا لۆٹگَ بئے، دیوانئے شرترێن جاگهان منند، بلکێن چه تئو مسترێن مردمے هم لۆٹگ بوتگ. 9گڑا، آ مهماندار که شما هر دوێنی لۆٹتگ‌اَنت، ترا گوَشیت: ’وتی جاها آییا بدئے.‘ گڑا تئو پَشَل و شرمندگَ بئے و ناچاریا، چه سجّهێنان جَهلترَ نندئے. 10وهدے کَسے ترا مهمان بکنت، سجّهێنانی پُشتا بنند، تانکه مهماندار وت بیئیت و بگوَشیت: ’او منی دۆست! بیا و دێماتر بنند.‘ آ وهدا، تئو آ دگه مهمانانی چمّا شرپدارترَ بئے. 11چێا که هرکَس وتا مزنَ زانت و لێکیت،#14:11 لێکَگ، بزان هساب آرگ. کَمشرپَ بیت و هرکَس وتا جَهل و اێردستَ مَنّیت، وشنام و شرپدارَ بیت.“
12گڑا، ایسّایا گۆن مهماندارا گوَشت: ”وهدے تئو په سبارگ یا شاما مهمانیَ کنئے، وتی سَنگت، برات و سیاد یا هستۆمندێن همساهگان ملۆٹ، چُش مبیت که آ هم تئیی مهمانیئے بدلا، ترا مهمان بکننت و تئو وتی مهمانیئے بدلا بگرئے. 13وهدے مهمانیَ کنئے، گڑا نێزگار و مُنڈ و لَنگ و کۆران بلۆٹ. 14گڑا بَهتاورَ بئے، چێا که آیانی کِرّا چیزّے نێست ترا بدلا بدئینت و تئو وتی مُزّا پهرێزکارانی پدا زندگ بئیگئے وهدا گرئے.“
مزنێن مهمانیئے مِسال
(مَتّا 22:1–10)
15چه اۆدئے مهمانان یکّێا، گۆن اے هبرئے اِشکنگا گوَشت: ”بَهتاور اِنت هما که هُدائے بادشاهیئے مهمانیا ورگَ وارت.“ 16ایسّایا پَسّئو دات و گوَشتی: ”مردێا مزنێن مهمانیے کرت و بازێن مردمے لۆٹاێنت. 17مهمانیئے رۆچا، گۆن وتی گُلاما گوَشتی: ’برئو منی مهمانان بگوَش: ”بیاێت که هر چیزّ نون تئیار اِنت.“‘ 18بله چه آ سجّهێنان هر یکّێا نیمّۆنے کرت و نئیاتک. یکّێا گوَشت: ’من یکّ ڈگارے په بها گپتگ و باید اِنت په آییئے چارگا برئوان، پمێشکا پهِلّیَ لۆٹان.‘ 19دگرێا گوَشت: ’من پنچ جُپت کاییگر#14:19 کاییگر، بزان مزنێن نَرێن گۆک. گپتگ و په آیانی چارگ و چَکّاسگا سر گپتگان، پمێشکا پهِلّیَ لۆٹان.‘ 20سئیمیا گوَشت: ’من نۆکی سور کرتگ، پمێشکا آتکَ نکنان.‘
21گُلام آتک و وتی هُدابُندی چه سجّهێنانی هالا سَهیگ کرت. هُدابُند اے هبرانی اِشکنگا سکّ زَهر گپت و هُکمی کرت: ’په اِشتاپی برئو، چه شهرئے تَنْک و رَهسران، سجّهێن نێزگار، مُنڈ، کۆر و لَنگان په اے مهمانیئے ورگا بیار.‘ 22رَندا، گُلام آتک و گۆن هُدابُندا گوَشتی: ’واجه! هرچے که تئو منا هُکم دات من هما ڈئولا کرت، بله اَنگت جاگه هست‌اِنت.‘ 23گڑا هُدابُندا وتی گُلام هُکم کرت: ’شهرا ڈنّ، راه و رَهسران برئو، مردمان شۆهاز کن و آیان مِنَّت کن و منی لۆگا بیار تانکه مهمانجاه چه مردما پُرّ ببیت.‘ 24شمارا راستَ گوَشان که چه ائولی لۆٹتگێن مردمان یکّے هم، منی مهمانیئے وراکانَ نچَشیت.“
ایسّائے مریدیئے تاوان
(مَتّا 10:37–38؛ 16:24؛ لوکا 9:23)
25مزنێن رُمب و مُچّیے، ایسّایا همراهی کنگا اَت. آییا دێم گۆن آیان تَرّێنت و گوَشتی: 26”آ که لۆٹیت منی مرید ببیت، اگن چه وتی پت و مات، جَن و چُکّ، برات و گهاران و چه وتی جندئے ساها هم سر مگوَزیت، منی مرید بوتَ نکنت. 27اگن کَسے وتی سَلیبا بَڈّا مکنت و منی رَندا مئیئیت، آ هم منی مرید بوتَ نکنت.
28کئے اِنت آ که لۆٹیت بُرجے ببندیت، بله چه بُرجئے بندگا پێسر، منندیت و آییئے زرّ و مالئے هسابا مکَشّیت و مچاریت که بارێن اے کارئے سَرجم و پوره کنگئے واک و توانی هست یا نه؟ 29چێا که اگن اے بُرجئے بُنرِدا اێر بکنت و نێمتمان بِلّیت، سجّهێن مردم که گندنت، آییا کَلاگ و ریشکندَ کننت و 30گوَشنت: ’اے مردا کارے بُنگێج کرت بله سَرجم کنگا در مَنت.‘
31یا کجام بادشاه اِنت که گۆن دگه بادشاهێا په جنْگا سر بگیپت بله چه جنْگا پێسر، منندیت و اے پِگرا مکنت که بارێن گۆن ده هزارئے پئوجا، آ بادشاهئے بیست هزاری لشکرئے دێما داشتَ کنت یا نه؟ 32و اگن بگندیت که آییئے دێما داشتَ نکنت، گڑا اَنگت که دژمنئے لشکر دور اِنت، چه پێشا په سُهل و تْرانا وتی کاسِدان رئوانَ کنت. 33همے پئیما، چه شما هرکَسے، تان وهدے که چه وتی سجّهێن مال و هستیا دست مکَشّیت، منی مرید بوتَ نکنت.
34واد شَرّ اِنت بله اگن وادئے تام برئوت، گڑا چۆن آییا پدا وادۆک کرتَ کننت؟ 35نه په زمین و ڈگارا دردَ وارت و نه سَمات بوتَ کنت، آییا دورَ رێچنت. هرکَسا په اِشکنگا گۆش پِر، بِشکنت.“
Actualmente seleccionado:
لوکا 14: HPKB
Destacar
Compartir
Copiar
¿Quieres tener guardados todos tus destacados en todos tus dispositivos? Regístrate o inicia sesión
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.