Οι παραβολές του ΧριστούΔείγμα

Ο ΤΕΛΩΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΦΑΡΙΣΑΙΟΣ
Άλλη μια φορά ο Χριστός μας καλεί να αναρωτηθούμε αν η βεβαιότητα που έχουμε για τη δικαίωσή μας στηρίζεται στον Χριστό ή στην αυτοπεποίθησή μας.
Είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι οι πράξεις μας είναι σημαντικές. Η ευσεβής ζωή και όχι μόνο η ευσεβής σκέψη, είναι κάτι το οποίο ο μαθητής του Χριστού πρέπει να επιδιώκει συνεχώς. Η διαδικασία αυτή λέγεται "αγιασμός". Δεν είναι όμως αυτές οι πράξεις που μας σώζουν. Αυτές θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα της σωτηρίας μας. Δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τις πράξεις μας για τη σωτηρία μας αλλά τον Χριστό και μόνον Αυτόν. Ότι κάνουμε στο εξής, είναι η ανταπόκριση στην αγάπη και τη συγχώρηση του Χριστού, που δεν την αξίζαμε και όχι μια προσπάθεια για να κερδίσουμε ή να διαφυλάξουμε την αγάπη Του.
Όταν πλησιάζεις σήμερα τον Χριστό, τον πλησιάζεις περήφανος γιατί έχεις τηρήσει τον νόμο στο έπακρο, ή με την ταπείνωση και τη βεβαιότητα ότι η δικαίωσή σου έρχεται μόνο με τον Χριστό; Φουσκώνει η καρδιά σου στη σκέψη των καλών σου πράξεων ή στέκεται ταπεινά μπροστά στην αγάπη του Χριστού που καλύπτει όλες τις αποτυχημένες προσπάθειές σου να τον αγαπήσεις και να συμφιλιωθείς μ' Εκείνον;