Η προσευχή ενός γονέαΔείγμα

Η προσευχή ενός γονέα για την υπομονή

Αγαπητέ Ιησού, θυμάσαι πώς κάποτε τάισες πέντε χιλιάδες άντρες με το γεύμα ενός αγοριού και πολλοί από αυτούς ασχολήθηκαν περισσότερο με το στομάχι τους παρά με την ψυχή τους; Αυτό πρέπει να έχει δοκιμάσει την υπομονή Σου.

Και θυμάσαι πώς οι μαθητές Σου συνέχιζαν να μαλώνουν για το ποιος από αυτούς θα ήταν ο ποιο άξιος στον ουράνιο παράδεισο, ακόμη και όταν ολόκληρη η διακονία Σου ήταν μια επίδειξη ταπεινής υπηρεσίας; Ωστόσο, δεν έχασες ποτέ την ψυχραιμία σου.

Και πώς οι ιερείς (που έπρεπε να σας είχαν αναγνωρίσει ως τον υποσχόμενο Σωτήρα, τον Αμνό του Θεού που παίρνει την αμαρτία του κόσμου) ήταν οι ίδιοι που σας απέρριψαν και σας κάρφωσαν στον σταυρό; Ωστόσο, προσευχηθήκατε για αυτούς, «Πατέρα, συγχώρεσε τους».

Κύριε, είμαι ένοχος για όλες αυτές τις αμαρτίες και όχι μόνο. Με απασχολεί περισσότερο το στομάχι μου παρά η ψυχή μου. Είμαι απρόθυμος να υπηρετήσω. Αργώ να ομολογήσω την πίστη μου. Απορρίπτω τη θέλησή σου. Κρατώ κακίες. Χάνω τον έλεγχο του λόγου και της ψυχραιμίας μου.

Κι όμως μου δείχνεις έλεος.

Κύριε, σε ευχαριστώ για την απέραντη υπομονή Σου στη ζωή μου. Ας δώσει ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου καθώς δείχνω υπομονή στους άλλους. Τα παιδιά μου. Το σύζυγό μου. Τους συναδέλφους μου. Την κυβέρνησή μου. Οδήγησέ με να μαρτυρώ υπομονετικά το έλεός σου, για να πιστέψουν οι άλλοι. Αμήν.

«Μου δείχθηκε έλεος ώστε, χρησιμοποιώντας εμένα ως την κυριότερη περίπτωση, να καταδείξει ο Χριστός Ιησούς όλη του την μακροθυμία, θέτοντας με ως παράδειγμα για εκείνους που πρόκειται να στηρίξουν τη πίστη τους σε Αυτόν για αιώνια ζωή» (Α’ Τιμόθεο 1:16).