ΣΤΟΧΟΣ #3: ΚΑΝΕ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕ ΕΚΕΙΝΟΣ

«Πηγαίνετε λοιπόν και κάνετε μαθητές μου όλα τα έθνη» (κατά Ματθαίον 28:19). Αυτά είναι τα τελευταία λόγια του Χριστού προς τους μαθητές Του.

Αυτό ακριβώς θα περίμενε κανείς από έναν ραβίνο να πει στους μαθητές του στο τέλος της εκπαίδευσής τους. Εξ άλλου, ο σκοπός ενός ραβίνου δεν ήταν μόνο να διδάξει, αλλά και να εμπνεύσει μαθητές που, μετά από αυτόν, θα συνέχιζαν τη διδασκαλία και τον τρόπο ζωής του. Μέχρι και σήμερα, κατά τη χειροτονία τους, οι ραβίνοι λαμβάνουν την εντολή να «εγείρουν πολλούς μαθητές», στη διάρκεια ενός τελετουργικού που χρονολογείται από την εποχή του Χριστού.

Άκουσε με, τώρα, προσεκτικά, καθώς αυτή είναι μια πολύ απλή ιδέα που πολλοί Χριστιανοί δεν την κατανοούν: Αν είσαι μαθητευόμενος στον Χριστό, ο τελικός σου στόχος είναι να αναπτυχθείς και να ωριμάσεις σε έναν άνθρωπο που θα μπορεί να λέει και να κάνει όλα όσα είπε και έκανε ο Χριστός.

Τα παιδιά, συνήθως, το καταλαβαίνουν αυτό διαισθητικά· διαβάζουν την ιστορία του καλού Σαμαρείτη και η πρώτη τους παρόρμηση, κάθε φορά που προσπερνάτε με το αυτοκίνητο κάποιον με σκασμένο λάστιχο, είναι να σταματήσετε για να προσφέρετε βοήθεια. Διότι ο Χριστός έκλεισε αυτήν την ιστορία λέγοντας: «Πήγαινε, και κάνε και εσύ το ίδιο» (κατά Λουκάν 10:37). Ή ακούνε τις ιστορίες όπου ο Χριστός θεραπεύει τους αρρώστους, και την επόμενη φορά που ένας φίλος τους από το νηπιαγωγείο έχει κρυολόγημα, τον αγκαλιάζουν και προσεύχονται να γίνει καλά. Όμως, με την πάροδο του χρόνου, κάτι συμβαίνει μέσα μας καθώς το κοινωνικό σύστημα μάς κάνει να καταπνίγουμε αυτή την παρόρμηση.

Και αν, τελικά, αυτή η παρόρμηση δεν είναι τίποτε άλλο από το Άγιο Πνεύμα;

Αν αυτή η εσωτερική ώθηση της καρδιάς μας προέρχεται από το Πνεύμα που εργάζεται μέσα μας και μας καλεί να πάμε και να κάνουμε ότι έκανε ο Χριστός;

Ο μαθητής του Χριστού, ο Ιωάννης, το έθεσε ως εξής στην Καινή Διαθήκη, «Όποιος όμως υπακούει στο λόγο του, ασφαλώς αυτός αγαπάει το Θεό με όλη του την καρδιά. Μόνο έτσι έχουμε τη βεβαιότητα πως είμαστε ενωμένοι μαζί του.» (Α' Ιωάννου 2:5-6)

Όλα αυτά μας οδηγούν στον τρίτο στόχο: Να ζούμε όπως έζησε Εκείνος. Ο κορυφαίος στόχος ενός μαθητευόμενου είναι να συνεχίσει το έργο του δασκάλου. Τελικά, αυτό είναι ουσιαστικά η μαθητεία.

Στη σκέψη να κάνεις πράγματα που έκανε ο Χριστός, ποια σου φαίνονται σαν η μεγαλύτερη πρόκληση; Και για ποιο λόγο; Πώς πιστεύεις ότι ο Θεός σε οδηγεί να προσφέρεις στον κόσμο γύρω σου; Αισθάνεσαι πως το κάνεις; Ποιος είναι ο ρόλος σου μέσα στην οικογένεια του Θεού, στην εκκλησία; Ενσαρκώνεις αυτό το ρόλο;