Ημεροδείκτης του Χριστιανού, Εκδόσεις Ο ΛΟΓΟΣΔείγμα

«Μήπως την αντοχή έχω του βράχου ή μήπως από μέταλλο είν’ οι σάρκες μου» (Ιώβ 6:12).

Τα παραπάνω λόγια είναι του πολύπαθου Ιώβ σε απάντηση της «παρηγοριάς» των φίλων του.

Ο Διογένης, κυνικός φιλόσοφος, κοιμόταν κάτω από την Ακρόπολη μέσα σ’ ένα πιθάρι. Γύριζε στους δρόμους ανυπόδητος, σχεδόν γυμνός, κρατώντας ένα αναμμένο φανάρι, ψάχνοντας έναν πραγματικό άνθρωπο. Από καιρό σε καιρό αγκάλιαζε έναν ανδριάντα, για πολλή ώρα. Όταν τον ρωτούσαν γιατί το κάνει αυτό, εκείνος απαντούσε: «Για να μην κρυώνω, όταν μένω μόνος». Κάπως έτσι ένιωθε, ίσως, και ο Ιώβ στη συντροφιά των φίλων του. Ένιωθε όχι τη ζεστασιά της παρηγοριάς, αλλά την κρυάδα, όπως όταν αγκαλιάζει κάποιος το μάρμαρο. Γι’ αυτό και τους αποκάλεσε «άθλιους παρηγορητές». Σκληρή αλήθεια, όμως πραγματική.Πολλές φορές πέτρινες είναι οι συμπεριφορές οι ανθρώπινες. Γι’ αυτό αγκάλιασε όχι μαρμάρινους ανδριάντες, αλλά τον ήλιο της δικαιοσύνης, για να σε ζεσταίνει η αγάπη, η καλοσύνη, η αγαθότητά Του. Χ.Ξ.