ΑΝΟΣΙΑ ΣΤΟΝ ΦΟΒΟΔείγμα

Η Νίκη που Νίκησε τον Κόσμο!

Η Βίβλος λέει ότι, «ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας, αλλά δύναμης και αγάπης και σωφρονισμού» (B’ Τιμόθεο 1:7).

Αυτό το εδάφιο ξεκαθαρίζει ότι το πνεύμα του φόβου δεν είναι από τον Θεό. Όταν ο κίνδυνος μας απειλεί, ο φόβος προσπαθεί να μας αιχμαλωτίσει. Ακόμη και η χημεία του σώματός μας αλλάζει όταν διαισθανόμαστε μια επερχόμενη καταστροφή, όταν οι καταστάσεις είναι σκοτεινές, ή όταν ο πόνος γίνεται ανυπόφορος και η φυσική αντίδρασή μας είναι ανησυχία και φόβος.

Τι κάνει, λοιπόν, το πνεύμα δύναμης, αγάπης και σωφρονισμού μπροστά στον φόβο; Απομακρύνει από πάνω μας το θανατηφόρο δέσιμο του φόβου, που προσπαθεί να μας παραλύσει. Ο φόβος μπορεί να έρθει, αλλά δε μπορεί να παραμείνει και να δέσει εκείνους που ανήκουν στον Κύριο, διότι είμαστε υπερνικητές!

«Επειδή, κάθε τι που γεννήθηκε από τον Θεό, νικάει τον κόσμο, και η νίκη που νίκησε τον κόσμο είναι τούτη: Η πίστη μας» (Α’ Ιωάννη 5:4). 

«Μη φοβάσαι· επειδή, εγώ είμαι μαζί σου· μη τρομάζεις· επειδή, εγώ είμαι ο Θεός σου· σε ενίσχυσα· μάλιστα, σε βοήθησα· μάλιστα, σε υπερασπίστηκα με το δεξί χέρι τής δικαιοσύνης μου» (Ησαΐας 41:10).

Ο Ιησούς είπε, «Μη φοβάσαι, μόνο πίστευε» (Λουκάς 8:50). 

Το καλύτερο παράδειγμα φόβου και απιστίας στη Βίβλο, κράτησε σαράντα χρόνια, όταν ο λαός Ισραήλ κατασκήνωνε στην έρημο. Παρότι οι περιπλανήσεις τους τους έφεραν κοντά στα σύνορα της γης της Επαγγελίας, οι ίδιοι δεν πίστευαν ότι μπορούσαν να τα περάσουν, γιατί είχαν ήδη υποκύψει στον φόβο. Ήξεραν ότι ήταν δικαίωμά τους να πάρουν αυτή τη γη, διότι ο Θεός την είχε δώσει σ’ αυτούς, αλλά η πίστη τους είχε ένα μοιραίο ελάττωμα – η αρρώστια του φόβου είχε δέσει τη λιγοστή πίστη που υπήρχε μέσα στην καρδιά τους. Η πίστη τους ήταν άχρηστη όσο ήταν ανακατεμένη με φόβο, και αυτός ήταν ο λόγος που οι περισσότεροι απ’ αυτούς δε μπήκαν ποτέ στη Γη της Επαγγελίας. Παραπονιόνταν για τις καταστάσεις που ζούσαν, αλλά δεν είχαν αρκετή πίστη για να τις αλλάξουν. Γκρίνιαζαν για τα πάντα, γι’ αυτό και δεν απόλαυσαν τίποτα.

Ο Μωυσής έστειλε δώδεκα κατασκόπους, έναν από κάθε φυλή του Ισραήλ για να κατασκοπεύσουν τη γη Χαναάν, όπως είχε ζητήσει ο Θεός (Αριθμοί 13). Όταν γύρισαν οι κατάσκοποι, έδωσαν δύο πολύ διαφορετικές αναφορές. Οι δέκα απ’ αυτούς έπεσαν θύματα της απιστίας και της απογοήτευσης, ενώ οι δύο γύρισαν γεμάτοι πίστη και κουράγιο για να προχωρήσουν και να κατακτήσουν τη γη. Αυτός είναι ένας αναμενόμενος μέσος όρος – δύο στους δώδεκα πιστεύουν και παίρνουν αυτά που έχει ο Θεός γι’ αυτούς. Οι υπόλοιποι μένουν με την επιθυμία και πεθαίνουν, χωρίς ποτέ να τα αποκτήσουν. Αυτοί που είναι γεμάτοι φόβο πάντα θα είναι περισσότεροι απ’ αυτούς που είναι γεμάτοι πίστη… Εσύ, με ποιους διαλέγεις να είσαι;