Ζώντας αλλαγμένη: Μετά το διαζύγιοΔείγμα

Ταυτότητα 

Ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα της ζωής είναι, «Ποιος είμαι;» Κάποιοι άνθρωποι περνούν όλη τους τη ζωή αναζητώντας την απάντηση, προσπαθώντας να βρουν τον εαυτό τους μέσα από τα χόμπι τους, την καριέρα τους ή τις απόψεις των άλλων. Αλλά όταν κοιτάζουμε στην Αγία Γραφή, συνειδητοποιούμε ότι η απάντηση είναι απλή. Είμαστε παιδιά του Θεού. 

Όταν παραμένουμε ριζωμένοι στην ταυτότητά μας ως παιδιά του Θεού, δεν χρειάζεται να αναζητούμε επιβεβαίωση σε ό,τι κάνουμε ή σε ό,τι πιστεύουν οι άλλοι για εμάς. Δεν χρειάζεται να προσπαθούμε τόσο σκληρά για να βρούμε την αγάπη, γιατί με τον Χριστό την έχουμε ήδη σε αφθονία. Αλλά όταν χάνουμε από τα μάτια μας αυτή την αλήθεια, η ζωή μας βυθίζεται σε σύγχυση και αταξία.

Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, αναζητούσα την επιδοκιμασία των αντρών γύρω μου. Ήθελα ο πατέρας μου να με λατρεύει. Ήθελα οι προϊστάμενοί μου να εντυπωσιάζονται από εμένα. Ήθελα απεγνωσμένα να με αγαπήσει κάθε αγόρι που μου άρεσε. Ήθελα να με αναγνωρίζουν, να με αγαπούν και να βρω το δικό μου «και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα»... 

Η ανάγκη μου για επιβεβαίωση και αγάπη με ακολούθησε και στον γάμο μου. Μου άρεσε να είμαι σύζυγος, αλλά ένιωθα συνεχώς ανασφαλής. Πάντα προσπαθούσα να φαίνομαι όσο το δυνατόν πιο όμορφη, να κρατώ το σπίτι καθαρό και να μαγειρεύω φαγητά που άξιζαν βραβείο κάθε βράδυ, ενώ δούλευα πάνω από 40 ώρες την εβδομάδα. Ήμουν πλήρως αφοσιωμένη στο να κρατώ τα προσχήματα. Το να είμαι η σύζυγός του ήταν τόσο σημαντικό κομμάτι αυτού που νόμιζα ότι ήμουν, που όταν αυτό χάθηκε, ένιωσα χαμένη. 

Θέλοντας να γεμίσω αυτό το κενό με μια νέα ταυτότητα, αποφάσισα να ξεκινήσω ένα ταξίδι αυτοανακάλυψης. Δοκίμασα κάθε λογής νέα πράγματα, όπως να φάω χταπόδι, να τρέξω σε αγώνα 5 χιλιομέτρων και να κάνω εναέρια τροχαλία για να αντιμετωπίσω τον φόβο μου για τα ύψη. Αλλά το καλύτερο νέο πράγμα που έκανα ήταν να επιλέξω να επενδύσω σε μια πιο στενή σχέση με τον Χριστό. Διάβαζα περισσότερο τη Βίβλο, αφοσιώθηκα στην υπηρεσία στην εΕκκλησία και έβρισκα χρόνο να κάθομαι απλώς στην παρουσία Του. Όταν το έκανα, συνειδητοποίησα τελικά ποια είμαι. Είμαι παιδί του Θεού που αγαπιέται βαθιά. Δεν χρειαζόμουν ποτέ έναν ιππότη με αστραφτερή πανοπλία να διακηρύξει την αιώνια αγάπη του για μένα. Ο Χριστός θυσιάστηκε ήδη στον σταυρό για να μπορώ να ζήσω. Αυτό κι αν είναι «και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα»!

Ο Θεός σε αγαπά δίχως τέλος. Αυτό να το καταλάβεις. Δεν θα σε απογοητεύσει ποτέ, δεν θα σε εγκαταλείψει ποτέ και δεν θα σε αφήσει ποτέ. Δεν θα σταματήσει ποτέ να σε αγαπάει, δεν θα χάσει το ενδιαφέρον του ποτέ και δεν θα διαλέξει ποτέ κάποιον άλλον αντί για εσένα. Θα είναι πάντα δίπλα σου, διακριτικά, με αγάπη, υπενθυμίζοντάς σου συνεχώς ότι είσαι δική Του—και ότι Αυτός είναι αρκετός. Το να ξέρεις ποια είσαι εν Χριστώ θα σου δώσει τη δύναμη να είσαι ο εαυτός σου, ειρήνη μέσα στις καταιγίδες και ελπίδα για το μέλλον. 

Θεέ μου, σε ευχαριστώ για την ανυπολόγιστη αγάπη σου για μένα. Σε ευχαριστώ που με αγαπάς τόσο ολοκληρωτικά ώστε να μη χρειάζεται να ψάχνω για αγάπη σε λάθος μέρη, αλλά να είμαι ασφαλής σε αυτό που λες ότι είμαι. Συγχώρεσέ με για τις φορές που προσπάθησα να γεμίσω τα κενά στη ζωή μου με οτιδήποτε άλλο εκτός από εσένα. Βοήθησέ με να θυμάμαι ότι είμαι δική σου και ότι δεν χρειάζεται να προσπαθώ να είμαι κάτι άλλο. Σε ευχαριστώ για τις υποσχέσεις σου ότι δεν θα με αφήσεις ποτέ και ότι εργάζεσαι για το καλό μου. Σε εμπιστεύομαι, Ιησού Χριστέ. Αμήν.