Καλύτερα μαζίΔείγμα

Όταν αντιμετωπίζεις προβλήματα, η κοινωνία είναι το δίχτυ ασφαλείας σου

Όταν βιώνεις ταλαιπωρίες στη ζωή σου, χρειάζεσαι ανθρώπους που θα θρηνούν μαζί σου.

Υπάρχουν καταστάσεις που κανείς δε θα' πρεπε να διασχίσει μόνος. Κανείς δεν πρέπει να περιμένει μόνος στο νοσοκομείο, ενώ κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο βρίσκεται σε ένα πολύ κρίσιμο χειρουργείο. Καμιά γυναίκα δεν πρέπει να περιμένει μόνη το αποτέλεσμα του εργαστηρίου αναφορικά με μια προβληματική εγκυμοσύνη. Κανείς δεν πρέπει να περιμένει μόνος τα νέα από το μέτωπο μάχης. Κανείς δεν πρέπει να στέκεται μόνος πάνω από έναν ανοιχτό τάφο. Κανείς δεν πρέπει να περάσει την πρώτη νύχτα μόνος, αφότου πέθανε ο/η σύζυγός του ή αφότου τον εγκατέλειψε.

Είναι γεγονός πως κάποια από αυτά τα πράγματα θα συμβούν σε εσένα. Είναι αναπόφευκτο. Θα περάσεις από τραγωδίες. Θα λάβεις άσχημα νέα. Θα βιώσεις θλίψη. Μόνο ένας ανόητος θα ζούσε τη ζωή τελείως απροετοίμαστος για κάτι που ξέρουμε ότι πρόκειται να συμβεί. Ο καιρός να φτιάξουμε το δίχτυ ασφαλείας - το δίκτυο των υποστηρικτών και φίλων - είναι τώρα.

Ποιο είναι το δίχτυ ασφαλείας του Θεού; Είναι μια ομάδα άλλων πιστών. Δε χρειάζεσαι εκατό. Χρειάζεσαι μόνο πέντε ή έξι - μια ομάδα άλλων πιστών, που είναι αφοσιωμένοι σε εσένα.

Υπήρχε κάποιος που ερχόταν στην Εκκλησία Saddleback για εφτά χρόνια. Καθόταν στις καρέκλες. Δε συμμετείχε ποτέ σε τίποτα, δεν ενσωματώθηκε ποτέ σε μια μικρή ομάδα. Ερχόταν απλά για να λατρεύσει και ακριβώς μόλις τελείωνε η διακονία έφευγε. Μια μέρα έπαθε καρδιακή προσβολή και βρισκόταν στο νοσοκομείο για δύο εβδομάδες. Εγώ βρισκόμουν σε ταξίδι και ούτε καν το έμαθα μέχρι να επιστρέψω. Όταν βγήκε από το νοσοκομείο, ήρθε στην εκκλησία και είπε: "Φεύγω από την εκκλησία". Τον ρώτησα: "γιατί;" και μου απάντησε: "Επειδή είναι ψυχρή. Κανείς δε με επισκέφθηκε στο νοσοκομείο". Καθώς έφευγε, σκέφτηκα: "Το σφάλμα είναι δικό σου!"

Δε νοιαζόταν ποτέ για κανένα πέρα από τον εαυτό του. Δε νοιαζόταν ποτέ αρκετά ώστε έστω να γνωρίσει κάποιον. Ποτέ δε συμμετείχε σε μια μικρή ομάδα, ποτέ δεν έδωσε, ποτέ δε μοιράστηκε. Ήταν δικό του το λάθος, που όταν ήρθε η δυσκολία, κανείς δεν ήταν εκεί για αυτόν, επειδή ποτέ δεν έκανε διασυνδέσεις.

Δεν είναι αυτός ο τρόπος που θέλει ο Θεός να ζούμε τη ζωή μας. Να το σχέδιο του Θεού: "Nα χαίρεστε μ’ αυτούς που χαίρονται, και να κλαίτε μ’ αυτούς που κλαίνε" (Ρωμαίους 12:15).

Η κοινωνία είναι η απάντηση του Θεού στην απελπισία. Έχεις δημιουργηθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να μοιράζεσαι τη ζωή σου με άλλους! Τώρα είναι η ώρα να βρεις τους ανθρώπους που θα σε στηρίζουν στη ζωή, που θα χαίρονται μαζί σου στις νίκες σου και θα θρηνούν μαζί σου στα προβλήματά σου.

Άκουσε τη σημερινή διδασκαλία από τον ποιμένα Ρικ.