Ξεκίνα μια σχέση με τον ΧριστόΔείγμα

"Η Προσφορά" Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές της χριστιανικής πίστης είναι αυτή η σχέση αυτή προσφέρεται πάντα δωρεάν. Δεν επιβάλλεται. Κάποτε, ένας νέος πήγε στον Χριστό και τον ρώτησε τι να "κάνει" για να κερδίσει αιώνια ζωή (Μάρκος 10:17-22). Κατά τη συνήθειά του ο Χριστός, οδήγησε τη συζήτηση με τρόπο που έκανε τον νέο αυτό να διακρίνει μόνος του την απάντηση καθαρά. Έτσι δεν χρειάστηκε να ρωτήσει αυτόν τον σοβαρό νέο τίποτε άλλο. Άρχισε να απαριθμεί τις εβραϊκές εντολές στις οποίες ο νέος απαντούσε, "όλα αυτά τα τηρώ από τα νιάτα μου!" Το πιο ενδιαφέρον είναι αυτό που ακολούθησε. Στο Μάρκος 10:21 διαβάζουμε ότι τότε "Ο Ιησούς τον κοίταξε γεμάτος αγάπη". Ο Χριστός τον κοίταξε. Δεν του έκανε κήρυγμα. Δεν του κούνησε το δάχτυλο. Αντίθετα, κοίταξε αυτόν τον νέο κατευθείαν στα μάτια και έστρεψε όλη την προσοχή της καρδιάς του και του μυαλού του σ' αυτόν τον νέο, προσκαλώντας τον σε μια "σχέση". Ο Χριστός τον κοίταξε με αγάπη. Η αγάπη αναπτύχθηκε με το βλέμμα. Δεν ήταν η αυστηρή τήρηση των νόμων ή τα έργα του. Ο Χριστός τον κοίταξε και τον αγάπησε μόνο και μόνο γι' αυτό που ήταν. Είναι ξεκάθαρο ότι στον νέο αυτό άρεσε ο Χριστός και ήθελε να κάνει μια καλή επιλογή. Όταν όμως ο Χριστός του πρόσφερε μια σχέση, το έκανε στο πλαίσιο μιας πλήρους αφιέρωσης: "πήγαινε πούλησε τα υπάρχοντά σου και δώσε τα χρήματα στους φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό κοντά στο Θεό· κι έλα να με ακολουθήσεις" (Ματθαίος 19:21). Όταν ο Χριστός κοίταξε με αγάπη τον νέο αυτό, ήξερε ακριβώς τι χρειαζόταν να του ζητήσει για να αποκαλύψει το περιεχόμενο της καρδιάς του. Αναφέροντας το θέμα της περιουσίας, ο Χριστός άγγιξε την καρδιά του προβλήματος αυτού του ανθρώπου. Έτσι ο Χριστός τον κοίταξε με αγάπη και του έθεσε το θέμα της επιλογής της σχέσης μαζί του. Ο νέος όμως αποχώρησε. Αυτό είναι το εκπληκτικό με τον Θεό. Ο Θεός έχει τον έλεγχο της σχέσης με τον καθένα από μας, το εκπληκτικό όμως είναι ότι μας δίνει την επιλογή να απαντήσουμε σ' αυτόν θετικά ή αρνητικά. Οι άνθρωποι μερικές φορές αναρωτιούνται: "Αν θέλει ο Θεός να έχουμε όλοι μας μια προσωπική σχέση μαζί του, γιατί δεν μας "προγραμματίζει" να το κάνουμε; Η αγάπη όμως δεν προγραμματίζεται. Αν αναγκαστούμε να δεχθούμε τον Χριστό, αν αναγκαστούμε να γίνουμε χριστιανοί, αυτό θα ήταν αντίθετο με τον χρακτήρα του Θεού και το κεντρικό θέμα του Χριστιανισμού που είναι βασικά η προσφορά του Χριστού που στηρίζεται στην αγάπη, το πιο αγνό και καθαρό είδος αγάπης.