Κυνηγώντας καρόταΔείγμα

Κυνηγώντας την ανακούφιση

Είτε είμαστε αγχωμένοι, πληγωμένοι, κουρασμένοι, μόνοι ή απλά βαριόμαστε, όλοι μερικές φορές επιδιώκουμε την ανακούφιση. Ποιος δεν έχει ξοδέψει παραπάνω, δεν έχει παρακοιμηθεί, δεν έχει ξαγρυπνήσει, δεν έχει πιει παραπάνω και δεν έχει υπερεκτιμήσει την ικανότητα των πραγμάτων να παρέχουν μόνιμη ανακούφιση;

Βλέπεις τον Θεό ως τη ανακούφισή σου, να είναι μαζί σου μέσα στον πόνο ή να σε απαλλάσσει από τον πόνο;

Ο προφήτης Ησαΐας προείπε για έναν Μεσσία που θα ερχόταν στον κόσμο μας για να πληγωθεί για τις παραβιάσεις μας και θα υποφέρει για τη θεραπεία μας. Αν η ίδια η φύση της πίστης μας είναι να ακολουθούμε τα χνάρια του Χριστού, τότε ας σκεφτούμε την αντίδρασή Του στον πόνο. Στο A' Πέτρου 2:21-25, βλέπουμε έναν Σωτήρα που αποδέχτηκε τον πόνο ήσυχα, παρά το γεγονός ότι δεν έφταιξε σε έκανε τίποτα. Ο Χριστός δεν αποφεύγει τον πόνο ούτε ψάχνει για αποδιοπομπαίο τράγο. Έρχεται στον κόσμο μας και κάνει τον πόνο μας πόνο Του.

Ο Χριστός είναι η ανακούφισή μας. Έπειτα, πριν επιστρέψει για να είναι με τον Πατέρα, μας υποσχέθηκε ότι το Άγιο Πνεύμα — τo "Ανακουφίζον" — δεν θα είναι μόνο μαζί μας, αλλά μέσα μας! Αυτό είναι κάτι που αξίζει να κυνηγήσεις. 

Ας μην κυνηγάμε λοιπόν την κοσμική εκδοχή της ανακούφισης. Αντ’ αυτού, ας αναζητήσουμε την ανακούφιση από το Άγιο Πνεύμα, γνωρίζοντας ότι δεν σημαίνει μια ζωή χωρίς πόνο, αλλά ανακούφιση όταν υπάρξει πόνος. 

Προσευχή: Θεέ μου, δεν μου αρέσει η ταλαιπωρία, αλλά Σε αγαπώ. Σε παρακαλώ, άλλαξε την αντίληψή μου για την ανακούφισή Σου, και βοήθησέ με να τη νιώσω πραγματικά. Άγιο Πνεύμα, δείξε μου πώς είσαι το "Ανακουφίζον" μου και ότι είσαι μέσα μου. Χριστέ μου, σ' ευχαριστώ που έφερες την ντροπή μου στον σταυρό. Αμήν.