Δραστική σοφία: Ένα επταήμερο ταξίδι για πατέρεςΔείγμα

Οικογενειακό δείπνο  

Μπορώ να απαριθμήσω στα δάχτυλα του ενός χεριού τα πράγματα στα οποία η γυναίκα μου ήταν επίμονη. Το οικογενειακό δείπνο ήταν ένα από αυτά.

"Πότε θα έρθεις σπίτι"; ρωτούσε. "Είμαι λίγο απασχολημένος... θα καθυστερήσω λίγο" απαντούσα. Απτόητη, απαντούσε: "Άσε τις ασχολίες και μπες στο αυτοκίνητο για να επιστρέψεις. Τρώμε δείπνο όλοι μαζί στην οικογένειά μας. Θα είναι έτοιμο και θα καθίσουμε στο τραπέζι στις 8:30!"

Υπερβάλλω λιγάκι, αλλά όχι πολύ. Η γυναίκα μου μονίμως επέμενε να τρώμε δείπνο μαζί κάθε βράδυ ως οικογένεια. Αρχικά, δεν μπορούσα να καταλάβω απόλυτα γιατί ήταν σημαντικό.

Όμως με τον καιρό, ιδίως καθώς τα παιδιά μου μπήκαν στην εφηβεία, είδα την αξία του. Ήταν η μόνη φορά μες στην ημέρα που βρισκόμασταν όλοι μαζί. Μιλούσαμε για διάφορα. Μπορούσαμε να ακούσουμε τις καρδιές τους και εκείνα να ακούσουν τις δικές μας. Μπορούσαν να δουν πώς μιλούν οι γονείς τους, πώς συνεργάζονται και αγαπιούνται. Αδερφός και αδερφή κάθονταν στο τραπέζι για λίγη δόση οικογένειας.

Αν όχι στο σπίτι, πού θα μάθουν τα παιδιά σου για την αγάπη που περικλείει αφοσίωση, για τη δυναμική της οικογένειας, την πιστότητα, την ενσυναίσθηση, την επίλυση των προβλημάτων στις σχέσεις και τη συγχώρεση; Ποιος θα τα προετοιμάσει για τον γάμο και την οικογενειακή ζωή; Δε γνωρίζω κάποιο "σχολείο για άντρες συζύγους" ή "σχολείο για γυναίκες συζύγους", όπου τα παιδιά μας μαθαίνουν τέτοια πράγματα.

Ερώτηση:Η οικογένειά σου βρίσκεται μαζί συστηματικά; Αναρωτήσου: "Σε είκοσι χρόνια από τώρα, τα εξωτερικά τους ερεθίσματα θα είναι πιο σημαντικά από την εκπαίδευση μες στην οικογένεια;"