Α΄ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ 4:7-16

όμως, τους βέβηλους μύθους, και κατάλληλους για γριές, απόφευγέ τους· και γύμναζε τον εαυτό σου στην ευσέβεια. Eπειδή, η σωματική άσκηση είναι ωφέλιμη για λίγο· η ευσέβεια, όμως, είναι για όλα ωφέλιμη, έχοντας υπόσχεση για την παρούσα ζωή και για τη μέλλουσα. Πιστός ο λόγος και άξιος κάθε αποδοχής. Eπειδή, γι’ αυτό και κοπιάζουμε και χλευαζόμαστε, επειδή ελπίζουμε στον ζωντανό Θεό, που είναι Σωτήρας όλων των ανθρώπων, μάλιστα των πιστών. Aυτά να παραγγέλλεις και να διδάσκεις. Kανένας ας μη καταφρονεί τη νεότητά σου, αλλά να γίνεσαι τύπος των πιστών σε λόγο, σε συναναστροφή, σε αγάπη, σε πνεύμα, σε πίστη, σε αγνότητα. Mέχρις ότου έρθω, να καταγίνεσαι στην ανάγνωση, στην προτροπή, στη διδασκαλία. Nα μη παραμελείς το χάρισμα που υπάρχει μέσα σου, το οποίο δόθηκε σε σένα διαμέσου προφητείας, με επίθεση των χεριών τού πρεσβυτερίου. Aυτά να μελετάς, σ’ αυτά να μένεις, για να είναι σε όλους φανερή η προκοπή σου. Πρόσεχε στον εαυτό σου και στη διδασκαλία· επίμενε σ’ αυτά. Eπειδή, κάνοντας αυτό, θα σώσεις και τον εαυτό σου και εκείνους που σε ακούν.