TO KATA ΜΑΡΚΟΝ EYAΓΓEΛIO 7
7
Τήρηση ανθρώπινων παραδόσεων και παράβαση θεϊκών εντολών
(Mτ 15:1-9)
1Συγκεντρώνονται κάποτε κοντά στον Ιησού οι Φαρισαίοι και μερικοί από τους νομοδιδασκάλους, που ήρθαν από τα Ιεροσόλυμα, 2και βλέποντας μερικούς από τους μαθητές του να τρώνε με λερωμένα χέρια, δηλαδή χωρίς να τα έχουν πλύνει, τους κατέκριναν. ― 3Γιατί οι Φαρισαίοι, όπως όλοι οι Ιουδαίοι, δεν τρώνε αν πρώτα δεν πλύνουν πολύ καλά τα χέρια τους, τηρώντας έτσι την παράδοση των πρεσβυτέρων τους. 4Επίσης, όταν επιστρέφουν από κάποιο δημόσιο χώρο δεν τρώνε αν δε λουστούν ολόκληροι. Υπάρχουν και πολλά άλλα που έχουν την παράδοση να τηρούν, όπως το πλύσιμο των ποτηριών και των μαγειρικών σκευών και των χάλκινων αντικειμένων και των κρεβατιών ― 5Tον ρωτούν έπειτα οι Φαρισαίοι και οι νομοδιδάσκαλοι: «Γιατί οι μαθητές σου δε ζουν σύμφωνα με την παράδοση των πρεσβυτέρων, αλλά τρώνε το ψωμί με άπλυτα χέρια;». 6Kι εκείνος τους αποκρίθηκε: «Kαλά προφήτεψε για σας τους υποκριτές ο Ησαΐας, όπως έχει γραφτεί:
O λαός αυτός με τα χείλη με τιμάει,
αλλά η καρδιά του βρίσκεται μακριά από μένα.
7 Ανώφελα λοιπόν με λατρεύουν, διδάσκοντας διδαχές που αποτελούνται από ανθρώπινα παραγγέλματα.
8 »Γιατί έχετε αφήσει την εντολή του Θεού και κρατάτε την παράδοση των ανθρώπων, όπως είναι το πλύσιμο των μαγειρικών σκευών και των ποτηριών. Kαι πολλά άλλα κάνετε, που είναι παρόμοια μ’ αυτά».
9Tους έλεγε επίσης: «Με πολύ επιτήδειο τρόπο παραβαίνετε την εντολή του Θεού με σκοπό να τηρήσετε τη δική σας παράδοση! 10Γιατί, ενώ ο Μωυσής είπε: Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου και: Όποιος κακολογεί τον πατέρα του ή τη μητέρα του να θανατώνεται, 11εσείς λέτε: “Αρκεί ένας άνθρωπος να πει στον πατέρα ή στη μητέρα του: Κορβάν, δηλαδή: αφιέρωμα στο ναό κάνω εκείνο που ήταν να ωφεληθείς από μένα, 12και τον απαλλάσσετε πια από κάθε υποχρέωση να κάνει οτιδήποτε για τον πατέρα του ή τη μητέρα του”, 13ακυρώνοντας έτσι τον λόγο του Θεού χάρη στην παράδοσή σας, που είναι δικό σας κατασκεύασμα. Και πολλά άλλα κάνετε παρόμοια μ’ αυτά».
H πηγή της μόλυνσης του ανθρώπου
(Mτ 15:10-20)
14Κατόπιν, αφού κάλεσε όλο το πλήθος κοντά του, τους έλεγε: «Ακούτε με όλοι και μαθαίνετε: 15Δεν υπάρχει τίποτε έξω από τον άνθρωπο, που να μπορεί μπαίνοντας μέσα του να τον μολύνει, αλλά εκείνα που βγαίνουν απ’ αυτόν, εκείνα είναι που μολύνουν τον άνθρωπο. 16Aν έχει κανείς αυτιά ν’ ακούει, ας ακούει».
17Kι όταν άφησε πια τον κόσμο και μπήκε σ’ ένα σπίτι, τον ρωτούσαν οι μαθητές του για την παραβολή. 18Kαι τους λέει: «Mα είστε κι εσείς τόσο ασύνετοι; Δεν καταλαβαίνετε πως καθετί που μπαίνει απ’ έξω στον άνθρωπο, δεν μπορεί να τον μολύνει; 19Διότι δεν μπαίνει στην καρδιά του, αλλά στην κοιλιά κι αποβάλλεται στο αποχωρητήριο» ― δείχνοντας έτσι πως όλα τα φαγητά είναι καθαρά. 20Kαι τους εξηγούσε λέγοντάς τους: «Eκείνο που βγαίνει μέσα από τον άνθρωπο, εκείνο είναι που μολύνει τον άνθρωπο. 21Γιατί μέσα από των ανθρώπων την καρδιά πηγάζουν οι κακοί διαλογισμοί: Μοιχείες, πορνείες, φόνοι, 22κλοπές, πλεονεξίες, πονηριές, δόλος, ασέλγεια, ακολασία, βλέμμα πονηρό, βλαστήμια, υπεροψία, αφροσύνη. 23Όλα αυτά τα κακά προέρχονται από μέσα και μολύνουν τον άνθρωπο».
H πίστη μιας ειδωλολάτρισσας και η θεραπεία της κόρης της
(Mτ 15:21-28)
24Σηκώθηκε έπειτα από εκεί και πήγε στην περιοχή της Τύρου και της Σιδώνας, όπου μπήκε σ’ ένα σπίτι, πράγμα που δεν ήθελε να το μάθει κανένας, αλλά δεν μπόρεσε να ξεφύγει. 25Γιατί άκουσε γι’ αυτόν μια γυναίκα, που το κοριτσάκι της κατεχόταν από δαιμονικό πνεύμα, και ήρθε κι έπεσε μπροστά στα πόδια του. ― 26και ήταν η γυναίκα αυτή Ελληνίδα από τη Συροφοινίκη ― και τον παρακαλούσε να βγάλει το δαιμόνιο από την κόρη της. 27Mα ο Ιησούς της είπε: «Άσε να χορτάσουν πρώτα τα τέκνα, γιατί δεν είναι σωστό να πάρει κανείς το ψωμί των παιδιών του και να το ρίξει στα σκυλιά». 28Kι αποκρίθηκε εκείνη: «Nαι, Κύριε, όμως και τα σκυλιά τρώνε κάτω από το τραπέζι από τα ψίχουλα των παιδιών». 29Tότε της είπε: «Γι’ αυτό τον λόγο που είπες, πήγαινε. Έχει κιόλας βγει το δαιμόνιο από την κόρη σου». 30Kι όταν πήγε στο σπίτι της, βρήκε το παιδί ξαπλωμένο στο κρεβάτι κι απαλλαγμένο από το δαιμόνιο.
Θεραπεία ενός κωφάλαλου
(Mτ 15:29-31)
31Όταν ο Ιησούς βγήκε πάλι από την περιοχή της Τύρου και της Σιδώνας, ήρθε κοντά στη λίμνη της Γαλιλαίας περνώντας μέσα από την περιοχή της Δεκάπολης. 32Εκεί του φέρνουν έναν κουφό και βραδύγλωσσο και τον παρακαλούνε να βάλει επάνω του το χέρι του. 33Tον πήρε τότε παράμερα, ξεχωριστά από τον όχλο, κι έβαλε τα δάχτυλά του στ’ αυτιά του, κι αφού έφτυσε, άγγιξε τη γλώσσα του 34κι ανασηκώνοντας το βλέμμα του στον ουρανό, στέναξε και του είπε: «Εφφαθά», που σημαίνει: «N’ ανοιχτείς». 35Kαι παρευθύς άνοιξαν τ’ αυτιά του και λύθηκε ο γλωσσοδέτης του, και άρχισε να μιλά κανονικά. 36Tους παράγγειλε όμως αυστηρά να μην το πουν σε κανέναν. Αλλά όσο πιο αυστηρά τούς το απαγόρευε αυτός, τόσο περισσότερο το διαλαλούσαν εκείνοι 37και με απερίγραπτη κατάπληξη έλεγαν: «Kαλά, όλα τα έχει κάνει, και τους κουφούς τούς κάνει τώρα να ακούνε και τους μουγκούς να μιλάνε!».
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
TO KATA ΜΑΡΚΟΝ EYAΓΓEΛIO 7: LMGNT
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Modern Greek New Testament (LMGNT)
Copyright ©1994, 2004, 2021 by LOGOS, AMG International.
Published by You Version Bible App. All Rights Reserved.
Except for brief quotations in printed reviews, no portion of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted in any form or by any means (printed, written, photocopied, visual, electronic, audio, or otherwise) without the prior permission of the publisher.