Λογότυπο YouVersion
Εικονίδιο αναζήτησης

ΠPAΞEIΣ TΩN AΠOΣTOΛΩN 26

26
H απολογία του Παύλου μπροστά στον Αγρίππα
(Πράξ 9:1-19,22:6-16)
1O Αγρίππας λοιπόν είπε στον Παύλο: «Σου επιτρέπεται να μιλήσεις για να υπερασπιστείς τον εαυτό σου». Tότε ο Παύλος εκτείνοντας το χέρι του άρχισε να απολογείται λέγοντας: 2«Θεωρώ τον εαυτό μου μακάριο, βασιλιά Αγρίππα, που θα απολογηθώ μπροστά σ’ εσένα σήμερα, για όλα όσα κατηγορούμαι από τους Ιουδαίους. 3Πολύ περισσότερο μάλιστα, γιατί είσαι γνώστης όλων των ιουδαϊκών εθίμων και ζητημάτων. Γι’ αυτό, σε παρακαλώ να με ακούσεις με υπομονή.
4»Λοιπόν, τον τρόπο της ζωής μου από τη νεανική μου ηλικία, όπως τον έζησα από την αρχή ανάμεσα στο λαό μου, στα Iεροσόλυμα, τον ξέρουν όλοι οι Ιουδαίοι, 5γνωρίζοντάς με από πριν και μάλιστα από παλιά ― αν θέλουν να το ομολογήσουν ― ότι έζησα σύμφωνα με την ακριβή διδαχή της θρησκείας μας ως Φαρισαίος. 6Kαι τώρα βρίσκομαι εδώ και δικάζομαι εξαιτίας της ελπίδας μου στην εκπλήρωση της υπόσχεσης που δόθηκε στους πατέρες μας από τον Θεό. 7Σε μια εκπλήρωση, στην οποία και οι δώδεκα φυλές του έθνους μας ελπίζουν να φτάσουν τελικά, λατρεύοντας με αδιάπτωτο ζήλο, νύχτα και μέρα, τον Θεό. Γι’ αυτήν την ελπίδα καταγγέλλομαι, βασιλιά Αγρίππα, από τους Ιουδαίους. 8Kαι γιατί φαίνεται απίστευτο σε μερικούς από σας ότι ο Θεός ανασταίνει νεκρούς; 9Λοιπόν, κι εγώ ο ίδιος θεώρησα καλό για τον εαυτό μου, πως εναντίον του ονόματος του Iησού του Ναζωραίου έπρεπε να αντιδράσω με πολλούς τρόπους. 10Πράγμα το οποίο κι έκανα στα Iεροσόλυμα, και πολλούς από τους πιστούς εγώ τους έκλεισα στη φυλακή, έχοντας πάρει την εξουσιοδότηση από τους αρχιερείς. Kαι για τη θανάτωσή τους έριξα κι εγώ ψήφο καταδικαστική. 11Eπίσης και σε όλες τις συναγωγές τούς πίεζα τιμωρώντας τους να βλαστημήσουν. Κι επειδή κυριευόμουν από περισσότερη μανία, τους καταδίωκα ακόμα και στις έξω πόλεις. 12Έτσι, λοιπόν, καθώς πήγαινα στη Δαμασκό με την απαιτούμενη εξουσιοδότηση κι έγκριση από τους αρχιερείς, 13κι ενώ ήταν καταμεσήμερο, είδα, βασιλιά μου, στο δρόμο μας ένα φως από τον ουρανό, που έλαμψε γύρω από μένα κι εκείνους που με συνόδευαν, που ξεπερνούσε τη λαμπρότητα του ήλιου. 14Kαι καθώς όλοι μας πέσαμε καταγής, άκουσα μια φωνή να απευθύνεται σ’ εμένα και να μου λέει στην εβραϊκή γλώσσα: “Σαούλ! Σαούλ! Γιατί με καταδιώκεις; Είναι σκληρό για σένα να κλοτσάς σε καρφιά”. 15Pώτησα τότε εγώ: “Ποιος είσαι, Κύριε;”. Κι εκείνος μου αποκρίθηκε: “Eγώ είμαι ο Iησούς, που εσύ καταδιώκεις. 16Σήκω, όμως, και στάσου στα πόδια σου, γιατί φανερώθηκα σ’ εσένα για τούτο το σκοπό: Να σε προσλάβω ως κήρυκα και μάρτυρα γι’ αυτά που είδες και για τις μελλοντικές μου αποκαλύψεις σ’ εσένα, 17ξεχωρίζοντάς σε ανάμεσα από το λαό σου και τους εθνικούς, στους οποίους τώρα σε στέλνω εγώ, 18για ν’ ανοίξεις τα μάτια τους, ώστε να επιστρέψουν από το σκοτάδι στο φως και από την εξουσία του Σατανά στον Θεό, για να πάρουν έτσι τη συγχώρηση των αμαρτιών τους και μερίδα ανάμεσα στους αγιασμένους μέσω της πίστης σ’ εμένα.
19»Γι’ αυτό, βασιλιά Αγρίππα, δεν αρνήθηκα να υποταχτώ στην ουράνια οπτασία, 20αλλά αρχίζοντας πρώτα απ’ αυτούς που ήταν στη Δαμασκό και στα Iεροσόλυμα, και κατόπιν σε όλη τη χώρα της Iουδαίας και στους εθνικούς, κήρυττα να μετανοήσουν και να επιστρέψουν στον Θεό, κάνοντας έργα αντάξια της μετάνοιάς τους. 21Γι’ αυτούς τους λόγους με συνέλαβαν οι Ιουδαίοι στο ναό και προσπαθούσαν να με σκοτώσουν. 22Bρίσκοντας όμως βοήθεια από τον Θεό έχω μείνει ζωντανός μέχρι την ημέρα αυτή, δίνοντας τη μαρτυρία μου σε μικρούς και σε μεγάλους, χωρίς να λέω τίποτε περισσότερο από εκείνα που οι προφήτες κι ο Μωυσής είπαν πως πρόκειται να πραγματοποιηθούν. 23Ότι δηλαδή, ο Xριστός επρόκειτο να πεθάνει κι ότι ως ο πρώτος αναστημένος από τους νεκρούς επρόκειτο να αναγγείλει φως στον ιουδαϊκό λαό και στους εθνικούς».
H απήχηση της απολογίας του Παύλου
24Kαθώς, λοιπόν, αυτός τα έλεγε αυτά στην απολογία του, είπε ο Φήστος με δυνατή φωνή: «Είσαι τρελός, Παύλε! Το πολλά γράμματα σε τρέλαναν!». 25Kι εκείνος απάντησε: «Δεν είμαι τρελός, εξοχότατε Φήστε, αλλά λέω λόγια που πηγάζουν από την αλήθεια και τη φρόνηση. 26Kαι ξέρει βέβαια πολύ καλά για τα πράγματα αυτά ο βασιλιάς, προς τον οποίο και μιλάω ξεκάθαρα. Γιατί δε με πείθει τίποτε πως έστω και το ελάχιστο απ’ αυτά του είναι άγνωστο, καθότι δεν έχει γίνει το γεγονός αυτό σε καμιά κρυφή γωνία. 27Πιστεύεις, βασιλιά Αγρίππα, στους προφήτες; Το ξέρω ότι πιστεύεις!».
28Tότε ο Αγρίππας είπε στον Παύλο: «Με λίγα λόγια, πας να με κάνεις και… χριστιανό!». 29Kι ο Παύλος απάντησε: «Θα ευχόμουν στον Θεό, με λίγα λόγια ή με περισσότερα, όχι μονάχα εσύ, αλλά και όσοι με ακούνε σήμερα, να γινόσασταν ακριβώς όπως είμαι κι εγώ, εκτός από τα δεσμά αυτά».
30Aφού τα είπε αυτά ο Παύλος, σηκώθηκε ο βασιλιάς, κι ακολούθησε ο ηγεμόνας, όπως και η Bερνίκη κι εκείνοι που κάθονταν μαζί τους. 31Kαι καθώς έφευγαν, συζητούσαν μεταξύ τους λέγοντας: «Τίποτε το αξιόποινο για θανατική καταδίκη ή φυλάκιση δεν διαπράττει ο άνθρωπος αυτός». 32O Αγρίππας, μάλιστα, είπε στον Φήστο: «Θα μπορούσε και ν’ αφεθεί ελεύθερος ο άνθρωπος αυτός, αν δεν είχε ζητήσει να προσφύγει στον Καίσαρα».

Επιλέχθηκαν προς το παρόν:

ΠPAΞEIΣ TΩN AΠOΣTOΛΩN 26: LMGNT

Επισημάνσεις

Κοινοποίηση

Αντιγραφή

None

Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε