Ewangelia według św. Jana 3
3
Rozmowa Jezusa z Nikodemem
1 #
Jan 7,50; 19,39 A był człowiek z faryzeuszów imieniem Nikodem, dostojnik żydowski.
2 #
Mat. 22,16
Ten przyszedł do Jezusa w nocy i rzekł mu: Mistrzu! Wiemy, że przyszedłeś od Boga jako nauczyciel; nikt bowiem takich cudów czynić by nie mógł, jakie Ty czynisz, jeśliby Bóg z nim nie był.
3 #
Mat. 18,3; Łuk. 17,21; I Piotra 1,23 Odpowiadając Jezus, rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego.
4Rzekł mu Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż może powtórnie wejść do łona matki swojej i urodzić się?
5 #
Ez. 36,25—27; Efez. 5,26; Tyt. 3,5 Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego.
6 #
Jan 1,13; I Mojż. 5,3; Ps. 51,5 Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest.
7Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić.
8 #
Mar. 4,41; Kazn. 11,5 Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha.
9Odpowiedział Nikodem i rzekł do niego: Jakże to się stać może?
10Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jesteś nauczycielem w Izraelu, a tego nie wiesz?
11 #
Jan 7,16; 8,26.28; 12,49 Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, co wiemy, to mówimy, i co widzieliśmy, o tym świadczymy, ale świadectwa naszego nie przyjmujecie.
12 #
Łuk. 22,67
Jeśli nie wierzycie, gdy wam mówiłem o ziemskich sprawach, jakże uwierzycie, gdy wam będę mówił o niebieskich?
13 #
Przyp. 30,4; Efez. 4,9 A nikt nie wstąpił do nieba, tylko Ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy,
14 #
IV Mojż. 21,8.9 I jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak musi być wywyższony Syn Człowieczy,
15Aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.
16 #
Rzym. 5,8; 8,32; I Jana 4,9 Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.
17 #
Jan 5,22; 12,47; Łuk. 19,10; Dz. 17,31 Bo nie posłał Bóg Syna na świat, aby sądził świat, lecz aby świat był przez niego zbawiony.
18 #
Jan 3,36; 5,24 Kto wierzy w niego, nie będzie sądzony; kto zaś nie wierzy, już jest osądzony dlatego, że nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego.
19 #
Jan 1,5.9—11; 12,48 A na tym polega sąd, że światłość przyszła na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność, bo ich uczynki były złe.
20 #
Efez. 5,13
Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światłości i nie zbliża się do światłości, aby nie ujawniono jego uczynków.
21Lecz kto postępuje zgodnie z prawdą, dąży do światłości, aby wyszło na jaw, że uczynki jego są dokonane w Bogu.
Powtórne świadectwo Jana Chrzciciela o Jezusie
22 #
Jan 4,1.2 Potem Jezus poszedł wraz ze swymi uczniami do ziemi judzkiej i tam przebywał z nimi, i chrzcił.
23 #
Mat. 4,12
Jan. także chrzcił w Ainon blisko Salim, bo tam było dużo wody, a ludzie przychodzili tam i dawali się chrzcić.
24 #
Mat. 14,3
Jan. bowiem nie był jeszcze wtrącony do więzienia.
25Wtedy doszło do sporu między uczniami Jana i Żydami o oczyszczenie.
26 #
Jan 1,26—34
Przyszli więc do Jana i rzekli mu: Mistrzu! Ten, który był z tobą za Jordanem, o którym ty wydałeś świadectwo, oto On chrzci i wszyscy idą do niego.
27 #
Hebr. 5,4
Jan, odpowiadając, rzekł: Nie może człowiek niczego wziąć, jeśli mu nie jest dane z nieba.
28 #
Jan 1,20.23.27; Mar. 1,2; Mat. 11,10 Wy sami możecie mi zaświadczyć, że powiedziałem: Ja nie jestem Chrystusem, lecz zostałem posłany przed nim.
29 #
Mat. 9,15; 22,2 Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, raduje się niezmiernie, słysząc głos oblubieńca. Tej właśnie radości doznaję w całej pełni.
30 #
II Sam. 3,1
On musi wzrastać, ja zaś stawać się mniejszym.
O tym, który przychodzi z nieba
31 #
Jan 8,23
Kto przychodzi z góry, jest ponad wszystkimi, kto z ziemi pochodzi, należy do ziemi i mówi rzeczy ziemskie; kto przychodzi z nieba, jest ponad wszystkimi,
32 #
Jan 3,11
Świadczy o tym, co widział i słyszał, lecz nikt nie przyjmuje jego świadectwa.
33Kto przyjął jego świadectwo, ten potwierdził, że Bóg mówi prawdę.
34 #
Jan 1,33.34 Albowiem Ten, którego posłał Bóg, głosi Słowa Boże; gdyż Bóg udziela Ducha bez miary.
35 #
Jan 5,20; 17,2; Mat. 11,27 Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w jego ręce.
36 #
Jan 3,18; Łuk. 3,7; I Jana 5,12 Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny, kto zaś nie słucha Syna, nie ujrzy żywota, lecz gniew Boży ciąży na nim.
Valgt i Øjeblikket:
Ewangelia według św. Jana 3: BW1975
Markering
Del
Kopiér
Vil du have dine markeringer gemt på tværs af alle dine enheder? Tilmeld dig eller log ind
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
