โรม 14
14
1ฝ่ายคนที่ยังอ่อนในความเชื่อ เคร่งในข้อหยุมๆ หยิมๆ ก็จงรับเขาไว้, แต่มิใช่เพื่อจะได้เถียงกันด้วยข้อที่เชื่อต่างกันนั้น. 2คนหนึ่งถือว่าจะกินของสารพัตรได้ แต่อีกคนหนึ่งที่ยังอ่อนในความเชื่อก็กินผักเท่านั้น. 3อย่าให้คนที่กินนั้นดูหมิ่นคนที่มิได้กิน และอย่าให้คนที่มิได้กินนั้นกล่าวโทษคนที่ได้กิน. เหตุว่าพระเจ้าได้ทรงโปรดรับเขาแล้ว. 4ท่านคือผู้ใดเล่าจึงปรับโทษบ่าวของคนอื่น? บ่าวคนนั้นจะได้ดีหรือจะล่มจมก็สุดแล้วแต่นายของตัว. เขาคงจะได้ดีแน่นอน, ด้วยว่าพระเจ้าทรงฤทธิ์อาจให้เขาได้ดีได้
เราเป็นคนขององค์พระผู้เป็นเจ้า
5คนหนึ่งถือว่าวันหนึ่งดีกว่าวันอื่น, แต่คนอื่นๆ ถือว่าทุกวันเหมือนกันให้ทุกคนเชื่อตามความเห็นแน่ในใจของตนเอง. 6ผู้ที่ถือวันก็ถือเพราะเห็นแก่องค์พระผู้เป็นเจ้า และผู้ที่กินก็ได้กินเพราะเห็นแก่องค์พระผู้เป็นเจ้า, ด้วยว่าเขาขอบพระคุณพระเจ้า, และผู้ที่มิได้กินก็มิได้กินเพราะเห็นแก่องค์พระผู้เป็นเจ้า, และยังขอบพระคุณพระเจ้า. 7ด้วยว่าในพวกเราไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเองฝ่ายเดียว, และไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดตายเพื่อตัวเองฝ่ายเดียว. 8ด้วยว่าถ้าเราทั้งหลายมีชีวิตอยู่ก็มีเพื่อองค์พระผู้เป็นเจ้า, ถ้าเราตายก็ตายเพื่อองค์พระผู้เป็นเจ้า เหตุฉะนั้นถ้าเรามีชีวิตอยู่ก็ดีหรือตายก็ดี, เราเป็นคนขององค์พระผู้เป็นเจ้า. 9ด้วยว่าเพราะเหตุนั้นเองพระคริสต์จึงได้ทรงปลงพระชนม์และได้ทรงคืนพระชนม์อีก, เพื่อจะได้เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของคนตายและคนเป็น
10แต่ฝ่ายท่าน, เหตุไฉนท่านางพิพากษาพี่น้องของตัว? หรืออีกประการหนึ่ง, ไฉนท่านจึงประมาทพี่น้องของตัว? ด้วยว่าเราทั้งหมดต้องยืนต่อหนาบัลลังก์ของพระเจ้า. 11เพราะว่ามีคำเขียนไว้ว่า, องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสว่า, “เรามีชีวิตอยู่แน่นอนฉันใด, หัวเข่าทุกหัวเข่าจะต้องคุกลงต่อเรา, และลิ้นทุกลิ้นจะต้องร้องสรรเสริญพระเจ้า.” 12เหตุฉะนั้นเราทั้งหลายทุกคนต้องให้การด้วยตัวเองแก่พระเจ้า
จงประพฤติสิ่งซึ่งให้เกิดความสงบสุข
13เพราะฉะนั้นอย่าให้เราทั้งหลายพิพากษาซึ่งกันและกันเลยแต่กระทำเช่นนี้ดีกว่า, คืออย่าให้ผู้หนึ่งผู้ใดวางสิ่งซึ่งให้สะดุด หรือสิ่งซึ่งเป็นเหตุให้ล้มลงไว้ต่อหน้าพี่น้อง 14ข้าพเจ้ารู้และปลงใจเชื่อเป็นแน่ในพระเยซูเจ้าว่า, ไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่เป็นมลทินในตัวเอง แต่ว่าผู้หนึ่งผู้ใดที่ถือว่าของสิ่งนั้นเป็นมลทินก็เป็นมลทินแก่คนนั้น. 15แต่ถ้าพี่น้องของท่านหมองใจเพราะอาหารที่ท่านกิน, ท่านก็ไม่ได้ประพฤติตามความรักเสียแล้ว. พระคริสต์ทรงปลงพระชนม์แล้วเพื่อคนได, อย่าให้คนนั้นพินาศเพราะเรื่องอาหารของท่าน. 16ฉะนั้นอย่าให้การดีของท่านเป็นที่ให้เขาติเตียนได้ 17เพราะว่าแผ่นดินของพระเจ้าไม่ใช่การกินและการดื่ม, แต่เป็นความชอบธรรมและความสุข และความยินดีในพระวิญญาณบริสุทธิ์. 18เพราะว่าผู้หนึ่งผู้ใดที่ปฏิบัติพระคริสต์ในการเหล่านั้นก็เป็นที่ชอบพระทัยพระเจ้า, และเป็นที่สรรเสริญของมนุษย์ทั้งหลายด้วย. 19เหตุฉะนั้นให้เราทั้งหลายประพฤติตามสิ่งเหล่านั้นซึ่งทำให้เกิดความสงบสุขแก่กันและกัน และสิ่งเหล่านั้นซึ่งทำให้เกิดมีความเจริญแก่กันและกัน. 20อย่าทำลายการของพระเจ้าเสียเพราะเรื่องอาหาร. อาหารทุกอย่างปราศจากมลทินก็จริง, แต่คนใดที่กินเป็นเหตุให้คนอื่นทำผิด ขืนความเชื่อในใจของเขา ก็เป็นการผิดแก่คนนั้น. 21ซึ่งจะไม่กินเนื้อสัตว์หรือเหล้าองุ่นหรือทำสิ่งใดๆ ที่เป็นเหตุให้พี่น้องสะดุดกะดากใจก็เป็นการดีอยู่. 22ความเชื่อที่ท่านมีอยู่นั้น, จงถือไว้ให้มั่นระหว่างตัวท่านเองกับพระเจ้าผู้ที่ใจมิได้ติโทษตัวเองในการที่ตนเห็นชอบกระทำนั้นก็เป็นสุข. 23แต่ผู้ใดที่มีความสงสัยแล้วยังกินก็ได้ปรับโทษแก่ตัวเอง, เหตุว่ามิได้กินตามที่ตนเชื่อ, เพราะการทุกอย่างที่มิได้ประพฤติตามหลักแห่งความเชื่อก็บาปทั้งสิ้น
Valgt i Øjeblikket:
โรม 14: TH1940
Markering
Del
Kopiér
Vil du have dine markeringer gemt på tværs af alle dine enheder? Tilmeld dig eller log ind
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society