โรม 10
10
1ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย, ความปรารถนาในใจข้าพเจ้าและคำวิงวอนขอพระเจ้าเพื่อพลยิศราเอลนั้น, คือขอเพื่อหวังให้เขาทั้งหลายรอด. 2เพราะข้าพเจ้าเป็นพะยานฝ่ายเขาว่า, เขามีใจร้อนรนในการปฏิบัติพระเจ้า, แต่หาได้เป็นตามปัญญาไม่
3ด้วยว่าเขาไม่ได้รู้จักความชอบธรรมของพระเจ้า, แต่ได้อุสส่าห์ที่จะตั้งความชอบธรรมของตัวเองขึ้น, เขาจึงมิได้ยอมตัวอยู่ในความชอบธรรมของพระเจ้า. 4เพราะว่าพระคริสต์นั้นเป็นผู้ที่จะทำให้พระบัญญัติสำเร็จ, เพื่อให้ทุกคนที่เชื่อนั้นได้ความชอบธรรม
ถ้าท่านจะรับด้วยปากและเชื่อในใจท่านจะรอด
5ด้วยว่าโมเซได้กล่าวถึงความชอบธรรมซึ่งเป็นมาจากพระบัญญัตินั้นว่า, คนผู้ใดที่ประพฤติการเหล่านั้นจะได้ชีวิตโดยการประพฤตินั้น. 6แต่ความชอบธรรมที่มาจากความเชื่อว่าอย่างนี้ว่า, “อย่านึกในใจของตัวว่า, ‘ใครจะขึ้นไปยังสวรรค์?’ “คือจะเชิญพระคริสต์ลงมา 7“หรือ ‘ใครจะลงไปยังที่ลึก?’ “คือจะเชิญพระคริสต์ขึ้นมาจากความตาย. 8แต่ความชอบธรรมนั้นว่าอย่างไร? ก็ว่า, “คำนั้นอยู่ใกล้ตัวท่านแล้ว, อยู่ในปากของท่าน และในใจของท่าน,” คือคำของความเชื่อที่เราทั้งหลายประกาศอยู่นั้น 9คือว่าถ้าท่านจะรับด้วยปากของท่านว่า พระเยซูเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า, และเชื่อในใจว่า พระเจ้าได้ทรงโปรดบันดาลให้พระองค์เป็นขึ้นมาจากความตาย, ท่านจะรอด. 10ด้วยว่าซึ่งมีใจเชื่อก็เป็นการชอบธรรม, และซึ่งรับด้วยปากก็เป็นที่รอด. 11เพราะว่ามีคำเขียนไว้แล้วว่า, ผู้หนึ่งผู้ใดที่เชื่อในพระองค์จะหามีความละอายไม่. 12เหตุว่าพวกยูดายและพวกเฮเลนหาได้ทรงคือว่าต่างกันไม่, ด้วยว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าองค์เดียวเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของคนทั้งปวง, และทรงโปรดอย่างบริบูรณ์แก่คนทั้งปวงที่ทูลขอพระองค์ 13เพราะว่า ทุกคนที่จะร้องออกพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็จะรอด
ความเชื่อที่เกิดขึ้นก็เพราะได้ฟังพระคำ
14แต่คนที่ยังไม่ได้เชื่อในพระองค์เขาจะร้องขอพระองค์อย่างไรได้? และคนที่ยังไม่ได้ยินถึงพระองค์, เขาจะเชื่อในพระองค์อย่างไรได้? และเมื่อไม่มีใครประกาศให้เขาฟัง, เขาจะได้ยินถึงพระองค์อย่างไรได้? 15และถ้าไม่มีใครใช้เขาไป, เขาจะประกาศอย่างไรได้? เหมือนมีคำเขียนไว้แล้วว่า, เท้าของคนเหล่านั้นที่ประกาศกิตติคุณแห่งความสุข และบอกข่าวซึ่งทำให้มีความยินดีนั้นก็งามสักเท่าใด 16แต่ไม่ใช่ทุกคนที่ได้เชื่อกิตติคุณนั้น เพราะยะซายาได้กล่าวไว้ว่า, พระองค์เจ้าข้า, ใครได้เชื่อฟังคำสอนของเรา? 17เหตุฉะนั้นความเชื่อได้เกิดขึ้นก็เพราะได้ฟัง, และการที่ได้ฟังนั้นก็เพราะฟังพระคำของพระคริสต์
18ฝ่ายข้าพเจ้าถามว่า, “เขาทั้งหลายไม่ได้ยินหรือ” เออจริง เสียงของเขาได้ลั่นออกไปทั่วตลอดแผ่นดินโลก, และคำของเขาได้บันลือไปถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก, 19ฝ่ายข้าพเจ้าจึงถามว่า, “พลยิศราเอลไม่รู้หรือ” เดิมโมเซได้ว่า, เราจะให้เจ้าทั้งหลายอิจฉาริษยาประเทศที่ยังไม่ได้เป็นประเทศ, จะให้เจ้าเคืองแค้นประเทศอันโง่. 20แล้วยะซายาก็ได้มีใจกล้าพูดว่า, คนเหล่านั้นที่มิได้หาเราได้พบเราแล้ว, เราได้ปรากฏแก่คนเหล่านั้นที่มิได้สืบถามถึงเรา. 21แต่ท่านได้กล่าวถึงพวกยิศราเอลว่า, เราได้เหยียดมือออกคอยรับพลไพร่นั้นซึ่งไม่เชื่อฟัง และซึ่งเถียงโต้ตอบเราสิ้นวันยังค่ำ
Valgt i Øjeblikket:
โรม 10: TH1940
Markering
Del
Kopiér
Vil du have dine markeringer gemt på tværs af alle dine enheder? Tilmeld dig eller log ind
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society