กิจการ 17
17
เปาโลกับซีลามายังเมืองเธซะโลนิเก
1ครั้นเปาโลกับซีลาข้ามเมืองอัมฟีโปลีและเมืองอะโปโลเนียแล้วจึงมายังเมืองเธซะโลนิเก. ที่นั่นมีธรรมศาลาของพวกยูดาย. 2เปาโลจึงเข้าไปในธรรมศาลานั้นตามธรรมเนียม, และท่านได้อ้างข้อความในพระคัมภีร์ โต้ตอบกับเขาทั้งสามวันซะบาโต. 3และไขข้อความชี้แจงให้เห็นว่า จำเป็นที่พระคริสต์ต้องทนทุกข์ทรมานแล้วทรงคืนพระชนม์, และกล่าวต่อไปว่า, “พระเยซูองค์นี้ซึ่งเราได้ประกาศแก่ท่านทั้งหลายคือพระคริสต์นั้นเอง.” 4บางคนในพวกเขาก็เห็นด้วย, และสมัครเข้าเป็นพรรคพวกกับเปาโลและซีลา, รวมทั้งชาติเฮเลนที่เกรงกลัวพระเจ้าอีกหลายคน และสุภาพสตรีที่เป็นคนสำคัญๆ ก็มากด้วย. 5แต่พวกยูดายก็อิจฉาไปคบคิดกับคนพาลตามตลาด พากันมาเป็นอันมากจะกระทำให้บ้านเมืองเกิดจลาจล เขาจึงมาค้นหาที่บ้านของยาโซน หวังจะพาท่านทั้งสองออกมาให้คนทั้งปวง. 6ครั้นไม่พบ จึงฉุดลากยาโซนกับพวกพี่น้องลางคนไปหาเจ้าเมือง ร้องว่า. “คนเหล่านั้นที่เป็นพวกคว่ำแผ่นดินได้มาที่นี่ด้วย แล้วยาโซนได้รับรองเขาไว้. 7และบรรดาคนเหล่านี้ได้กระทำผิดคำสั่งของกายะซา, โดยเขาสอนว่ามีกษัตริย์อีกองค์หนึ่งคือเยซู.” 8เมื่อเจ้าเมืองและประชาชนได้ยินดังนั้นก็ร้อนใจ. 9จึงเรียกประกันตัวยาโซนกับคนอื่นๆ นั้น แล้วก็ปล่อยไป
ชาวเบรอยะค้นดูพระคัมภีร์ทุกวัน
10ในทันใดนั้นพวกพี่น้องจึงส่งเปาโลกับซีลาไปยังเมืองเบรอยะในเวลากลางคืน. ครั้นถึงแล้วท่านจึงเข้าไปในธรรมศาลาของพวกยูดาย. 11ชาวเมืองนั้นสุภาพกว่าชาวเมืองเธซะโลนิเก. ด้วยเขามีใจเลื่อมใสรับคำของพระเจ้า และค้นดูพระคัมภีร์ทุกวัน. หวังจะรู้ว่าข้อความเหล่านั้นจะจริงดังกล่าวหรือไม่. 12เหตุฉะนั้นมีหลายคนในพวกเขาได้เชื่อถือ, กับทั้งหญิงชายชาติเฮเลนที่เป็นคนสำคัญๆ ด้วย. 13แต่เมื่อพวกยูดายที่อยู่ในเมืองเธซะโลนิเกทราบว่า เปาโลได้กล่าวสั่งสอนคำของพระเจ้าในเมืองเบรอยะด้วย, เขาก็มายุยงประชาชนที่นั่นให้ฮือขึ้นเหมือนกัน. 14ขณะนั้นพวกพี่น้องจึงได้ส่งเปาโลออกไปตามทางที่จะไปทะเล, แต่ซีลากับติโมเธียวยังอยู่ที่นั่น. 15คนที่ไปส่งเปาโลนั้นได้ไปส่งท่านถึงเมืองอะเธนาย และเมื่อได้รับคำสั่งของท่าน มาถึงซีลากับติโมเธียวให้ไปหาท่านโดยเร็ว แล้วเขาก็ได้ลากลับไป
16ขณะเมื่อเปาโลกำลังคอยซีลากับติโมเธียวอยู่ในเมืองอะเธนายนั้น. ท่านมีความเดือดร้อนวุ่นวายใจ เพราะได้เห็นรูปเคารพเต็มไปทั้งเมือง. 17เหตุฉะนั้นท่านจึงโต้ตอบในธรรมศาลากับพวกยูดายและกับคนที่เกรงกลัวพระเจ้า และกับคนทั้งหลายซึ่งได้มาพบท่านที่สนามประชุมชนทุกวัน. 18นักปราชญ์บางคนในพวกเอปิกูเรียวและในพวกซะโตอิกได้มาพบกับท่าน. บางคนกล่าวว่า, “คนเก็บเดนความรู้เล็กๆ น้อยๆ อย่างนี้จะใคร่มาพูดอะไรให้เราฟังอีกเล่า.” บางคนกล่าวว่า, “ดูเหมือนเขาเป็นคนนำพระต่างประเทศเข้ามา, “เพราะเปาโลได้ประกาศพระนามพระเยซูและการซึ่งเป็นขึ้นมาจากความตายนั้น. 19เขาจึงพาเปาโลไปยังศาลากลางบนเขาอาเรียว แล้วถามว่า, “เราจะรู้ได้หรือว่าคำสอนอย่างไหม่ที่ท่านกล่าวนั้นเป็นอย่างไร? 20เพราะว่าท่านนำเรื่องแปลกประหลาดมาถึงหูของเรา เหตุฉะนั้นเราจะใคร่ทราบว่า ถ้อยคำเหล่านี้หมายความอย่างไร.” 21ด้วยว่าชาวอะเธนายทั้งปวงกับชาวต่างประเทศซึ่งอาศัยอยู่ที่นั่น ไม่ได้สนใจในการอื่นนอกจากจะกล่าวหรือฟังข้อความใหม่ๆ
เปาโลยืนขึ้นกล่าวบนเขาอาเรียว
22ฝ่ายเปาโลจึงยืนขึ้นท่ามกลางศาลากลางบนเขาอาเรียวกล่าวว่า, “ดูก่อนท่านชาวเมืองอะเธนาย, โดยประการต่างๆ ข้าพเจ้าจึงเห็นได้ว่า ท่านทั้งหลายเป็นนักศาสนา. 23ด้วยว่าเมื่อข้าพเจ้าเดินทางมาเห็นสิ่งที่ท่านนมัสการนั้น, ข้าพเจ้าได้พบแท่นๆ หนึ่งมีคำจารึกไว้ว่า, สำหรับพระเจ้าที่ไม่รู้จัก. เหตุฉะนั้นข้าพเจ้าจึงได้มาประกาศ และแสดงให้ท่านทั้งหลายทราบถึงพระเจ้าที่ท่านทั้งหลายไม่รู้จักแต่ยังนมัสการอยู่. 24พระเจ้าซึ่งทรงสร้างโลกกับสิ่งทั้งปวงที่มีอยู่ในโลก พระองค์เป็นเจ้าของสวรรค์และแผ่นดินโลก, จึงมิได้ทรงสถิตอยู่ในโบสถ์ซึ่งมือมนุษย์ได้กระทำไว้. 25การที่มนุษย์ปฏิบัตินมัสการพระองค์นั้น จะหมายว่าพระเจ้าต้องประสงค์สิ่งหนึ่งสิ่งใดจากเขาก็หามิได้, ด้วยว่าพระองค์เป็นผู้ได้ทรงโปรดประทานชีวิตและลมหายใจ และสิ่งสารพัตรแก่คนทั้งปวงต่างหาก. 26พระองค์ได้ทรงสร้างมนุษย์ทุกประเทศสืบสายโลหิตอันเดียวกันให้อยู่ทั่วพิภพโลก, และได้ทรงกำหนดเวลาและเขตต์แดนที่อยู่ให้เขา, 27เพื่อเขาจะได้แสวงหาพระเจ้า, และหากเขาจะคลำหาก็จะได้พบพระองค์, ด้วยพระองค์มิทรงอยู่ห่างไกลจากเราทุกคนเลย 28ด้วยว่า เรามีชีวิต และไหวตัว และเป็นอยู่ในพระองค์, เช่นบางคนในพวกท่านเองที่เป็นผู้แต่งบทกลอนได้กล่าวว่า. ‘เราทั้งหลายเป็นเชื้อสายของพระองค์.’ 29เหตุฉะนั้นถ้าเราเป็นเชื้อสายของพระเจ้า, เราก็ไม่ควรถือว่าพระเจ้าเป็นเหมือนทอง, เงิน, หรือหินซึ่งมนุษย์ได้แกะและสลักด้วยปัญญาและความคิดของเขา. 30ในเวลาเมื่อมนุษย์ยังโฉดเขลาอยู่ พระเจ้ามิได้ทรงถือโทษ, แต่เดี๋ยวนี้พระองค์ได้ตรัสสั่งแก่มนุษย์ทั้งปวงทั่วทุกแห่งให้กลับใจเสียใหม่ 31เพราะพระองค์ได้ทรงกำหนดวันหนึ่งไว้ ในวันนั้นพระองค์จะทรงพิพากษาโลกตามความชอบธรรม, โดยให้ท่านองค์นั้นซึ่งพระองค์ได้ทรงเลือกไว้เป็นผู้พิพากษา และซึ่งพระเจ้าได้ทรงโปรดให้ท่านองค์นั้นคืนพระชนม์ ก็เป็นพะยานหลักฐานให้คนทั้งปวงเชื่อ.”
ลางคนติดตามเปาโลไปและได้เชื่อถือ
32ครั้นคนทั้งหลายได้ยินถึงเรื่องการซึ่งเป็นขึ้นมาจากความตายแล้ว, ลางคนก็เยาะเย้ย, แต่ลางคนว่า, “ข้าพเจ้าจะคอยฟังท่านกล่าวเรื่องนี้อีกต่อไป.” 33แล้วเปาโลจึงได้ออกไปจากท่ามกลางเขา. 34แต่มีลางคนติดตามเปาโลไปและได้เชื่อถือ ในคนเหล่านั้นมีดิโอนุเซียวผู้เป็นคนหนึ่งในกรรมการของศาลากลางบนเขาอาเรียว กับหญิงคนหนึ่งชื่อดะมารีและคนอื่นๆ ด้วย
Valgt i Øjeblikket:
กิจการ 17: TH1940
Markering
Del
Kopiér
Vil du have dine markeringer gemt på tværs af alle dine enheder? Tilmeld dig eller log ind
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society