Rhufeiniaid

2 Corinthiaid

1 a 2 Timotheus

1 Corinthiaid

1 a 2 Thesaloniaid

Hebreaid

Galatiaid

Effesiaid

Colosiaid

1, 2 a 3 Ioan

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="ACT.15">
 <div class="label">15</div><div class="s">Y Cyngor yn Jerwsalem</div><div class="m"> 1Yna daeth rhai i lawr o Jwdea a dysgu'r credinwyr: &#8220;Os nad enwaedir arnoch yn &#244;l defod Moses, ni ellir eich achub.&#8221; 2A chododd ymryson ac ymddadlau nid bychan rhyngddynt a Paul a Barnabas, a threfnwyd bod Paul a Barnabas, a rhai eraill o'u plith, yn mynd i fyny at yr apostolion a'r henuriaid yn Jerwsalem yngl&#375;n &#226;'r cwestiwn yma. 3Felly anfonwyd hwy gan yr eglwys, ac ar eu taith trwy Phoenicia a Samaria buont yn adrodd yr hanes am dr&#246;edigaeth y Cenhedloedd, a pharasant lawenydd mawr i'r holl gredinwyr. 4Wedi iddynt gyrraedd Jerwsalem, fe'u derbyniwyd gan yr eglwys a'r apostolion a'r henuriaid, a mynegasant gymaint yr oedd Duw wedi ei wneud trwyddynt hwy. 5Ond cododd rhai credinwyr oedd o sect y Phariseaid, a dweud, &#8220;Y mae'n rhaid enwaedu arnynt, a gorchymyn iddynt gadw Cyfraith Moses.&#8221;</div><div class="p"> 6Ymgynullodd yr apostolion a'r henuriaid i ystyried y mater yma. 7Ar &#244;l llawer o ddadlau, cododd Pedr a dywedodd wrthynt: &#8220;Gyfeillion, gwyddoch chwi fod Duw yn y dyddiau cynnar yn eich plith wedi dewis bod y Cenhedloedd, trwy fy ngenau i, yn cael clywed gair yr Efengyl, a chredu. 8Ac y mae Duw, sy'n adnabod calonnau, wedi dwyn tystiolaeth iddynt trwy roi iddynt hwy yr Ysbryd Gl&#226;n yr un fath ag i ninnau; 9ac ni wnaeth ddim gwahaniaeth rhyngom ni a hwythau, gan iddo lanhau eu calonnau hwy drwy ffydd. 10Yn awr, ynteu, pam yr ydych yn rhoi prawf ar Dduw trwy osod iau ar war y disgyblion, na allodd ein hynafiaid na ninnau mo'i dwyn? 11Ond yr ydym ni'n credu mai trwy ras yr Arglwydd Iesu yr achubir ni, a hwythau yr un modd.&#8221;</div><div class="p"> 12Tawodd yr holl gynulliad, a gwrando ar Barnabas a Paul yn adrodd am yr holl arwyddion a rhyfeddodau yr oedd Duw wedi eu gwneud ymhlith y Cenhedloedd drwyddynt hwy. 13Wedi iddynt dewi, dywedodd Iago, &#8220;Gyfeillion, gwrandewch arnaf fi. 14Y mae Simeon wedi dweud sut y gofalodd Duw gyntaf am gael o blith y Cenhedloedd bobl yn dwyn ei enw. 15Ac y mae geiriau'r proffwydi yn cytuno &#226; hyn, fel y mae'n ysgrifenedig:</div><div class="b"></div><div class="q"> 16&#8220; &#8216;Ar &#244;l hyn dychwelaf,</div><div class="q">ac ailadeiladaf babell syrthiedig Dafydd,</div><div class="q">ailadeiladaf ei hadfeilion,</div><div class="q">a'i hatgyweirio,</div><div class="q"> 17fel y ceisier yr Arglwydd gan y bobl sy'n weddill,</div><div class="q">a chan yr holl Genhedloedd y galwyd fy enw arnynt,&#8217;</div><div class="q">medd yr Arglwydd, sy'n gwneud y pethau hyn 18yn hysbys erioed.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 19&#8220;Felly fy marn i yw na ddylem boeni'r rhai o blith y Cenhedloedd sy'n troi at Dduw, 20ond ysgrifennu atynt am iddynt ymgadw rhag bwyta pethau sydd wedi eu halogi gan eilunod, a rhag anfoesoldeb rhywiol,#15:20 Yn &#244;l darlleniad arall gadewir allan a rhag anfoesoldeb rhywiol. a rhag bwyta na'r hyn sydd wedi ei dagu, na gwaed.#15:20 Yn &#244;l darlleniad arall, rhag bwyta pethau sydd wedi eu halogi gan eilunod, a rhag anfoesoldeb rhywiol, a rhag gwaed, ac i beidio &#226; gwneud i eraill yr hyn na hoffent iddo ddigwydd iddynt eu hunain. 21Oherwydd y mae gan Moses, er yr oesau cyntaf, rai sy'n ei bregethu ef ym mhob tref, ac fe'i darllenir yn y synagogau bob Saboth.&#8221;</div><div class="s">Y Cyngor yn Ateb</div><div class="m"> 22Yna penderfynodd yr apostolion a'r henuriaid, ynghyd &#226;'r holl eglwys, ddewis gw&#375;r o'u plith a'u hanfon i Antiochia gyda Paul a Barnabas, sef Jwdas, a elwid Barsabas, a Silas, gw&#375;r blaenllaw ymhlith y credinwyr. 23Rhoesant y llythyr hwn iddynt i fynd yno: &#8220;Y brodyr, yn apostolion a henuriaid, at y credinwyr o blith y Cenhedloedd yn Antiochia a Syria a Cilicia, cyfarchion. 24Oherwydd inni glywed fod rhai ohonom ni wedi'ch tarfu &#226;'u geiriau, ac ansefydlogi eich meddyliau, heb i ni eu gorchymyn, 25yr ydym wedi penderfynu'n unfryd ddewis gw&#375;r a'u hanfon atoch gyda'n cyfeillion annwyl, Barnabas a Paul, 26dynion sydd wedi cyflwyno eu bywydau dros enw ein Harglwydd Iesu Grist. 27Felly yr ydym yn anfon Jwdas a Silas, a byddant hwy'n mynegi yr un neges ar lafar. 28Penderfynwyd gan yr Ysbryd Gl&#226;n a chennym ninnau beidio &#226; gosod arnoch ddim mwy o faich na'r pethau angenrheidiol hyn: 29ymgadw rhag bwyta yr hyn sydd wedi ei aberthu i eilunod, neu waed, neu'r hyn sydd wedi ei dagu, a rhag anfoesoldeb rhywiol.#15:29 Yn &#244;l un darlleniad arall gadewir allan a rhag anfoesoldeb rhywiol. Yn &#244;l un arall, rhag bwyta yr hyn sydd wedi ei aberthu i eilunod, a rhag gwaed, a rhag anfoesoldeb rhywiol, ac i beidio &#226; gwneud i eraill yr hyn na hoffech iddo digwydd i chwi eich hunain. Os cadwch rhag y pethau hyn, fe wnewch yn dda. Ffarwel.&#8221;</div><div class="p"> 30Felly anfonwyd hwy, a daethant i lawr i Antiochia, ac wedi galw'r gynulleidfa ynghyd, cyflwynwyd y llythyr. 31Wedi ei ddarllen, yr oeddent yn llawen ar gyfrif yr anogaeth yr oedd yn ei rhoi. 32Gan fod Jwdas a Silas hwythau'n broffwydi, dywedasant lawer i annog y credinwyr a'u cadarnhau. 33Wedi iddynt dreulio peth amser yno fe'u gollyngwyd mewn tangnefedd gan y credinwyr, i ddychwelyd at y rhai a'u hanfonodd.#15:33 Yn &#244;l darlleniad arall ychwanegir adn. 34 Ond penderfynodd Silas aros yno. 35Arhosodd Paul a Barnabas yn Antiochia, gan ddysgu a phregethu gair yr Arglwydd, ynghyd &#226; llawer eraill.</div><div class="s">Paul a Barnabas yn Ymwahanu</div><div class="m"> 36Wedi rhai dyddiau, dywedodd Paul wrth Barnabas, &#8220;Gadewch inni ddychwelyd yn awr, ac ymweld &#226;'r credinwyr ym mhob un o'r dinasoedd y buom yn cyhoeddi gair yr Arglwydd ynddynt, i weld sut y mae hi arnynt.&#8221; 37Yr oedd Barnabas yn dymuno cymryd Ioan, a elwid Marc, gyda hwy; 38ond yr oedd Paul yn barnu na ddylent gymryd yn gydymaith un oedd wedi cefnu arnynt yn Pamffylia, a heb fynd ymlaen a chydweithio &#226; hwy. 39Bu cymaint cynnen rhyngddynt nes iddynt ymwahanu. Cymerodd Barnabas Marc, a hwylio i Cyprus; 40ond dewisodd Paul Silas, ac aeth i ffwrdd, wedi ei gyflwyno gan y credinwyr i ras yr Arglwydd. 41A bu'n teithio drwy Syria a Cilicia, gan gadarnhau'r eglwysi.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="ACT.16">
 <div class="label">16</div><div class="s">Timotheus yn Mynd gyda Paul a Silas</div><div class="m"> 1Cyrhaeddodd Derbe ac yna Lystra. Yno yr oedd disgybl o'r enw Timotheus, mab i wraig grediniol o Iddewes, a'i dad yn Roegwr. 2Yr oedd gair da iddo gan y credinwyr yn Lystra ac Iconium. 3Yr oedd Paul am i hwn fynd ymaith gydag ef, a chymerodd ef ac enwaedu arno, o achos yr Iddewon oedd yn y lleoedd hynny, oherwydd yr oeddent i gyd yn gwybod mai Groegwr oedd ei dad. 4Fel yr oeddent yn teithio trwy'r dinasoedd, yr oeddent yn traddodi iddynt, er mwyn iddynt eu cadw, y gorchmynion a ddyfarnwyd gan yr apostolion a'r henuriaid oedd yn Jerwsalem. 5Felly yr oedd yr eglwysi yn ymgadarnhau yn y ffydd, ac yn amlhau mewn rhif beunydd.</div><div class="s">Y G&#373;r o Facedonia yn Ymddangos i Paul</div><div class="m"> 6Aethant trwy ranbarth Phrygia a Galatia, ar &#244;l i'r Ysbryd Gl&#226;n eu rhwystro rhag llefaru'r gair yn Asia. 7Wedi iddynt ddod hyd at Mysia, yr oeddent yn ceisio mynd i Bithynia, ond ni chaniataodd ysbryd Iesu iddynt. 8Ac aethant heibio i Mysia, a dod i lawr i Troas. 9Ymddangosodd gweledigaeth i Paul un noson&#8212;g&#373;r o Facedonia yn sefyll ac yn ymbil arno a dweud, &#8220;Tyrd drosodd i Facedonia, a chymorth ni.&#8221; 10Pan gafodd ef y weledigaeth, rhoesom gynnig ar fynd i Facedonia ar ein hunion, gan gasglu mai Duw oedd wedi ein galw i gyhoeddi'r newydd da iddynt hwy.</div><div class="s">Tr&#246;edigaeth Lydia</div><div class="m"> 11Ac wedi hwylio o Troas, aethom ar union hynt i Samothrace, a thrannoeth i Neapolis, 12ac oddi yno i Philipi; dinas yw hon yn rhanbarth gyntaf Macedonia,#16:12 Yn &#244;l darlleniad arall, hon yw prif ddinas rhanbarth Macedonia, neu, dinas flaenllaw yw hon yn rhanbarth Macedonia. ac y mae'n drefedigaeth Rufeinig. Buom yn treulio rhai dyddiau yn y ddinas hon. 13Ar y dydd Saboth aethom y tu allan i'r porth at lan afon, gan dybio fod yno le gweddi. Wedi eistedd, dechreusom lefaru wrth y gwragedd oedd wedi dod ynghyd. 14Ac yn gwrando yr oedd gwraig o'r enw Lydia, un oedd yn gwerthu porffor, o ddinas Thyatira, ac un oedd yn addoli Duw. Agorodd yr Arglwydd ei chalon hi i ddal ar y pethau yr oedd Paul yn eu dweud. 15Fe'i bedyddiwyd hi a'i theulu, ac yna deisyfodd arnom, gan ddweud, &#8220;Os ydych yn barnu fy mod yn credu yn yr Arglwydd, dewch i mewn ac arhoswch yn fy nh&#375;.&#8221; A mynnodd ein cael yno.</div><div class="s">I'r Carchar yn Philipi</div><div class="m"> 16Un tro pan oeddem ar ein ffordd i'r lle gweddi, daeth rhyw gaethferch a chanddi ysbryd dewiniaeth i'n cyfarfod, un oedd yn dwyn elw mawr i'w meistri trwy ddweud ffortiwn. 17Dilynodd hon Paul a ninnau, gan weiddi: &#8220;Gweision y Duw Goruchaf yw'r dynion hyn, ac y maent yn cyhoeddi i chwi ffordd iachawdwriaeth.&#8221; 18Gwnaeth hyn am ddyddiau lawer. Blinodd Paul arni, a throes ar yr ysbryd a dweud, &#8220;Rwy'n gorchymyn i ti, yn enw Iesu Grist, ddod allan ohoni.&#8221; Ac allan y daeth, y munud hwnnw. 19Pan welodd ei meistri hi fod eu gobaith am elw wedi diflannu, daliasant Paul a Silas, a'u llusgo i'r farchnadfa o flaen yr awdurdodau, 20ac wedi dod &#226; hwy gerbron yr ynadon, meddent, &#8220;Y mae'r dynion yma'n cythryblu ein dinas ni; Iddewon ydynt, 21ac y maent yn cyhoeddi defodau nad yw'n gyfreithlon i ni, sy'n Rhufeinwyr, eu derbyn na'u harfer.&#8221; 22Yna ymunodd y dyrfa yn yr ymosod arnynt. Rhwygodd yr ynadon y dillad oddi amdanynt, a gorchymyn eu curo &#226; ffyn. 23Ac wedi rhoi curfa dost iddynt bwriasant hwy i garchar, gan rybuddio ceidwad y carchar i'w cadw'n ddiogel. 24Gan iddo gael y fath rybudd, bwriodd yntau hwy i'r carchar mewnol, a rhwymo'u traed yn y cyffion.</div><div class="p"> 25Tua hanner nos, yr oedd Paul a Silas yn gwedd&#239;o ac yn canu mawl i Dduw, a'r carcharorion yn gwrando arnynt. 26Ac yn sydyn bu daeargryn mawr, nes siglo seiliau'r carchar. Agorwyd yr holl ddrysau ar unwaith, a datodwyd rhwymau pawb. 27Deffr&#244;dd ceidwad y carchar, a phan welodd ddrysau'r carchar yn agored, tynnodd ei gleddyf ac yr oedd ar fin ei ladd ei hun, gan dybio fod ei garcharorion wedi dianc. 28Ond gwaeddodd Paul yn uchel, &#8220;Paid &#226; gwneud dim niwed i ti dy hun; yr ydym yma i gyd.&#8221; 29Galwodd ef am oleuadau, a rhuthrodd i mewn; daeth cryndod arno, a syrthiodd o flaen Paul a Silas. 30Yna daeth &#226; hwy allan a dweud, &#8220;Foneddigion, beth sy raid imi ei wneud i gael fy achub?&#8221; 31Dywedasant hwythau, &#8220;Cred yn yr Arglwydd Iesu, ac fe gei dy achub, ti a'th deulu.&#8221; 32A thraethasant air yr Arglwydd wrtho ef ac wrth bawb oedd yn ei d&#375;. 33Er ei bod yn hwyr y nos, aeth ef &#226; hwy a golchi eu briwiau; ac yn union wedyn fe'i bedyddiwyd ef a phawb o'i deulu. 34Yna, wedi dod &#226; hwy i'w d&#375;, gosododd bryd o fwyd o'u blaen, a gorfoleddodd gyda'i holl deulu am ei fod wedi credu yn Nuw.</div><div class="p"> 35Pan ddaeth yn ddydd, anfonodd yr ynadon y rhingylliaid &#226;'r neges: &#8220;Gollwng y dynion hynny'n rhydd.&#8221; 36Adroddodd ceidwad y carchar y neges hon wrth Paul: &#8220;Y mae'r ynadon wedi anfon gair i'ch gollwng yn rhydd. Felly, dewch allan yn awr, ac ewch mewn tangnefedd.&#8221; 37Ond atebodd Paul hwy, &#8220;Cyn ein bwrw ni i garchar, fflangellasant ni ar goedd, heb farnu ein hachos, er ein bod yn ddinasyddion Rhufain. A ydynt yn awr i gael ein bwrw ni allan yn ddirgel? Nac ydynt, yn wir! Gadewch iddynt ddod eu hunain a'n tywys ni allan.&#8221; 38Adroddodd y rhingylliaid y neges hon wrth yr ynadon, a chawsant hwy fraw pan glywsant mai Rhufeinwyr oedd Paul a Silas. 39Aethant i ymddiheuro iddynt, ac wedi eu tywys hwy allan, gofynasant iddynt fynd i ffwrdd o'r ddinas. 40Wedi dod allan o'r carchar, aethant i d&#375; Lydia, a gwelsant y credinwyr, a'u calonogi. Yna aethant ymaith.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Llyfr yr ActauSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg