Gad i ni ddarllen y Beibl gyda'n gilydd (Mawrth)

Gad i ni ddarllen y Beibl gyda'n gilydd (Ebrill)

Gad i ni ddarllen y Beibl gyda'n gilydd (Mai)

Gad i ni ddarllen y Beibl gyda'n gilydd (Mehefin)

Gad i ni ddarllen y Beibl gyda'n gilydd (Gorffennaf)

Gad i ni ddarllen y Beibl gyda'n gilydd (Awst)

Gad i ni ddarllen y Beibl gyda'n gilydd (Medi)

Gad i ni ddarllen y Beibl gyda'n gilydd (Hydref)

Gad i ni ddarllen y Beibl gyda'n gilydd (Tachwedd)

Gad i ni ddarllen y Beibl gyda'n gilydd (Rhagfyr)

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch36" data-usfm="GEN.36">
 <div class="label">36</div><div class="s">Disgynyddion Esau</div><div class="r"> 1 Cron. 1:34&#8211;37</div><div class="m"> 1Dyma genedlaethau Esau, hynny yw Edom. 2Priododd Esau wragedd o blith merched Canaan, sef Ada merch Elon yr Hethiad, Oholibama merch Ana fab#36:2 Felly Fersiynau. Hebraeg, merch. Felly hefyd yn adn. 14. Sibeon yr Hefiad, 3a Basemath merch Ismael a chwaer Nebaioth. 4Ac i Esau esgorodd Ada ar Eliffas; esgorodd Basemath ar Reuel; 5ac esgorodd Oholibama ar Jeus, Jalam a Cora. Dyma feibion Esau a anwyd iddo yng ngwlad Canaan. 6Cymerodd Esau ei wragedd, ei feibion a'i ferched, a phob aelod o'i deulu, ei wartheg a'i holl anifeiliaid, a'r holl feddiant a gafodd yng ngwlad Canaan, ac aeth draw i wlad Seir#36:6 Felly Syrieg. Hebraeg heb Seir. oddi wrth ei frawd Jacob. 7Yr oedd eu cyfoeth mor fawr fel na allent gyd-fyw, ac ni allai'r wlad lle'r oeddent yn byw eu cynnal o achos eu hanifeiliaid. 8Felly arhosodd Esau, hynny yw Edom, ym mynydd-dir Seir.</div><div class="p"> 9Dyma genedlaethau Esau, tad yr Edomiaid ym mynydd-dir Seir. 10Dyma enwau meibion Esau: Eliffas fab Ada gwraig Esau, Reuel fab Basemath gwraig Esau. 11A meibion Eliffas oedd Teman, Omar, Seffo, Gatam a Cenas. 12Yr oedd Timna yn wraig ordderch i Eliffas fab Esau, ac i Eliffas esgorodd ar Amalec. Dyna ddisgynyddion Ada gwraig Esau. 13Meibion Reuel oedd Nahath, Sera, Samma a Missa. Dyna ddisgynyddion Basemath gwraig Esau. 14Dyma feibion Oholibama, merch Ana fab Sibeon, gwraig Esau: i Esau esgorodd ar Jeus, Jalam a Cora.</div><div class="p"> 15Dyma benaethiaid disgynyddion Esau: meibion Eliffas, mab hynaf Esau, y penaethiaid Teman, Omar, Seffo, Cenas, 16Cora, Gatam ac Amalec. Dyna benaethiaid Eliffas yng ngwlad Edom; meibion Ada oeddent. 17Yna meibion Reuel fab Esau: y penaethiaid Nahath, Sera, Samma a Missa. Dyna benaethiaid Reuel yng ngwlad Edom; meibion Basemath gwraig Esau oeddent. 18Yna meibion Oholibama gwraig Esau: y penaethiaid Jeus, Jalam a Cora. Dyna'r penaethiaid a anwyd i Oholibama merch Ana, gwraig Esau. 19Dyna ddisgynyddion Esau, hynny yw Edom, a dyna'u penaethiaid.</div><div class="s">Disgynyddion Seir</div><div class="r"> 1 Cron. 1:38&#8211;42</div><div class="m"> 20Dyma feibion Seir yr Horiad, preswylwyr y wlad: Lotan, Sobal, Sibeon, Ana, 21Dison, Eser a Disan. Dyna benaethiaid yr Horiaid, meibion Seir yng ngwlad Edom. 22Hori a Hemam oedd meibion Lotan, a Timna oedd ei chwaer. 23Dyma feibion Sobal: Alfan, Manahath, Ebal, Seffo ac Onam. 24Dyma feibion Sibeon: Aia ac Ana. Hwn yw'r Ana a ddaeth o hyd i dd&#373;r#36:24 Cymh. Syrieg. Hebraeg yn aneglur. yn y diffeithwch wrth wylio asynnod ei dad Sibeon. 25Dyma blant Ana: Dison ac Oholibama ferch Ana. 26Dyma feibion Dison: Hemdan, Esban, Ithran a Ceran. 27Dyma feibion Eser: Bilhan, Saafan ac Acan. 28Dyma feibion Disan: Us ac Aran. 29Dyma benaethiaid yr Horiaid: Lotan, Sobal, Sibeon, Ana, 30Dison, Eser a Disan. Dyna benaethiaid yr Horiaid yn &#244;l eu tylwythau yng ngwlad Seir.</div><div class="s">Brenhinoedd Edom</div><div class="m"> 31Dyma'r brenhinoedd a fu'n teyrnasu yng ngwlad Edom, cyn i'r Israeliaid gael brenin. 32Teyrnasodd Bela fab Beor yn Edom, a Dinhaba oedd enw ei ddinas. 33Pan fu farw Bela, teyrnasodd Jobab fab Sera o Bosra yn ei le. 34Pan fu farw Jobab, teyrnasodd Husam o wlad y Temaniaid yn ei le. 35Pan fu farw Husam, teyrnasodd Hadad fab Bedad yn ei le, ac ymosododd ef ar Midian yng ngwlad Moab; Afith oedd enw ei ddinas. 36Pan fu farw Hadad, teyrnasodd Samla o Masreca yn ei le. 37Pan fu farw Samla, teyrnasodd Saul o Rehoboth-ger-Ewffrates yn ei le. 38Pan fu farw Saul, teyrnasodd Baal-hanan fab Achbor yn ei le. 39Pan fu farw Baal-hanan fab Achbor, teyrnasodd Hadar yn ei le; Pau oedd enw ei ddinas. Mehetabel merch Matred, merch Mesahab, oedd enw ei wraig.</div><div class="p"> 40Dyma enwau penaethiaid Esau, yn &#244;l eu llwythau a'u hardaloedd, wrth eu henwau: Timna, Alfa, Jetheth, 41Oholibama, Ela, Pinon, 42Cenas, Teman, Mibsar, 43Magdiel ac Iram. Dyna benaethiaid Edom, hynny yw Esau tad yr Edomiaid, yn &#244;l lle'r oeddent yn byw yn y wlad yr oeddent yn ei meddiannu.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch37" data-usfm="GEN.37">
 <div class="label">37</div><div class="s">Joseff a'i Freuddwydion</div><div class="m"> 1Preswyliodd Jacob yng ngwlad Canaan, y wlad yr ymdeithiodd ei dad ynddi. 2Dyma hanes tylwyth Jacob.</div><div class="p">Yr oedd Joseff yn ddwy ar bymtheg oed, ac yn bugeilio'r praidd gyda'i frodyr, gan helpu meibion Bilha a Silpa, gwragedd ei dad; a chariodd Joseff straeon drwg amdanynt i'w tad. 3Yr oedd Israel yn caru Joseff yn fwy na'i holl blant, gan mai mab ei henaint ydoedd; a gwnaeth wisg laes iddo. 4Pan welodd ei frodyr fod eu tad yn ei garu yn fwy na'r un ohonynt, rhoesant eu cas arno fel na fedrent ddweud gair caredig wrtho.</div><div class="p"> 5Cafodd Joseff freuddwyd, a phan ddywedodd wrth ei frodyr amdani, aethant i'w gas&#225;u yn fwy fyth. 6Dywedodd wrthynt, &#8220;Gwrandewch, dyma'r freuddwyd a gefais: 7yr oeddem yn rhwymo ysgubau yn y maes, a dyma f'ysgub i yn codi ar ei sefyll, a daeth eich ysgubau chwi yn gylch o'i chwmpas ac ymgrymu i'm hysgub i.&#8221; 8Yna gofynnodd ei frodyr iddo, &#8220;Ai ti sydd i deyrnasu arnom? A fyddi di'n arglwydd arnom ni?&#8221; Ac aethant i'w gas&#225;u ef yn fwy eto o achos ei freuddwydion a'i eiriau. 9Yna cafodd freuddwyd arall, ac adroddodd amdani wrth ei frodyr a dweud, &#8220;Cefais freuddwyd arall: dyna lle'r oedd yr haul a'r lleuad ac un seren ar ddeg yn ymgrymu i mi.&#8221; 10Wedi iddo ei hadrodd wrth ei dad a'i frodyr, ceryddodd ei dad ef, a dweud, &#8220;Beth yw'r freuddwyd hon a gefaist? A ddown ni, myfi a'th fam a'th frodyr, i ymgrymu i'r llawr i ti?&#8221; 11A chenfigennodd ei frodyr wrtho, ond cadwodd ei dad y peth yn ei gof.</div><div class="s">Gwerthu Joseff a'i Gymryd i'r Aifft</div><div class="m"> 12Yr oedd ei frodyr wedi mynd i fugeilio praidd eu tad ger Sichem. 13A dywedodd Israel wrth Joseff, &#8220;Onid yw dy frodyr yn bugeilio ger Sichem? Tyrd, fe'th anfonaf di atynt.&#8221; Atebodd yntau, &#8220;o'r gorau.&#8221; 14Yna dywedodd wrtho, &#8220;Dos i weld sut y mae dy frodyr a'r praidd, a thyrd &#226; gair yn &#244;l i mi.&#8221; Felly anfonodd ef o ddyffryn Hebron, ac aeth tua Sichem. 15Cyfarfu g&#373;r ag ef pan oedd yn crwydro yn y fro, a gofyn iddo, &#8220;Beth wyt ti'n ei geisio?&#8221; 16Atebodd yntau, &#8220;Rwy'n ceisio fy mrodyr; dywed wrthyf ble maent yn bugeilio.&#8221; 17A dywedodd y g&#373;r, &#8220;Y maent wedi mynd oddi yma, oherwydd clywais hwy'n dweud, &#8216;Awn i Dothan.&#8217; &#8221; Felly aeth Joseff ar &#244;l ei frodyr, a chafodd hyd iddynt yn Dothan. 18Gwelsant ef o bell, a chyn iddo gyrraedd atynt gwnaethant gynllwyn i'w ladd, 19a dweud wrth ei gilydd, &#8220;Dacw'r breuddwydiwr hwnnw'n dod. 20Dewch, gadewch inni ei ladd a'i daflu i ryw bydew, a dweud fod anifail gwyllt wedi ei ddifa; yna cawn weld beth a ddaw o'i freuddwydion.&#8221; 21Ond pan glywodd Reuben, achubodd ef o'u gafael a dweud, &#8220;Peidiwn &#226;'i ladd.&#8221; 22Dywedodd Reuben wrthynt, &#8220;Peidiwch &#226; thywallt gwaed; taflwch ef i'r pydew hwn sydd yn y diffeithwch, ond peidiwch &#226; gwneud niwed iddo.&#8221; Dywedodd hyn er mwyn ei achub o'u gafael a'i ddwyn yn &#244;l at ei dad. 23A phan ddaeth Joseff at ei frodyr, tynasant ei wisg oddi arno, y wisg laes yr oedd yn ei gwisgo, 24a'i gymryd a'i daflu i'r pydew. Yr oedd y pydew yn wag, heb dd&#373;r ynddo.</div><div class="p"> 25Tra oeddent yn eistedd i fwyta, codasant eu golwg a gweld cwmni o Ismaeliaid yn dod ar eu taith o Gilead, a'u camelod yn dwyn glud p&#234;r, balm a myrr, i'w cludo i lawr i'r Aifft. 26A dywedodd Jwda wrth ei frodyr, &#8220;Faint gwell fyddwn o ladd ein brawd a chelu ei waed? 27Dewch, gadewch inni ei werthu i'r Ismaeliaid; peidiwn &#226; gwneud niwed iddo, oherwydd ein brawd ni a'n cnawd ydyw.&#8221; Cytunodd ei frodyr. 28Yna, pan ddaeth marchnatwyr o Midian heibio, codasant Joseff o'r pydew, a'i werthu i'r Ismaeliaid am ugain sicl o arian. Aethant hwythau &#226; Joseff i'r Aifft.</div><div class="p"> 29Pan aeth Reuben yn &#244;l at y pydew a gweld nad oedd Joseff ynddo, rhwygodd ei ddillad 30a mynd at ei frodyr a dweud, &#8220;Nid yw'r bachgen yno; a minnau, i ble'r af?&#8221; 31Cymerasant wisg Joseff, a lladd gafr, a throchi'r wisg yn y gwaed. 32Yna aethant &#226;'r wisg laes yn &#244;l at eu tad, a dweud, &#8220;Daethom o hyd i hon; edrych di ai gwisg dy fab ydyw.&#8221; 33Fe'i hadnabu a dywedodd, &#8220;Gwisg fy mab yw hi; anifail gwyllt sydd wedi ei ddifa. Yn wir, y mae Joseff wedi ei larpio.&#8221; 34Yna rhwygodd Jacob ei ddillad a gwisgo sachliain am ei lwynau, a galarodd am ei fab am amser hir. 35A daeth pob un o'i feibion a'i ferched i'w gysuro, ond gwrthododd dderbyn cysur, a dywedodd, &#8220;Mewn galar yr af finnau i lawr i'r bedd at fy mab.&#8221; Ac wylodd ei dad amdano. 36Gwerthodd y Midianiaid ef yn yr Aifft i Potiffar, swyddog Pharo, pennaeth y gwarchodwyr.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch38" data-usfm="GEN.38">
 <div class="label">38</div><div class="s">Jwda a Tamar</div><div class="m"> 1Yr adeg honno gadawodd Jwda ei frodyr a throi at &#373;r o Adulam o'r enw Hira. 2Ac yno gwelodd Jwda ferch rhyw Ganaanead o'r enw Sua, a chymerodd hi'n wraig iddo a chafodd gyfathrach &#226; hi; 3beichiogodd hithau ac esgor ar fab, ac enwodd yntau ef yn Er. 4Beichiogodd eilwaith ac esgor ar fab, ac enwodd ef Onan. 5Esgorodd eto ar fab, ac enwodd ef Sela; yn Chesib yr oedd pan esgorodd arno. 6Cymerodd Jwda wraig o'r enw Tamar i Er ei fab hynaf. 7Ond dyn drygionus yng ngolwg yr ARGLWYDD oedd Er, mab hynaf Jwda; a pharodd yr ARGLWYDD iddo farw. 8Yna dywedodd Jwda wrth Onan, &#8220;Dos at wraig dy frawd, ac fel brawd ei g&#373;r cod deulu i'th frawd.&#8221; 9Ond gwyddai Onan nad ei eiddo ef fyddai'r teulu; ac felly, pan &#226;i at wraig ei frawd, collai ei had ar lawr, rhag rhoi plant i'w frawd. 10Yr oedd yr hyn a wnaeth yn ffiaidd gan yr ARGLWYDD, a pharodd iddo yntau farw. 11Yna dywedodd Jwda wrth ei ferch-yng-nghyfraith Tamar, &#8220;Aros yn weddw yn nh&#375; dy dad nes i'm mab Sela dyfu&#8221;; oherwydd yr oedd arno ofn iddo yntau hefyd farw fel ei frodyr. Felly aeth Tamar i fyw yn nh&#375; ei thad.</div><div class="p"> 12Ymhen amser, bu farw gwraig Jwda, merch Sua; ac wedi ei dymor galar aeth Jwda a'i gyfaill Hira yr Adulamiad i Timnath, at gneifwyr ei ddefaid. 13Pan fynegwyd i Tamar fod ei thad-yng-nghyfraith wedi mynd i Timnath i gneifio, 14tynnodd wisg ei gweddwdod oddi amdani, a gwisgo gorchudd a'i lapio amdani. Yna aeth i eistedd wrth borth Enaim ar y ffordd i Timnath; oherwydd yr oedd yn gweld bod Sela wedi dod i oed ac nad oedd hi wedi ei rhoi'n wraig iddo. 15Gwelodd Jwda hi a thybiodd mai putain ydoedd, gan ei bod wedi cuddio'i hwyneb. 16Trodd ati ar y ffordd a dweud, &#8220;Tyrd, gad i mi gael cyfathrach &#226; thi.&#8221; Ond ni wyddai mai ei ferch-yng-nghyfraith oedd hi. Atebodd hithau, &#8220;Beth a roi di imi, os cei gyfathrach &#226; mi?&#8221; 17Dywedodd, &#8220;Anfonaf i ti fyn gafr o'r praidd.&#8221; Atebodd hithau, &#8220;A roi di wystl imi nes iti ei anfon?&#8221; 18Gofynnodd yntau, &#8220;Beth a rof iti'n wystl?&#8221; Atebodd hithau, &#8220;Dy s&#234;l a'r llinyn, a'th ffon sydd yn dy law.&#8221; Wedi iddo eu rhoi iddi, cafodd gyfathrach &#226; hi, a beichiogodd hithau. 19Yna, wedi iddi godi a mynd ymaith, tynnodd ei gorchudd a rhoi amdani wisg ei gweddwdod. 20Anfonodd Jwda y myn gafr yng ngofal ei gyfaill yr Adulamiad, er mwyn cael y gwystl yn &#244;l gan y wraig, ond ni allai ddod o hyd iddi. 21Holodd ddynion y lle a dweud, &#8220;Ble mae'r butain y cysegr oedd ar y ffordd yn Enaim?&#8221; Ac atebasant, &#8220;Nid oes putain y cysegr yma.&#8221; 22Felly dychwelodd at Jwda a dweud, &#8220;Ni chefais hyd iddi; a dywedodd dynion y lle nad oedd putain y cysegr yno.&#8221; 23Yna dywedodd Jwda, &#8220;Bydded iddi eu cadw, neu byddwn yn destun cywilydd; anfonais i y myn hwn, ond methaist gael hyd iddi.&#8221;</div><div class="p"> 24Ymhen tri mis dywedwyd wrth Jwda, &#8220;Bu Tamar dy ferch-yng-nghyfraith yn puteinio, ac y mae wedi beichiogi hefyd mewn godineb.&#8221; Dywedodd Jwda, &#8220;Dewch &#226; hi allan, a llosger hi.&#8221; 25A phan ddaethant &#226; hi allan, anfonodd at ei thad-yng-nghyfraith i ddweud, &#8220;Yr wyf yn feichiog o'r g&#373;r biau'r rhain.&#8221; A dywedodd hefyd, &#8220;Edrych, yn awr, eiddo pwy yw'r rhain, y s&#234;l a'r llinyn a'r ffon.&#8221; 26Adnabu Jwda hwy a dywedodd, &#8220;Y mae hi'n fwy cyfiawn na mi, oherwydd na rois hi i'm mab Sela.&#8221; Ni orweddodd gyda hi ar &#244;l hynny.</div><div class="p"> 27Pan ddaeth yr amser iddi esgor, yr oedd gefeilliaid yn ei chroth, 28ac wrth iddi esgor rhoes un ei law allan; a chymerodd y fydwraig edau goch a'i rhwymo am ei law, a dweud, &#8220;Hwn a ddaeth allan yn gyntaf.&#8221; 29Ond tynnodd ei law yn &#244;l, a daeth ei frawd allan; a dywedodd hi, &#8220;Dyma doriad yr wyt wedi ei wneud i ti dy hun!&#8221; Ac enwyd ef Peres#38:29 H.y., Toriad.. 30Daeth ei frawd allan wedyn &#226;'r edau goch am ei law, ac enwyd ef Sera#38:30 H.y., Cochni..</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch39" data-usfm="GEN.39">
 <div class="label">39</div><div class="s">Joseff a Gwraig Potiffar</div><div class="m"> 1Cymerwyd Joseff i lawr i'r Aifft, a phrynwyd ef o law yr Ismaeliaid, a oedd wedi mynd ag ef yno, gan Potiffar, Eifftiwr oedd yn swyddog i Pharo ac yn bennaeth y gwarchodwyr. 2Bu'r ARGLWYDD gyda Joseff, a daeth yn &#373;r llwyddiannus. Yr oedd yn byw yn nh&#375; ei feistr yr Eifftiwr, 3a gwelodd ei feistr fod yr ARGLWYDD gydag ef, a bod yr ARGLWYDD yn llwyddo popeth yr oedd yn ei wneud. 4Cafodd Joseff ffafr yn ei olwg, a bu'n gweini arno; gwnaeth yntau ef yn arolygydd ar ei d&#375; a rhoi ei holl eiddo dan ei ofal. 5Ac o'r amser y gwnaeth ef yn arolygydd ar ei d&#375; ac ar ei holl eiddo, bendithiodd yr ARGLWYDD d&#375;'r Eifftiwr er mwyn Joseff; yr oedd bendith yr ARGLWYDD ar ei holl eiddo, yn y t&#375; ac yn y maes. 6Gadawodd ei holl eiddo yng ngofal Joseff, ac nid oedd gofal arno am ddim ond y bwyd yr oedd yn ei fwyta.</div><div class="p">Yr oedd Joseff yn olygus a gl&#226;n, 7ac ymhen amser rhoddodd gwraig ei feistr ei bryd ar Joseff a dweud, &#8220;Gorwedd gyda mi.&#8221; 8Ond gwrthododd, a dweud wrth wraig ei feistr, &#8220;Nid oes gofal ar fy meistr am ddim yn y t&#375;; y mae wedi rhoi ei holl eiddo yn fy ngofal i. 9Nid oes neb yn fwy na mi yn y t&#375; hwn, ac nid yw wedi cadw dim oddi wrthyf ond tydi, am mai ei wraig wyt. Sut felly y gwnawn i y drwg mawr hwn, a phechu yn erbyn Duw?&#8221; 10Ac er iddi grefu ar Joseff beunydd, ni wrandawodd arni; ni orweddodd gyda hi na chymdeithasu &#226; hi. 11Ond un diwrnod, pan aeth i'r t&#375; yngl&#375;n &#226;'i waith, heb fod neb o weision y t&#375; yno, 12fe'i daliodd ef gerfydd ei wisg, a dweud, &#8220;Gorwedd gyda mi.&#8221; Ond gadawodd ef ei wisg yn ei llaw a ffoi allan. 13Pan welodd hi ei fod wedi gadael ei wisg yn ei llaw, a ffoi allan, 14galwodd ar weision ei th&#375; a dweud wrthynt, &#8220;Gwelwch, y mae wedi dod &#226; Hebr&#235;wr atom i'n gwaradwyddo; daeth ataf i orwedd gyda mi, a gwaeddais innau yn uchel. 15Pan glywodd fi'n codi fy llais a gweiddi, gadawodd ei wisg yn f'ymyl a ffoi allan.&#8221; 16Yna cadwodd wisg Joseff yn ei hymyl nes i'w feistr ddod adref, 17ac adroddodd yr un stori wrtho ef, a dweud, &#8220;Daeth y gwas o Hebr&#235;wr, a ddygaist i'n plith, i mewn ataf i'm gwaradwyddo; 18ond pan godais fy llais a gweiddi, gadawodd ei wisg yn f'ymyl a ffoi allan.&#8221; 19Pan glywodd meistr Joseff ei wraig yn dweud wrtho am yr hyn a wnaeth ei was iddi, enynnodd ei lid. 20Cymerodd Joseff a'i roi yn y carchar, lle'r oedd carcharorion y brenin yn gaeth; ac yno y bu yn y carchar. 21Ond yr oedd yr ARGLWYDD gyda Joseff, a bu'n drugarog wrtho a rhoi ffafr iddo yng ngolwg ceidwad y carchar. 22Rhoes ceidwad y carchar yr holl garcharorion yng ngofal Joseff, ac ef fyddai'n gwneud beth bynnag oedd i'w wneud yno. 23Nid oedd ceidwad y carchar yn pryderu am ddim a oedd dan ofal Joseff, am fod yr ARGLWYDD gydag ef ac yn ei lwyddo ym mha beth bynnag y byddai'n ei wneud.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Gad i ni ddarllen y Beibl gyda'n gilydd (Chwefror)Sampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg