Dioddefaint

Marwolaeth

Sicrwydd

Mae credu Duw yn beth da beth bynnag sy'n bod

Emosiynau Sanctaidd - Ymatebion Beiblaidd i Bob Her

Diwenwyno'r enaid

Pryder

Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig 2004

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch23" data-usfm="GEN.23.1+GEN.23.2+GEN.23.3+GEN.23.4+GEN.23.5+GEN.23.6+GEN.23.7+GEN.23.8+GEN.23.9+GEN.23.10+GEN.23.11+GEN.23.12+GEN.23.13+GEN.23.14+GEN.23.15+GEN.23.16+GEN.23.17+GEN.23.18+GEN.23.19+GEN.23.20">
 <div class="m">1Bu Sara fyw am gant dau ddeg a saith o flynyddoedd; dyna hyd ei hoes. 2Bu farw Sara yn Ciriath-arba, hynny yw Hebron, yng ngwlad Canaan; ac aeth Abraham i alaru am Sara, ac wylodd amdani. 3Wedi hynny cododd Abraham o &#373;ydd y marw, a dywedodd wrth yr Hethiaid, 4&#8220;Dieithryn ac ymdeithydd wyf yn eich mysg; rhowch i mi hawl ar fedd yn eich plith, er mwyn imi gael claddu fy marw.&#8221; 5Atebodd yr Hethiaid Abraham, a dweud wrtho, 6&#8220;Clyw ni, f'arglwydd; tywysog nerthol wyt ti yn ein plith. Cladda dy farw yn y gorau o'n beddau; ni wrthyd neb ohonom ei fedd iti i gladdu dy farw.&#8221; 7Yna cododd Abraham ac ymgrymu i'r Hethiaid, pobl y wlad, 8a dweud wrthynt, &#8220;Os ydych yn fodlon imi gladdu fy marw, gwrandewch arnaf, a deisyfwch trosof ar Effron fab Sohar 9iddo roi imi ogof Machpela, sy'n eiddo iddo ac yng nghwr ei faes. Rhodded hi i mi am y pris llawn, imi gael hawl ar fedd yn eich plith.&#8221; 10Yr oedd Effron yn eistedd gyda'r Hethiaid, a dywedodd wrth Abraham yng nghlyw'r Hethiaid a phawb oedd yn dod i mewn trwy borth ei ddinas, 11&#8220;Na, f'arglwydd, gwrando arnaf; rhof y maes i ti yn ogystal &#226;'r ogof sydd ynddo; yr wyf yn ei rhoi i ti yng ng&#373;ydd fy mhobl; cladda dy farw.&#8221; 12Yna ymgrymodd Abraham o flaen pobl y wlad, 13a dywedodd wrth Effron yn eu clyw, &#8220;Os felly, gwrando arnaf; yr wyf am roi i ti bris y maes; cymer hyn gennyf, er mwyn imi gael claddu fy marw yno.&#8221; 14Atebodd Effron Abraham a dweud wrtho, 15&#8220;Gwrando arnaf, f'arglwydd; darn o dir gwerth pedwar can sicl o arian, beth yw hynny rhyngom ni? Cladda dy farw.&#8221; 16Cytunodd Abraham ag Effron, a phwysodd iddo yr arian a grybwyllodd yng nghlyw'r Hethiaid, pedwar can sicl o arian, yn &#244;l pwysau'r marchnatwyr.</div><div class="p"> 17-18Felly y sicrhawyd i Abraham, yng ng&#373;ydd yr Hethiaid a phawb oedd yn dod i mewn trwy borth y ddinas, feddiant ar faes Effron yn Machpela, i'r dwyrain o Mamre. Cafodd ef y maes a'r ogof ynddo a phob coeden o fewn holl derfynau'r maes. 19Wedi hynny, claddodd Abraham ei wraig Sara yn yr ogof ym maes Machpela, i'r dwyrain o Mamre, hynny yw Hebron, yng ngwlad Canaan. 20Sicrhawyd gan yr Hethiaid y maes a'r ogof oedd ynddo yn gladdfa i Abraham.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch37" data-usfm="GEN.37.28+GEN.37.29+GEN.37.30+GEN.37.31+GEN.37.32+GEN.37.33+GEN.37.34+GEN.37.35">
 <div class="p">28Yna, pan ddaeth marchnatwyr o Midian heibio, codasant Joseff o'r pydew, a'i werthu i'r Ismaeliaid am ugain sicl o arian. Aethant hwythau &#226; Joseff i'r Aifft.</div><div class="p"> 29Pan aeth Reuben yn &#244;l at y pydew a gweld nad oedd Joseff ynddo, rhwygodd ei ddillad 30a mynd at ei frodyr a dweud, &#8220;Nid yw'r bachgen yno; a minnau, i ble'r af?&#8221; 31Cymerasant wisg Joseff, a lladd gafr, a throchi'r wisg yn y gwaed. 32Yna aethant &#226;'r wisg laes yn &#244;l at eu tad, a dweud, &#8220;Daethom o hyd i hon; edrych di ai gwisg dy fab ydyw.&#8221; 33Fe'i hadnabu a dywedodd, &#8220;Gwisg fy mab yw hi; anifail gwyllt sydd wedi ei ddifa. Yn wir, y mae Joseff wedi ei larpio.&#8221; 34Yna rhwygodd Jacob ei ddillad a gwisgo sachliain am ei lwynau, a galarodd am ei fab am amser hir. 35A daeth pob un o'i feibion a'i ferched i'w gysuro, ond gwrthododd dderbyn cysur, a dywedodd, &#8220;Mewn galar yr af finnau i lawr i'r bedd at fy mab.&#8221; Ac wylodd ei dad amdano. </div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch42" data-usfm="GEN.42.35+GEN.42.36+GEN.42.37+GEN.42.38">
 <div class="p">35Pan aethant i wac&#225;u eu sachau yr oedd cod arian pob un yn ei sach. A phan welsant hwy a'u tad y codau arian, daeth ofn arnynt, 36a dywedodd eu tad Jacob wrthynt, &#8220;Yr ydych yn fy ngwneud yn ddi-blant; bu farw Joseff, nid yw Simeon yma, ac yr ydych am ddwyn Benjamin ymaith. Y mae pob peth yn fy erbyn.&#8221; 37Dywedodd Reuben wrth ei dad, &#8220;Cei ladd fy nau fab i os na ddof ag ef yn &#244;l atat; rho ef yn fy ngofal, ac mi ddof ag ef yn &#244;l atat.&#8221; 38Meddai yntau, &#8220;Ni chaiff fy mab fynd gyda chwi, oherwydd bu farw ei frawd, ac nid oes neb ond ef ar &#244;l. Os digwydd niwed iddo ar eich taith, fe wnewch i'm penwynni ddisgyn i'r bedd mewn tristwch.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkRUT">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="RUT.1.1+RUT.1.2+RUT.1.3+RUT.1.4+RUT.1.5+RUT.1.6+RUT.1.7+RUT.1.8+RUT.1.9+RUT.1.10+RUT.1.11+RUT.1.12+RUT.1.13+RUT.1.14+RUT.1.15+RUT.1.16+RUT.1.17+RUT.1.18+RUT.1.19+RUT.1.20+RUT.1.21">
 <div class="m">1Yn ystod y cyfnod pan oedd y barnwyr yn llywodraethu, bu newyn yn y wlad, ac aeth dyn o Fethlehem Jwda gyda'i wraig a'i ddau fab i fyw dros dro yng ngwlad Moab. 2Elimelech oedd enw'r dyn, Naomi oedd enw ei wraig, a Mahlon a Chilion oedd enwau'r ddau fab. Effrateaid o Fethlehem Jwda oeddent, ac aethant i wlad Moab ac aros yno. 3Ond bu farw Elimelech, g&#373;r Naomi, a gadawyd hi'n weddw gyda'i dau fab. 4Priododd y ddau &#226; merched o Moab; Orpa oedd enw'r naill a Ruth oedd enw'r llall. Wedi iddynt fod yno tua deng mlynedd, 5bu farw Mahlon a Chilion ill dau; a gadawyd y wraig yn amddifad o'i dau blentyn yn ogystal ag o'i g&#373;r.</div><div class="s">Naomi a Ruth yn Dychwelyd i Fethlehem</div><div class="m"> 6Penderfynodd hi a'i dwy ferch-yng-nghyfraith ddychwelyd o wlad Moab, oherwydd iddi glywed yno i'r ARGLWYDD ymweld &#226;'i bobl a rhoi bwyd iddynt. 7Gadawodd hi a'i dwy ferch-yng-nghyfraith y man lle'r oeddent, a chychwyn yn &#244;l am wlad Jwda. 8Ac meddai Naomi wrth ei dwy ferch-yng-nghyfraith, &#8220;Ewch yn &#244;l adref, bob un at ei mam, y ddwy ohonoch; a bydded yr ARGLWYDD mor garedig wrthych chwi ag y buoch chwi wrth y rhai a fu farw ac wrthyf finnau, 9a rhoi i'r ddwy ohonoch orffwysfa mewn cartref gyda g&#373;r.&#8221; Yna fe'u cusanodd, a dechreuodd y ddwy wylo'n uchel, 10a dweud wrthi, &#8220;Ond yr ydym ni am ddychwelyd gyda thi at dy bobl.&#8221; 11Dywedodd Naomi, &#8220;Ewch adref, fy merched. Pam y dewch gyda mi? A oes gennyf fi ragor o feibion yn fy nghroth, iddynt ddod yn w&#375;r i chwi? 12Ewch yn &#244;l, fy merched, oherwydd yr wyf fi'n rhy hen i gael g&#373;r. Pe bawn i'n dweud bod gennyf obaith cael g&#373;r heno, ac yna geni plant, 13a fyddech chwi'n disgwyl nes iddynt dyfu? A fyddech yn ymgadw rhag priodi? Na, fy merched; y mae'n llawer chwerwach i mi nag i chwi am fod llaw yr ARGLWYDD yn f'erbyn i.&#8221;</div><div class="p"> 14Wylodd y ddwy yn uchel eto; yna ffarweliodd Orpa &#226;'i mam-yng-nghyfraith, ond glynodd Ruth wrthi. 15A dywedodd Naomi, &#8220;Edrych, y mae dy chwaer-yng-nghyfraith wedi mynd yn &#244;l at ei phobl a'i duw; dychwel dithau ar ei h&#244;l.&#8221; 16Ond meddai Ruth, &#8220;Paid &#226;'m hannog i'th adael, na throi'n &#244;l oddi wrthyt, oherwydd i ble bynnag yr ei di, fe af finnau; ac ym mhle bynnag y byddi di'n aros, fe arhosaf finnau; dy bobl di fydd fy mhobl i, a'th Dduw di fy Nuw innau. 17Lle y byddi di farw, y byddaf finnau farw ac yno y'm cleddir. Fel hyn y gwnelo'r ARGLWYDD i mi, a rhagor, os bydd unrhyw beth ond angau yn ein gwahanu ni.&#8221; 18Gwelodd Naomi ei bod yn benderfynol o fynd gyda hi, ac fe beidiodd &#226;'i hannog rhagor.</div><div class="p"> 19Aeth y ddwy ymlaen nes dod i Fethlehem; ac wedi iddynt gyrraedd, bu cyffro trwy'r holl dref o'u plegid, a'r merched yn gofyn, &#8220;Ai Naomi yw hon?&#8221; 20Dywedodd hithau wrthynt, &#8220;Peidiwch &#226;'m galw'n Naomi#1:20 H.y., Hyfryd., galwch fi'n Mara#1:20 H.y., Chwerw.; oherwydd bu'r Hollalluog yn chwerw iawn wrthyf. 21Yr oeddwn yn llawn wrth fynd allan, ond daeth yr ARGLWYDD &#226; mi'n &#244;l yn wag. Pam y galwch fi'n Naomi, a'r ARGLWYDD wedi tystio i'm herbyn, a'r Hollalluog wedi dod &#226; drwg arnaf?&#8221; </div>
 </div>
 </div>
</div>

GalarSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn