Hen Destament - Y Proffwydi Mawr

Hen Destament - Llyfrau Doethineb

Taith 60 niwrnod Y Testament Newydd

Emosiynau Sanctaidd - Ymatebion Beiblaidd i Bob Her

Eliseus: Hanes Ffydd Anhygoel

Y cynllun darllen gwell

Wedi Newid: Camau Nesaf i Fywyd Newydd

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch22" data-usfm="GEN.22">
 <div class="label">22</div><div class="s">Aberthu Isaac</div><div class="m"> 1Wedi'r pethau hyn, rhoddodd Duw brawf ar Abraham. 2&#8220;Abraham,&#8221; meddai wrtho, ac atebodd yntau, &#8220;Dyma fi.&#8221; Yna dywedodd, &#8220;Cymer dy fab, dy unig fab Isaac, sy'n annwyl gennyt, a dos i wlad Moreia, ac offryma ef yno yn boethoffrwm ar y mynydd a ddangosaf iti.&#8221; 3Felly cododd Abraham yn fore, cyfrwyodd ei asyn, a chymryd dau lanc gydag ef, a'i fab Isaac; a holltodd goed i'r poethoffrwm, a chychwynnodd i'r lle y dywedodd Duw wrtho. 4Ar y trydydd dydd cododd Abraham ei olwg, a gwelodd y lle o hirbell. 5Yna dywedodd Abraham wrth ei lanciau, &#8220;Arhoswch chwi yma gyda'r asyn; mi af finnau a'r bachgen draw ac addoli, ac yna dychwelwn atoch.&#8221; 6Cymerodd goed y poethoffrwm a'u gosod ar ei fab Isaac; a chymerodd y t&#226;n a'r gyllell yn ei law ei hun. Ac felly yr aethant ill dau ynghyd. 7Yna dywedodd Isaac wrth ei dad Abraham, &#8220;Fy nhad.&#8221; Atebodd yntau, &#8220;Ie, fy mab?&#8221; Ac meddai Isaac, &#8220;Dyma'r t&#226;n a'r coed; ond ble mae oen y poethoffrwm?&#8221; 8Dywedodd Abraham, &#8220;Duw ei hun fydd yn darparu oen y poethoffrwm, fy mab.&#8221; Ac felly aethant ill dau gyda'i gilydd.</div><div class="p"> 9Wedi iddynt gyrraedd i'r lle'r oedd Duw wedi dweud wrtho, adeiladodd Abraham allor, trefnodd y coed, a rhwymodd ei fab Isaac a'i osod ar yr allor, ar ben y coed. 10Yna estynnodd Abraham ei law, a chymryd y gyllell i ladd ei fab. 11Ond galwodd angel yr ARGLWYDD arno o'r nef, a dweud, &#8220;Abraham! Abraham!&#8221; Dywedodd yntau, &#8220;Dyma fi.&#8221; 12A dywedodd, &#8220;Paid &#226; gosod dy law ar y bachgen, na gwneud dim iddo; oherwydd gwn yn awr dy fod yn ofni Duw, gan nad wyt wedi gwrthod rhoi dy fab, dy unig fab, i mi.&#8221; 13Cododd Abraham ei olwg ac edrych, a dyna lle'r oedd hwrdd y tu &#244;l iddo wedi ei ddal gerfydd ei gyrn mewn drysni; aeth Abraham a chymryd yr hwrdd a'i offrymu yn boethoffrwm yn lle ei fab. 14Ac enwodd Abraham y lle hwnnw, &#8220;Yr ARGLWYDD sy'n darparu&#8221;; fel y dywedir hyd heddiw, &#8220;Ar fynydd yr ARGLWYDD fe ddarperir.&#8221;</div><div class="p"> 15Galwodd angel yr ARGLWYDD eilwaith o'r nef ar Abraham, 16a dweud, &#8220;Tyngais i mi fy hun,&#8221; medd yr ARGLWYDD, &#8220;oherwydd iti wneud hyn, heb wrthod rhoi dy fab, dy unig fab, 17bendithiaf di yn fawr, ac amlhau dy ddisgynyddion yn ddirfawr, fel s&#234;r y nefoedd ac fel y tywod ar lan y m&#244;r. Bydd dy ddisgynyddion yn meddiannu pyrth eu gelynion, 18a thrwyddynt bendithir holl genhedloedd y ddaear, am iti ufuddhau i'm llais.&#8221; 19Yna dychwelodd Abraham at ei lanciau ac aethant gyda'i gilydd i Beerseba; ac arhosodd Abraham yn Beerseba.</div><div class="s">Disgynyddion Nachor</div><div class="m"> 20Wedi'r pethau hyn, mynegwyd i Abraham, &#8220;Y mae Milca wedi geni plant i'th frawd Nachor: 21Hus ei gyntafanedig, a'i frawd Bus, Cemuel tad Aram, 22Cesed, Haso, Pildas, Idlaff, a Bethuel.&#8221; 23Bethuel oedd tad Rebeca. Ganwyd yr wyth hyn o Milca i Nachor, brawd Abraham. 24Hefyd esgorodd Reuma, ei ordderch, ar Teba, Gaham, Tahas a Maacha.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch23" data-usfm="GEN.23">
 <div class="label">23</div><div class="s">Marw Sara</div><div class="m"> 1Bu Sara fyw am gant dau ddeg a saith o flynyddoedd; dyna hyd ei hoes. 2Bu farw Sara yn Ciriath-arba, hynny yw Hebron, yng ngwlad Canaan; ac aeth Abraham i alaru am Sara, ac wylodd amdani. 3Wedi hynny cododd Abraham o &#373;ydd y marw, a dywedodd wrth yr Hethiaid, 4&#8220;Dieithryn ac ymdeithydd wyf yn eich mysg; rhowch i mi hawl ar fedd yn eich plith, er mwyn imi gael claddu fy marw.&#8221; 5Atebodd yr Hethiaid Abraham, a dweud wrtho, 6&#8220;Clyw ni, f'arglwydd; tywysog nerthol wyt ti yn ein plith. Cladda dy farw yn y gorau o'n beddau; ni wrthyd neb ohonom ei fedd iti i gladdu dy farw.&#8221; 7Yna cododd Abraham ac ymgrymu i'r Hethiaid, pobl y wlad, 8a dweud wrthynt, &#8220;Os ydych yn fodlon imi gladdu fy marw, gwrandewch arnaf, a deisyfwch trosof ar Effron fab Sohar 9iddo roi imi ogof Machpela, sy'n eiddo iddo ac yng nghwr ei faes. Rhodded hi i mi am y pris llawn, imi gael hawl ar fedd yn eich plith.&#8221; 10Yr oedd Effron yn eistedd gyda'r Hethiaid, a dywedodd wrth Abraham yng nghlyw'r Hethiaid a phawb oedd yn dod i mewn trwy borth ei ddinas, 11&#8220;Na, f'arglwydd, gwrando arnaf; rhof y maes i ti yn ogystal &#226;'r ogof sydd ynddo; yr wyf yn ei rhoi i ti yng ng&#373;ydd fy mhobl; cladda dy farw.&#8221; 12Yna ymgrymodd Abraham o flaen pobl y wlad, 13a dywedodd wrth Effron yn eu clyw, &#8220;Os felly, gwrando arnaf; yr wyf am roi i ti bris y maes; cymer hyn gennyf, er mwyn imi gael claddu fy marw yno.&#8221; 14Atebodd Effron Abraham a dweud wrtho, 15&#8220;Gwrando arnaf, f'arglwydd; darn o dir gwerth pedwar can sicl o arian, beth yw hynny rhyngom ni? Cladda dy farw.&#8221; 16Cytunodd Abraham ag Effron, a phwysodd iddo yr arian a grybwyllodd yng nghlyw'r Hethiaid, pedwar can sicl o arian, yn &#244;l pwysau'r marchnatwyr.</div><div class="p"> 17-18Felly y sicrhawyd i Abraham, yng ng&#373;ydd yr Hethiaid a phawb oedd yn dod i mewn trwy borth y ddinas, feddiant ar faes Effron yn Machpela, i'r dwyrain o Mamre. Cafodd ef y maes a'r ogof ynddo a phob coeden o fewn holl derfynau'r maes. 19Wedi hynny, claddodd Abraham ei wraig Sara yn yr ogof ym maes Machpela, i'r dwyrain o Mamre, hynny yw Hebron, yng ngwlad Canaan. 20Sicrhawyd gan yr Hethiaid y maes a'r ogof oedd ynddo yn gladdfa i Abraham.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch24" data-usfm="GEN.24">
 <div class="label">24</div><div class="s">Sicrhau Gwraig i Isaac</div><div class="m"> 1Yr oedd Abraham yn hen ac oedrannus, ac yr oedd yr ARGLWYDD wedi ei fendithio ef ym mhob dim. 2Yna dywedodd Abraham wrth y gwas hynaf yn ei d&#375;, yr un oedd yn gofalu am ei holl eiddo, &#8220;Gosod dy law dan fy nghlun, 3a pharaf iti dyngu i'r ARGLWYDD, Duw'r nefoedd a'r ddaear, na chymeri wraig i'm mab o ferched y Canaaneaid yr wyf yn byw yn eu plith, 4ond yr ei i'm gwlad ac at fy nhylwyth, i gymryd gwraig i'm mab Isaac.&#8221; 5Dywedodd y gwas wrtho, &#8220;Efallai na fydd y wraig am ddod ar fy &#244;l i'r wlad hon; a fydd raid i mi fynd &#226;'th fab yn &#244;l i'r wlad y daethost allan ohoni?&#8221; 6Dywedodd Abraham wrtho, &#8220;Gofala nad ei &#226;'m mab yn &#244;l yno. 7Yr ARGLWYDD, Duw'r nefoedd, yr un a'm cymerodd o d&#375; fy nhad ac o wlad fy ngeni, ac a lefarodd a thyngu wrthyf, a dweud, &#8216;Rhof y wlad hon i'th ddisgynyddion&#8217;, bydd ef yn anfon ei angel o'th flaen, ac fe gymeri wraig i'm mab oddi yno. 8Os na fydd y wraig am ddod ar dy &#244;l, yna byddi'n rhydd oddi wrth y llw hwn; ond paid &#226; mynd &#226;'m mab yn &#244;l yno.&#8221; 9Felly gosododd y gwas ei law dan glun ei feistr Abraham, a thyngu iddo am y mater hwn.</div><div class="p"> 10Yna cymerodd y gwas ddeg o gamelod ei feistr, a mynd ymaith a holl anrhegion ei feistr dan ei ofal, ac aeth i Aram-naharaim, i ddinas Nachor. 11Parodd i'r camelod orwedd y tu allan i'r ddinas, wrth y pydew d&#373;r, gyda'r hwyr, sef yr amser y byddai'r merched yn dod i godi d&#373;r. 12A dywedodd, &#8220;O ARGLWYDD, Duw fy meistr Abraham, rho lwyddiant i mi heddiw, a gwna garedigrwydd &#226;'m meistr Abraham. 13Dyma fi'n sefyll wrth y ffynnon dd&#373;r, a merched y ddinas yn dod i godi d&#373;r. 14Y ferch y dywedaf wrthi, &#8216;Gostwng dy st&#234;n, er mwyn i mi gael yfed&#8217;, a hithau'n ateb, &#8216;Yf, ac mi rof ddiod i'th gamelod hefyd&#8217;, bydded mai honno fydd yr un a ddarperaist i'th was Isaac. Wrth hyn y caf wybod iti wneud caredigrwydd &#226;'m meistr.&#8221; 15Cyn iddo orffen siarad, dyma Rebeca, a anwyd i Bethuel fab Milca, gwraig Nachor, brawd Abraham, yn dod allan &#226;'i st&#234;n ar ei hysgwydd. 16Yr oedd y ferch yn hardd odiaeth, yn wyryf, heb orwedd gyda g&#373;r. Aeth i lawr at y ffynnon, llanwodd ei st&#234;n, a daeth i fyny. 17Rhedodd y gwas i'w chyfarfod, a dweud, &#8220;Gad imi yfed ychydig dd&#373;r o'th st&#234;n.&#8221; 18Dywedodd hithau, &#8220;Yf, f'arglwydd,&#8221; a brysio i ostwng ei st&#234;n ar ei llaw, a rhoi diod iddo. 19Pan orffennodd roi diod iddo, dywedodd hi, &#8220;Codaf dd&#373;r i'th gamelod hefyd, nes iddynt gael digon.&#8221; 20Brysiodd i dywallt ei st&#234;n i'r cafn, a rhedeg eilwaith i'r ffynnon, a chodi d&#373;r i'w holl gamelod. 21Syllodd y g&#373;r arni, heb ddweud dim, i wybod a oedd yr ARGLWYDD wedi llwyddo'i daith ai peidio.</div><div class="p"> 22Pan orffennodd y camelod yfed, cymerodd y g&#373;r fodrwy aur yn pwyso hanner sicl, a dwy freichled yn pwyso deg sicl o aur i'w garddyrnau, 23ac meddai, &#8220;Dywed wrthyf, merch pwy wyt ti? A oes lle i ni aros noson yn nh&#375; dy dad?&#8221; 24Dywedodd hithau wrtho, &#8220;Merch Bethuel fab Milca a Nachor.&#8221; 25Ac ychwanegodd, &#8220;Y mae gennym ddigon o wellt a phorthiant, a lle i letya.&#8221; 26Ymgrymodd y g&#373;r i addoli'r ARGLWYDD, 27a dweud, &#8220;Bendigedig fyddo'r ARGLWYDD, Duw fy meistr Abraham, am nad ataliodd ei garedigrwydd a'i ffyddlondeb oddi wrth fy meistr. Arweiniodd yr ARGLWYDD fi ar fy nhaith i d&#375; brodyr fy meistr.&#8221;</div><div class="p"> 28Rhedodd y ferch a mynegi'r pethau hyn i dylwyth ei mam. 29Ac yr oedd gan Rebeca frawd o'r enw Laban, a rhedodd ef allan at y g&#373;r wrth y ffynnon. 30Pan welodd y fodrwy, a'r breichledau ar arddyrnau ei chwaer, a chlywed geiriau ei chwaer Rebeca am yr hyn a ddywedodd y g&#373;r wrthi, aeth at y g&#373;r oedd yn sefyll gyda'r camelod wrth y ffynnon. 31Dywedodd, &#8220;Tyrd i'r t&#375;, fendigedig yr ARGLWYDD; pam yr wyt yn sefyll y tu allan, a minnau wedi paratoi'r t&#375;, a lle i'r camelod?&#8221; 32Pan ddaeth y g&#373;r at y t&#375;, gollyngodd Laban y camelod, ac estyn gwellt a phorthiant iddynt, a rhoi d&#373;r i'r g&#373;r a'r dynion oedd gydag ef i olchi eu traed. 33Pan osodwyd bwyd o'i flaen, dywedodd y g&#373;r, &#8220;Nid wyf am fwyta nes imi ddweud fy neges.&#8221; Ac meddai Laban, &#8220;Traetha.&#8221;</div><div class="p"> 34Dywedodd, &#8220;Gwas Abraham wyf fi. 35Y mae'r ARGLWYDD wedi bendithio fy meistr yn helaeth, ac y mae yntau wedi llwyddo; y mae wedi rhoi iddo ddefaid ac ychen, arian ac aur, gweision a morynion, camelod ac asynnod. 36Ac y mae Sara gwraig fy meistr wedi geni mab iddo yn ei henaint; ac y mae fy meistr wedi rhoi ei holl eiddo i hwnnw. 37Parodd fy meistr i mi fynd ar fy llw, a dywedodd, &#8216;Paid &#226; chymryd gwraig i'm mab o blith merched y Canaaneaid yr wyf yn byw yn eu gwlad; 38ond dos i d&#375; fy nhad, ac at fy nhylwyth, i gymryd gwraig i'm mab.&#8217; 39Dywedais wrth fy meistr, &#8216;Efallai na ddaw'r wraig ar fy &#244;l.&#8217; 40Ond dywedodd yntau wrthyf, &#8216;Bydd yr ARGLWYDD, yr wyf yn rhodio ger ei fron, yn anfon ei angel gyda thi ac yn llwyddo dy daith. Os cymeri wraig i'm mab o'm tylwyth ac o d&#375; fy nhad, 41yna byddi'n rhydd oddi wrth fy llw; os doi at fy nhylwyth, a hwythau'n gwrthod ei rhoi iti, byddi hefyd yn rhydd oddi wrth fy llw.&#8217; 42Pan ddeuthum heddiw at y ffynnon, dywedais, &#8216;O ARGLWYDD, Duw fy meistr Abraham, os wyt am lwyddo fy nhaith yn awr, 43tra wyf yn sefyll wrth y ffynnon dd&#373;r, bydded mai'r ferch ifanc a ddaw allan i godi d&#373;r ac yna, pan ddywedaf wrthi, &#8220;Rho i mi ychydig dd&#373;r i'w yfed o'th st&#234;n&#8221;, 44fydd yn ateb, &#8220;Yf, a chodaf dd&#373;r i'th gamelod hefyd&#8221;, bydded mai honno fydd y wraig y mae'r ARGLWYDD wedi ei darparu i fab fy meistr.&#8217; 45Cyn i mi orffen gwneud fy nghais, dyma Rebeca yn dod allan &#226;'i st&#234;n ar ei hysgwydd; aeth i lawr at y ffynnon a chodi d&#373;r. Dywedais wrthi, &#8216;Gad imi yfed.&#8217; 46Brysiodd hithau i ostwng ei st&#234;n oddi ar ei hysgwydd, a dywedodd, &#8216;Yf, a rhof ddiod i'th gamelod hefyd.&#8217; Yfais, a rhoes hithau ddiod i'r camelod. 47Yna gofynnais iddi, &#8216;Merch pwy wyt ti?&#8217; Ac meddai hithau, &#8216;Merch Bethuel fab Nachor a Milca.&#8217; Yna gosodais y fodrwy yn ei thrwyn, a'r breichledau am ei garddyrnau. 48Ymgrymais i addoli'r ARGLWYDD, a bendithiais yr ARGLWYDD, Duw fy meistr Abraham, a arweiniodd fi yn y ffordd iawn i gymryd merch brawd fy meistr i'w fab. 49Yn awr, os ydych am wneud caredigrwydd a ffyddlondeb i'm meistr, dywedwch wrthyf; ac onid e, dywedwch wrthyf, fel y gallaf droi ar y llaw dde neu'r chwith.&#8221;</div><div class="p"> 50Yna atebodd Laban a Bethuel, a dweud, &#8220;Oddi wrth yr ARGLWYDD y daeth hyn; ni allwn ni ddweud dim wrthyt, na drwg na da. 51Dyma Rebeca o'th flaen; cymer hi a dos. A bydded yn wraig i fab dy feistr, fel y dywedodd yr ARGLWYDD.&#8221;</div><div class="p"> 52Pan glywodd gwas Abraham eu geiriau, ymgrymodd i'r llawr gerbron yr ARGLWYDD, 53ac estynnodd dlysau o arian ac aur, a gwisgoedd, a'u rhoi i Rebeca; rhoddodd hefyd anrhegion gwerthfawr i'w brawd ac i'w mam. 54A bwytaodd ac yfodd, ef a'r dynion oedd gydag ef, ac aros yno noson. Pan godasant yn y bore, dywedodd, &#8220;Gadewch imi fynd at fy meistr.&#8221; 55Ac meddai ei brawd a'i mam, &#8220;Gad i'r ferch aros gyda ni am o leiaf ddeg diwrnod; wedi hynny caiff fynd.&#8221; 56Ond dywedodd ef wrthynt, &#8220;Peidiwch &#226;'m rhwystro, gan i'r ARGLWYDD lwyddo fy nhaith; gadewch imi fynd at fy meistr.&#8221; 57Yna dywedasant, &#8220;Galwn ar y ferch, a gofynnwn iddi hi.&#8221; 58A galwasant ar Rebeca, a dweud wrthi, &#8220;A ei di gyda'r g&#373;r hwn?&#8221; Atebodd hithau, &#8220;Af.&#8221; 59Felly gollyngasant eu chwaer Rebeca a'i mamaeth, a gwas Abraham a'i ddynion, 60a bendithio Rebeca, a dweud wrthi,</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220;Tydi, ein chwaer, boed iti fynd</div><div class="q">yn filoedd o fyrddiynau,</div><div class="q">a bydded i'th ddisgynyddion</div><div class="q">etifeddu porth eu gelynion.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 61Yna cododd Rebeca a'i morynion, a marchogaeth ar y camelod gan ddilyn y g&#373;r; felly cymerodd y gwas Rebeca a mynd ymaith.</div><div class="p"> 62Yr oedd Isaac wedi dod o Beer-lahai-roi ac yn byw yn ardal y Negef. 63Pan oedd Isaac allan yn myfyrio yn y maes fin nos, cododd ei olygon i edrych, a gwelodd gamelod yn dod. 64Cododd Rebeca hefyd ei golygon, a phan welodd Isaac, disgynnodd oddi ar y camel, 65a gofyn i'r gwas, &#8220;Pwy yw'r g&#373;r acw sy'n cerdded yn y maes tuag atom?&#8221; Atebodd y gwas, &#8220;Dyna fy meistr.&#8221; Cymerodd hithau orchudd a'i wisgo. 66Ac adroddodd y gwas wrth Isaac am bopeth yr oedd wedi ei wneud. 67Yna daeth Isaac &#226; Rebeca i mewn i babell ei fam Sara, a'i chymryd yn wraig iddo. Carodd Isaac Rebeca, ac felly cafodd gysur ar &#244;l marw ei fam.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Hen destament - Llyfrau MosesSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn