Y cynllun darllen gwell

Wedi Newid: Camau Nesaf i Fywyd Newydd

Diwenwyno'r enaid

Emosiynau Sanctaidd - Ymatebion Beiblaidd i Bob Her

Mae credu Duw yn beth da beth bynnag sy'n bod

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch21" data-usfm="ACT.21">
 <div class="label">21</div><div class="s">Taith Paul i Jerwsalem</div><div class="m"> 1Wedi i ni ymadael &#226; hwy a chodi angor, daethom ar union hynt i Cos, a thrannoeth i Rhodos, ac oddi yno i Patara. 2Cawsom long yn croesi i Phoenicia, ac aethom arni a hwylio ymaith. 3Wedi dod i olwg Cyprus, a'i gadael ar y chwith, hwyliasom ymlaen i Syria, a glanio yn Tyrus, oherwydd yno yr oedd y llong yn dadlwytho. 4Daethom o hyd i'r disgyblion, ac aros yno saith diwrnod; a dywedodd y rhain wrth Paul trwy'r Ysbryd am beidio &#226; mynd ymlaen i Jerwsalem. 5Ond pan ddaeth ein dyddiau yno i ben, ymadawsom ar ein taith, a phawb ohonynt, ynghyd &#226;'u gwragedd a'u plant, yn ein hebrwng i'r tu allan i'r ddinas. Aethom ar ein gliniau ar y traeth, a gwedd&#239;o, 6a ffarwelio &#226;'n gilydd. Yna dringasom ar fwrdd y llong, a dychwelsant hwythau adref.</div><div class="p"> 7Daeth ein mordaith o Tyrus i ben wrth inni gyrraedd Ptolemais. Cyfarchasom y credinwyr yno ac aros un diwrnod gyda hwy. 8Trannoeth, aethom ymaith a dod i Gesarea; ac aethom i mewn i d&#375; Philip yr efengylwr, un o'r Saith, ac aros gydag ef. 9Yr oedd gan hwn bedair merch ddibriod, a dawn proffwydo ganddynt. 10Yn ystod y dyddiau lawer y buom gydag ef, daeth dyn i lawr o Jwdea, proffwyd o'r enw Agabus. 11Daeth atom, a chymryd gwregys Paul, a rhwymo'i draed a'i ddwylo ei hun, a dweud, &#8220;Dyma eiriau'r Ysbryd Gl&#226;n: &#8216;Y g&#373;r biau'r gwregys hwn, fel hyn y rhwyma'r Iddewon ef yn Jerwsalem, a'i draddodi i ddwylo'r Cenhedloedd.&#8217; &#8221; 12Pan glywsom hyn, dechreusom ni a phobl y lle erfyn arno i beidio &#226; mynd i fyny i Jerwsalem. 13Yna atebodd Paul, &#8220;Beth yr ydych yn ei wneud, yn wylo ac yn torri fy nghalon? Oherwydd yr wyf fi'n barod, nid yn unig i gael fy rhwymo, ond hyd yn oed i farw, yn Jerwsalem, er mwyn enw'r Arglwydd Iesu.&#8221; 14A chan nad oedd modd cael persw&#226;d arno, tawsom gan ddweud, &#8220;Gwneler ewyllys yr Arglwydd.&#8221;</div><div class="p"> 15Wedi'r dyddiau hyn, gwnaethom ein paratoadau a chychwyn i fyny i Jerwsalem; 16ac fe ddaeth rhai o'r disgyblion o Gesarea gyda ni, gan ddod &#226; ni i d&#375;'r g&#373;r yr oeddem i letya gydag ef, Mnason o Cyprus, un oedd wedi bod yn ddisgybl o'r dechrau.</div><div class="s">Paul yn Ymweld &#226; Iago</div><div class="m"> 17Wedi inni gyrraedd Jerwsalem, cawsom groeso llawen gan y credinwyr. 18A thrannoeth, aeth Paul gyda ni at Iago, ac yr oedd yr henuriaid i gyd yno. 19Ar &#244;l eu cyfarch, adroddodd yn fanwl y pethau yr oedd Duw wedi eu gwneud ymhlith y Cenhedloedd trwy ei weinidogaeth. 20O glywed hyn, rhoesant ogoniant i Dduw. Yna meddent wrth Paul, &#8220;Yr wyt yn gweld, frawd, fod credinwyr dirifedi ymhlith yr Iddewon, ac y maent i gyd yn selog dros y Gyfraith; 21a chawsant wybodaeth amdanat ti, dy fod yn dysgu'r holl Iddewon sydd ymysg y Cenhedloedd i wrthgilio oddi wrth Moses, gan ddweud wrthynt am beidio ag enwaedu ar eu plant na byw yn &#244;l ein defodau. 22Beth sydd i'w wneud, felly? Y maent yn si&#373;r o glywed dy fod wedi dod. 23Felly, gwna'r hyn a ddywedwn wrthyt. Y mae gennym bedwar dyn sydd dan lw. 24Cymer y rhain, a dos di gyda hwy trwy ddefod y pureiddio, a th&#226;l y gost drostynt, iddynt gael eillio eu pennau; yna fe w&#234;l pawb nad oes dim yn y wybodaeth a gawsant amdanat, ond dy fod tithau hefyd yn dilyn ac yn cadw'r Gyfraith. 25Ond am y credinwyr o blith y Cenhedloedd, yr ydym ni wedi ysgrifennu atynt a rhoi ein dyfarniad, eu bod i ymgadw rhag bwyta yr hyn a aberthwyd i eilunod, neu waed, neu'r hyn a dagwyd, a rhag anfoesoldeb rhywiol.#21:25 Yn &#244;l darlleniad arall, rhag bwyta yr hyn a aberthwyd i eilunod, a rhag gwaed, a rhag anfoesoldeb rhywiol.&#8221; 26Yna fe gymerodd Paul y gw&#375;r, a thrannoeth aeth trwy ddefod y pureiddio gyda hwy, ac aeth i mewn i'r deml, i roi rhybudd pa bryd y cyflawnid dyddiau'r pureiddio ac yr offrymid yr offrwm dros bob un ohonynt.</div><div class="s">Dal Paul yn y Deml</div><div class="m"> 27Ond pan oedd y saith diwrnod bron ar ben, gwelodd yr Iddewon o Asia ef yn y deml. Codasant gynnwrf yn yr holl dyrfa, a chymryd gafael ynddo, 28gan weiddi, &#8220;Chwi Israeliaid, helpwch ni. Hwn yw'r dyn sy'n dysgu pawb ym mhob man yn erbyn ein pobl a'r Gyfraith a'r lle hwn, ac sydd hefyd wedi dod &#226; Groegiaid i mewn i'r deml, a halogi'r lle sanctaidd hwn.&#8221; 29Oherwydd yr oeddent cyn hynny wedi gweld Troffimus yr Effesiad yn y ddinas gydag ef, ac yr oeddent yn meddwl fod Paul wedi dod ag ef i mewn i'r deml. 30Cyffrowyd yr holl ddinas, a rhuthrodd y bobl ynghyd. Cymerasant afael yn Paul, a'i lusgo allan o'r deml, a chaewyd y drysau ar unwaith. 31Fel yr oeddent yn ceisio'i ladd ef, daeth neges at gapten y fintai fod Jerwsalem i gyd mewn cynnwrf. 32Cymerodd yntau filwyr a chanwriaid ar unwaith, a rhedeg i lawr atynt; a phan welsant hwy'r capten a'r milwyr, rhoesant y gorau i guro Paul. 33Yna daeth y capten atynt, a chymryd gafael yn Paul, a gorchymyn ei rwymo &#226; dwy gadwyn. Dechreuodd holi pwy oedd, a beth yr oedd wedi ei wneud. 34Yr oedd rhai yn y dyrfa yn bloeddio un peth, ac eraill beth arall. A chan na allai ddod o hyd i'r gwir oherwydd y dwndwr, gorchmynnodd ei ddwyn i'r pencadlys. 35A phan ddaeth Paul at y grisiau, bu raid i'r milwyr ei gario oherwydd ffyrnigrwydd y dyrfa, 36oblegid yr oedd tyrfa o bobl yn canlyn dan weiddi, &#8220;Ymaith ag ef!&#8221;</div><div class="s">Paul yn ei Amddiffyn ei Hun</div><div class="m"> 37Pan oedd ar fin cael ei ddwyn i mewn i'r pencadlys, dyma Paul yn dweud wrth y capten, &#8220;A gaf fi ddweud gair wrthyt?&#8221; Meddai yntau, &#8220;A wyt ti yn medru Groeg? 38Nid tydi felly yw'r Eifftiwr a gododd derfysg beth amser yn &#244;l ac a arweiniodd allan i'r anialwch y pedair mil o derfysgwyr arfog?&#8221; 39Dywedodd Paul, &#8220;Iddew wyf fi, o Darsus yn Cilicia, dinesydd o ddinas nid dinod; ac rwy'n erfyn arnat, caniat&#226; imi lefaru wrth y bobl.&#8221; 40Ac wedi iddo gael caniat&#226;d, safodd Paul ar y grisiau, a gwnaeth arwydd &#226;'i law ar y bobl, ac ar &#244;l cael distawrwydd llwyr anerchodd hwy yn iaith yr Iddewon, gan ddweud:</div><div class="b"></div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch22" data-usfm="ACT.22">
 <div class="label">22</div><div class="m"> 1&#8220;Frodyr a thadau, gwrandewch ar f'amddiffyniad ger eich bron yn awr.&#8221; 2Pan glywsant mai yn iaith yr Iddewon yr oedd yn eu hannerch, rhoesant wrandawiad tawelach iddo. Ac meddai, 3&#8220;Iddew wyf fi, wedi fy ngeni yn Nharsus yn Cilicia, ac wedi fy nghodi yn y ddinas hon. Cefais fy addysg wrth draed Gamaliel yn &#244;l llythyren Cyfraith ein hynafiaid, ac yr wyf yn selog dros Dduw, fel yr ydych chwithau oll heddiw. 4Erlidiais y Ffordd hon hyd at ladd, gan rwymo a rhoi yng ngharchar w&#375;r a gwragedd, 5fel y mae'r archoffeiriad a holl Gyngor yr henuriaid yn dystion i mi; oddi wrthynt hwy yn wir y derbyniais lythyrau at ein cyd-Iddewon yn Namascus, a chychwyn ar daith i ddod &#226;'r rhai oedd yno hefyd yn rhwym i Jerwsalem i'w cosbi.</div><div class="s">Paul yn S&#244;n am ei Dr&#246;edigaeth</div><div class="r"> Act. 9:1&#8211;19; 26:12&#8211;18</div><div class="m"> 6&#8220;Ond pan oeddwn ar fy nhaith ac yn agos&#225;u at Ddamascus, yn sydyn tua chanol dydd fe fflachiodd goleuni mawr o'r nef o'm hamgylch. 7Syrthiais ar y ddaear, a chlywais lais yn dweud wrthyf, &#8216;Saul, Saul, pam yr wyt yn fy erlid i?&#8217; 8Atebais innau, &#8216;Pwy wyt ti, Arglwydd?&#8217; A dywedodd wrthyf, &#8216;Iesu o Nasareth wyf fi, yr hwn yr wyt ti yn ei erlid.&#8217; 9Gwelodd y rhai oedd gyda mi y goleuni, ond ni chlywsant lais y sawl oedd yn llefaru wrthyf. 10A dywedais, &#8216;Beth a wnaf, Arglwydd?&#8217; Dywedodd yr Arglwydd wrthyf, &#8216;Cod a dos i Ddamascus, ac yno fe ddywedir wrthyt bopeth yr ordeiniwyd iti ei wneud.&#8217; 11Gan nad oeddwn yn gweld dim oherwydd disgleirdeb y goleuni hwnnw, fe'm harweiniwyd gerfydd fy llaw gan y rhai oedd gyda mi, a deuthum i Ddamascus.</div><div class="p"> 12&#8220;Daeth rhyw Ananias ataf, g&#373;r duwiol yn &#244;l y Gyfraith, a gair da iddo gan yr holl Iddewon oedd yn byw yno. 13Safodd hwn yn f'ymyl a dywedodd wrthyf, &#8216;Y brawd Saul, derbyn dy olwg yn &#244;l.&#8217; Edrychais innau arno a derbyn fy ngolwg yn &#244;l y munud hwnnw. 14A dywedodd yntau: &#8216;Y mae Duw ein tadau wedi dy benodi di i wybod ei ewyllys, ac i weld yr Un Cyfiawn a chlywed llais o'i enau ef; 15oherwydd fe fyddi di'n dyst iddo, wrth yr holl ddynolryw, o'r hyn yr wyt wedi ei weld a'i glywed. 16Ac yn awr, pam yr wyt yn oedi? Tyrd i gael dy fedyddio a chael golchi ymaith dy bechodau, gan alw ar ei enw ef.&#8217;</div><div class="s">Anfon Paul at y Cenhedloedd</div><div class="m"> 17&#8220;Wedi imi ddychwelyd i Jerwsalem, dyma a ddigwyddodd pan oeddwn yn gwedd&#239;o yn y deml: euthum i lesmair, 18a'i weld ef yn dweud wrthyf, &#8216;Brysia ar unwaith allan o Jerwsalem, oherwydd ni dderbyniant dy dystiolaeth amdanaf fi.&#8217; 19Dywedais innau, &#8216;Arglwydd, y maent hwy'n gwybod i mi fod o synagog i synagog yn carcharu ac yn fflangellu'r rhai oedd yn credu ynot ti. 20A phan oedd gwaed Steffan, dy dyst, yn cael ei dywallt, yr oeddwn innau hefyd yn sefyll yn ymyl, ac yn cydsynio, ac yn gwarchod dillad y rhai oedd yn ei ladd.&#8217; 21A dywedodd wrthyf, &#8216;Dos, oherwydd yr wyf fi am dy anfon di ymhell at y Cenhedloedd.&#8217; &#8221;</div><div class="s">Paul a'r Capten Rhufeinig</div><div class="m"> 22Yr oeddent wedi gwrando arno hyd at y gair hwn, ond yna dechreusant weiddi, &#8220;Ymaith ag ef oddi ar y ddaear! Y mae'n warth fod y fath ddyn yn cael byw.&#8221; 23Fel yr oeddent yn gweiddi ac yn ysgwyd eu dillad ac yn taflu llwch i'r awyr, 24gorchmynnodd y capten ei ddwyn ef i mewn i'r pencadlys, a'i holi trwy ei chwipio, er mwyn cael gwybod pam yr oeddent yn bloeddio felly yn ei erbyn. 25Ond pan glymwyd ef i'w fflangellu, dywedodd Paul wrth y canwriad oedd yn sefyll gerllaw, &#8220;A oes gennych hawl i fflangellu dinesydd Rhufeinig, a hynny heb farnu ei achos?&#8221; 26Pan glywodd y canwriad hyn, aeth at y capten, a rhoi adroddiad iddo, gan ddweud, &#8220;Beth yr wyt ti am ei wneud? Y mae'r dyn yma yn ddinesydd Rhufeinig.&#8221; 27Daeth y capten ato, ac meddai, &#8220;Dywed i mi, a wyt ti'n ddinesydd Rhufeinig?&#8221; &#8220;Ydwyf,&#8221; meddai yntau. 28Atebodd y capten, &#8220;Mi delais i swm mawr i gael y ddinasyddiaeth hon.&#8221; Ond dywedodd Paul, &#8220;Cefais i fy ngeni iddi.&#8221; 29Ar hyn, ciliodd y rhai oedd ar fin ei holi oddi wrtho. Daeth ofn ar y capten hefyd pan ddeallodd mai dinesydd Rhufeinig ydoedd, ac yntau wedi ei rwymo ef.</div><div class="s">Paul gerbron y Cyngor</div><div class="m"> 30Trannoeth, gan fod y capten am wybod yn sicr beth oedd cyhuddiad yr Iddewon, fe ollyngodd Paul yn rhydd, a gorchymyn i'r prif offeiriaid a'r holl Sanhedrin ymgynnull. Yna daeth ag ef i lawr, a'i osod ger eu bron.</div><div class="b"></div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkHEB">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="HEB.5">
 <div class="label">5</div><div class="m"> 1O blith dynion y bydd pob archoffeiriad yn cael ei ddewis, ac ar ran pobl feidrol y caiff ei benodi i'w cynrychioli mewn materion yn ymwneud &#226; Duw, i offrymu rhoddion ac aberthau dros bechodau. 2Y mae'n gallu cydymddwyn &#226;'r rhai anwybodus a chyfeiliornus, gan ei fod yntau hefyd wedi ei amgylchu &#226; gwendid; 3ac oherwydd y gwendid hwn, rhaid iddo offrymu dros bechodau ar ei ran ei hun, fel ar ran y bobl. 4Nid oes neb yn cymryd yr anrhydedd iddo'i hun; Duw sydd yn ei alw, fel y galwodd Aaron.</div><div class="p"> 5Felly hefyd gyda Christ. Nid ei ogoneddu ei hun i fod yn archoffeiriad a wnaeth, ond Duw a ddywedodd wrtho:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220;Fy Mab wyt ti,</div><div class="q">myfi a'th genhedlodd di heddiw.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 6Fel y mae'n dweud mewn lle arall hefyd:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220;Yr wyt ti'n offeiriad am byth</div><div class="q">yn &#244;l urdd Melchisedec.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 7Yn nyddiau ei gnawd, fe offrymodd Iesu wedd&#239;au ac erfyniadau, gyda llef uchel a dagrau, i'r Un oedd yn abl i'w achub rhag marwolaeth, ac fe gafodd ei wrando o achos ei barchedig ofn.#5:7 Neu, marwolaeth, a chan gael gwrandawiad, fe'i rhyddhawyd o ofn. 8Er mai Mab ydoedd, dysgodd ufudd-dod drwy'r hyn a ddioddefodd, 9ac wedi ei berffeithio, daeth yn ffynhonnell iachawdwriaeth dragwyddol i bawb sydd yn ufuddhau iddo, 10wedi ei enwi gan Dduw yn archoffeiriad yn &#244;l urdd Melchisedec.</div><div class="s">Rhybudd rhag Syrthio Ymaith</div><div class="m"> 11Am Melchisedec#5:11 Neu, Am hyn. y mae gennym lawer i'w ddweud sydd yn anodd ei egluro, oherwydd eich bod chwi wedi mynd yn araf i ddeall. 12Yn wir, er y dylech erbyn hyn fod yn athrawon, y mae arnoch angen rhywun i ailddysgu ichwi elfennau cyntaf oraclau Duw; angen llaeth sydd arnoch chwi, ac nid bwyd cryf. 13Nid oes gan y sawl sy'n byw ar laeth ddim profiad o egwyddor cyfiawnder, am mai baban ydyw. 14Pobl wedi cyrraedd eu llawn dwf sy'n cymryd bwyd cryf; y mae eu synhwyrau hwy, trwy ymarfer, wedi eu disgyblu i farnu rhwng da a drwg.</div><div class="b"></div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkHEB">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="HEB.6">
 <div class="label">6</div><div class="m"> 1Am hynny, gadewch inni ymadael &#226;'r athrawiaeth elfennol am Grist, a mynd ymlaen at y tyfiant llawn. Ni ddylem eilwaith osod y sylfaen, sef edifeirwch am weithredoedd meirwon, a ffydd yn Nuw, 2dysgeidiaeth am olchiadau#6:2 Neu, fedyddiadau., arddodiad dwylo, atgyfodiad y meirw, a'r Farn dragwyddol. 3A mynd ymlaen a wnawn, os caniat&#226; Duw. 4Oherwydd y rhai a oleuwyd unwaith, ac a brofodd o'r rhodd nefol, ac a fu'n gyfrannog o'r Ysbryd Gl&#226;n, 5ac a brofodd ddaioni gair Duw a nerthoedd yr oes i ddod&#8212; 6os yw'r rhain wedyn wedi syrthio ymaith, y mae'n amhosibl eu hadfer i edifeirwch, gan eu bod i'w niwed eu hunain yn croeshoelio#6:6 Neu, yn ailgroeshoelio. Mab Duw, ac yn ei wneud yn waradwydd. 7Oherwydd y mae'r ddaear, sy'n llyncu'r glaw sy'n disgyn arni'n fynych, ac sy'n dwyn cnydau addas i'r rhai y mae'n cael ei thrin er eu mwyn, yn derbyn ei chyfran o fendith Duw. 8Ond os yw'n dwyn drain ac ysgall, y mae'n ddiwerth ac yn agos i felltith, a'i diwedd fydd ei llosgi.</div><div class="p"> 9Er ein bod yn siarad fel hyn, yr ydym yn argyhoeddedig, gyfeillion annwyl, fod pethau gwell yn eich aros chwi, pethau sy'n perthyn i iachawdwriaeth. 10Oherwydd nid yw Duw yn anghyfiawn; nid anghofia eich gwaith, a'r cariad tuag at ei enw yr ydych wedi ei amlygu drwy weini i'r saint, ac yn dal ati i weini. 11Ond ein dyhead yw i bob un ohonoch ddangos yr un eiddgarwch yngl&#375;n &#226; sicrwydd eich gobaith hyd y diwedd. 12Yr ydym am ichwi beidio &#226; bod yn ddiog, ond yn efelychwyr y rhai sydd drwy ffydd ac amynedd yn etifeddu'r addewidion.</div><div class="s">Addewid Sicr Duw</div><div class="m"> 13Pan roddodd Duw, felly, addewid i Abraham, gan nad oedd ganddo neb mwy i dyngu wrtho, fe dyngodd wrtho'i hun 14gan ddweud: &#8220;Yn wir, bendithiaf di, ac yn ddiau, amlhaf di.&#8221; 15Ac felly, wedi disgwyl yn amyneddgar, fe gafodd yr hyn a addawyd. 16Oherwydd wrth un mwy y bydd pobl yn tyngu; ac y mae llw yn rhoi gwarant sydd yn derfyn ar bob dadl rhyngddynt. 17Felly, pan ewyllysiodd Duw brofi'n llwyrach i etifeddion yr addewid mor ddigyfnewid yw ei fwriad, fe roddodd warant drwy lw, 18er mwyn i ddau beth digyfnewid, dau beth yr oedd yn amhosibl i Dduw fod yn gelwyddog ynddynt, beri i ni sydd wedi ffoi am noddfa dderbyn symbyliad cryf i ymaflyd yn y gobaith a osodwyd o'n blaen. 19Y mae'r gobaith hwn gennym fel angor i'n bywyd, un diogel a chadarn, ac un sy'n mynd trwodd i'r tu mewn i'r llen, 20lle y mae Iesu wedi mynd, yn rhagredegydd ar ein rhan, wedi ei wneud yn archoffeiriad am byth, yn &#244;l urdd Melchisedec.</div>
 </div>
 </div>
</div>

60 I ddechrauSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg

Y cynllun darllen gwell

Wedi Newid: Camau Nesaf i Fywyd Newydd

Diwenwyno'r enaid

Emosiynau Sanctaidd - Ymatebion Beiblaidd i Bob Her

Mae credu Duw yn beth da beth bynnag sy'n bod