Coda a Dos Ati

Cyfrinachau Eden

5 Gweddi o Ostyngeiddrwydd

Tanio: Arweiniad Syml i Weddi Hyderus

Llawenydd ar gyfer y Daith: Dod o Hyd i Obaith yng Nghanol y Treial

Ddim yn iawn

Dewiswyd — Datgelu'r Wraig yn Nghrist

Deall Ewyllys Duw

Hadau: Beth a Pham

Ymrwymo dy Waith i'r Arglwydd

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch14" data-usfm="JHN.14">
 <div class="label">14</div><div class="s">Iesu, y Ffordd at y Tad</div><div class="m"> 1&#8220;Peidiwch &#226; gadael i ddim gynhyrfu'ch calon. Credwch yn Nuw, a chredwch ynof finnau. 2Yn nh&#375; fy Nhad y mae llawer o drigfannau; pe na byddai felly, a fyddwn i wedi dweud wrthych fy mod yn mynd i baratoi lle i chwi?#14:2 Yn &#244;l darlleniad arall, felly, byddwn wedi dweud wrthych. Oherwydd yr wyf yn mynd i baratoi lle i chwi. 3Ac os af a pharatoi lle i chwi, fe ddof yn &#244;l, a'ch cymryd chwi ataf fy hun, er mwyn i chwithau fod lle'r wyf fi. 4Fe wyddoch y ffordd i'r lle'r wyf fi'n mynd.#14:4 Yn &#244;l darlleniad arall, Fe wyddoch lle'r wyf fi'n mynd, ac fe wyddoch y ffordd yno.&#8221; 5Meddai Thomas wrtho, &#8220;Arglwydd, ni wyddom i ble'r wyt yn mynd. Sut y gallwn wybod y ffordd?&#8221; 6Dywedodd Iesu wrtho, &#8220;Myfi yw'r ffordd a'r gwirionedd a'r bywyd. Nid yw neb yn dod at y Tad ond trwof fi. 7Os ydych wedi f'adnabod i, byddwch#14:7 Yn &#244;l darlleniad arall, Pe byddech yn f'adnabod i, byddech. yn adnabod y Tad hefyd. Yn wir, yr ydych bellach yn ei adnabod ef ac wedi ei weld ef.&#8221; 8Meddai Philip wrtho, &#8220;Arglwydd, dangos i ni y Tad, a bydd hynny'n ddigon inni.&#8221; 9Atebodd Iesu ef, &#8220;A wyf wedi bod gyda chwi cyhyd heb i ti fy adnabod, Philip? Y mae'r sawl sydd wedi fy ngweld i wedi gweld y Tad. Sut y medri di ddweud, &#8216;Dangos i ni y Tad&#8217;? 10Onid wyt yn credu fy mod i yn y Tad, a'r Tad ynof fi? Y geiriau yr wyf fi'n eu dweud wrthych, nid ohonof fy hun yr wyf yn eu llefaru; y Tad sy'n aros ynof fi sydd yn gwneud ei weithredoedd ei hun. 11Credwch fi pan ddywedaf fy mod i yn y Tad, a'r Tad ynof fi; neu ynteu credwch ar sail y gweithredoedd eu hunain. 12Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych, bydd pwy bynnag sy'n credu ynof fi hefyd yn gwneud y gweithredoedd yr wyf fi'n eu gwneud; yn wir, bydd yn gwneud rhai mwy na'r rheini, oherwydd fy mod i'n mynd at y Tad. 13Beth bynnag a ofynnwch yn fy enw i, fe'i gwnaf, er mwyn i'r Tad gael ei ogoneddu yn y Mab. 14Os gofynnwch unrhyw beth i mi#14:14 Yn &#244;l darlleniad arall gadewir allan i mi. yn fy enw i, fe'i gwnaf.</div><div class="s">Addo'r Ysbryd</div><div class="m"> 15&#8220;Os ydych yn fy ngharu i, fe gadwch fy ngorchmynion i. 16Ac fe ofynnaf finnau i'm Tad, ac fe rydd ef i chwi Eiriolwr#14:16 Neu, Gyfnerthwr; neu, Ddiddanydd. Felly hefyd yn 14:26; 15:26; a 16:7. arall i fod gyda chwi am byth, 17Ysbryd y Gwirionedd. Ni all y byd ei dderbyn ef, am nad yw'r byd yn ei weld nac yn ei adnabod ef; yr ydych chwi yn ei adnabod, oherwydd gyda chwi y mae'n aros ac ynoch chwi y bydd. 18Ni adawaf chwi'n amddifad; fe ddof yn &#244;l atoch chwi. 19Ymhen ychydig amser, ni bydd y byd yn fy ngweld i ddim mwy, ond byddwch chwi'n fy ngweld, fy mod yn fyw; a byw fyddwch chwithau hefyd. 20Yn y dydd hwnnw byddwch chwi'n gwybod fy mod i yn fy Nhad, a'ch bod chwi ynof fi, a minnau ynoch chwithau. 21Pwy bynnag y mae fy ngorchmynion i ganddo, ac sy'n eu cadw hwy, yw'r un sy'n fy ngharu i. A'r un sy'n fy ngharu i, fe'i cerir gan fy Nhad, a byddaf finnau yn ei garu, ac yn f'amlygu fy hun iddo.&#8221; 22Meddai Jwdas wrtho (nid Jwdas Iscariot), &#8220;Arglwydd, beth sydd wedi digwydd i beri dy fod yn mynd i'th amlygu dy hun i ni, ac nid i'r byd?&#8221; 23Atebodd Iesu ef: &#8220;Os yw rhywun yn fy ngharu, bydd yn cadw fy ngair i, a bydd fy Nhad yn ei garu, ac fe ddown ato a gwneud ein trigfa gydag ef. 24Nid yw'r sawl nad yw'n fy ngharu i yn cadw fy ngeiriau i. A'r gair hwn yr ydych chwi yn ei glywed, nid fy ngair i ydyw, ond gair y Tad a'm hanfonodd i.</div><div class="p"> 25&#8220;Yr wyf wedi dweud hyn wrthych tra wyf yn aros gyda chwi. 26Ond bydd yr Eiriolwr, yr Ysbryd Gl&#226;n, a anfona'r Tad yn fy enw i, yn dysgu popeth ichwi, ac yn dwyn ar gof ichwi y cwbl a ddywedais i wrthych. 27Yr wyf yn gadael i chwi dangnefedd; yr wyf yn rhoi i chwi fy nhangnefedd i fy hun. Nid fel y mae'r byd yn rhoi yr wyf fi'n rhoi i chwi. Peidiwch &#226; gadael i ddim gynhyrfu'ch calon, a pheidiwch ag ofni. 28Clywsoch beth a ddywedais i wrthych, &#8216;Yr wyf fi yn ymadael &#226; chwi, ac fe ddof atoch chwi.&#8217; Pe baech yn fy ngharu i, byddech yn llawenhau fy mod yn mynd at y Tad, oherwydd y mae'r Tad yn fwy na mi. 29Yr wyf fi wedi dweud wrthych yn awr, cyn i'r peth ddigwydd, er mwyn ichwi gredu pan ddigwydd. 30Ni byddaf yn siarad llawer gyda chwi eto, oherwydd y mae tywysog y byd hwn yn dod. Nid oes ganddo ddim gafael arnaf fi, 31ond rhaid i'r byd wybod fy mod i'n caru'r Tad ac yn gwneud yn union fel y mae'r Tad wedi gorchymyn imi. Codwch, ac awn oddi yma.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="JHN.15">
 <div class="label">15</div><div class="s">Iesu, y Wir Winwydden</div><div class="m"> 1&#8220;Myfi yw'r wir winwydden, a'm Tad yw'r gwinllannwr. 2Y mae ef yn torri i ffwrdd bob cangen ynof fi nad yw'n dwyn ffrwyth, ac yn glanhau pob un sydd yn dwyn ffrwyth, er mwyn iddi ddwyn mwy o ffrwyth. 3Yr ydych chwi eisoes yn l&#226;n trwy'r gair yr wyf wedi ei lefaru wrthych. 4Arhoswch ynof fi, a minnau ynoch chwi. Ni all y gangen ddwyn ffrwyth ohoni ei hun, heb iddi aros yn y winwydden; ac felly'n union ni allwch chwithau heb i chwi aros ynof fi. 5Myfi yw'r winwydden; chwi yw'r canghennau. Y mae'r sawl sydd yn aros ynof fi, a minnau ynddo yntau, yn dwyn llawer o ffrwyth, oherwydd ar wah&#226;n i mi ni allwch wneud dim. 6Os na fydd rhywun yn aros ynof fi, caiff ei daflu i ffwrdd fel y gangen ddiffrwyth, ac fe wywa; dyma'r canghennau a gesglir, i'w taflu i'r t&#226;n a'u llosgi. 7Os arhoswch ynof fi, ac os erys fy ngeiriau ynoch chwi, gofynnwch am beth a fynnwch, ac fe'i rhoddir ichwi. 8Dyma sut y gogoneddir fy Nhad: trwy i chwi ddwyn llawer o ffrwyth a bod yn ddisgyblion i mi. 9Fel y mae'r Tad wedi fy ngharu i, yr wyf finnau wedi eich caru chwi. Arhoswch yn fy nghariad i. 10Os cadwch fy ngorchmynion fe arhoswch yn fy nghariad, yn union fel yr wyf fi wedi cadw gorchmynion fy Nhad, ac yr wyf yn aros yn ei gariad ef.</div><div class="p"> 11&#8220;Yr wyf wedi dweud hyn wrthych er mwyn i'm llawenydd i fod ynoch, ac i'ch llawenydd chwi fod yn gyflawn. 12Dyma fy ngorchymyn i: carwch eich gilydd fel y cerais i chwi. 13Nid oes gan neb gariad mwy na hyn, sef bod rhywun yn rhoi ei einioes dros ei gyfeillion. 14Yr ydych chwi'n gyfeillion i mi os gwnewch yr hyn yr wyf fi'n ei orchymyn ichwi. 15Nid wyf mwyach yn eich galw yn weision, oherwydd nid yw'r gwas yn gwybod beth y mae ei feistr yn ei wneud. Yr wyf wedi eich galw yn gyfeillion, oherwydd yr wyf wedi gwneud yn hysbys i chwi bob peth a glywais gan fy Nhad. 16Nid chwi a'm dewisodd i, ond myfi a'ch dewisodd chwi, a'ch penodi i fynd allan a dwyn ffrwyth, ffrwyth sy'n aros. Ac yna, fe rydd y Tad i chwi beth bynnag a ofynnwch ganddo yn fy enw i. 17Dyma'r gorchymyn yr wyf yn ei roi i chwi: carwch eich gilydd.</div><div class="s">Casineb y Byd</div><div class="m"> 18&#8220;Os yw'r byd yn eich cas&#225;u chwi, fe wyddoch ei fod wedi fy nghas&#225;u i o'ch blaen chwi. 19Pe baech yn perthyn i'r byd, byddai'r byd yn caru'r eiddo'i hun. Ond gan nad ydych yn perthyn i'r byd, oherwydd i mi eich dewis chwi allan o'r byd, y mae'r byd yn eich cas&#225;u chwi. 20Cofiwch y gair a ddywedais i wrthych: &#8216;Nid yw unrhyw was yn fwy na'i feistr.&#8217; Os erlidiasant fi, fe'ch erlidiant chwithau; os cadwasant fy ngair i, fe gadwant yr eiddoch chwithau. 21Fe wn&#226;nt hyn oll i chwi o achos fy enw i, am nad ydynt yn adnabod yr hwn a'm hanfonodd i. 22Pe buaswn i heb ddod a llefaru wrthynt, ni buasai ganddynt bechod. Ond yn awr nid oes ganddynt esgus am eu pechod. 23Y mae'r sawl sy'n fy nghas&#225;u i yn cas&#225;u fy Nhad hefyd. 24Pe na buaswn wedi gwneud gweithredoedd yn eu plith na wnaeth neb arall, ni buasai ganddynt bechod. Ond yn awr y maent wedi gweld, ac wedi cas&#225;u fy Nhad a minnau. 25Ond rhaid oedd cyflawni'r gair sy'n ysgrifenedig yn eu Cyfraith hwy: &#8216;Y maent wedi fy nghas&#225;u heb achos.&#8217;</div><div class="p"> 26&#8220;Pan ddaw'r Eiriolwr a anfonaf fi atoch oddi wrth y Tad, sef Ysbryd y Gwirionedd, sy'n dod oddi wrth y Tad, bydd ef yn tystiolaethu amdanaf fi. 27Ac yr ydych chwi hefyd yn tystiolaethu, am eich bod gyda mi o'r dechrau.</div><div class="b"></div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="JHN.16">
 <div class="label">16</div><div class="m"> 1&#8220;Yr wyf wedi dweud y pethau hyn wrthych i'ch cadw rhag cwympo. 2Fe'ch torrant chwi allan o'r synagogau; yn wir y mae'r amser yn dod pan fydd pawb fydd yn eich lladd chwi yn meddwl ei fod yn offrymu gwasanaeth i Dduw. 3Fe wn&#226;nt hyn am nad ydynt wedi adnabod na'r Tad na myfi. 4Ond yr wyf wedi dweud y pethau hyn wrthych er mwyn ichwi gofio, pan ddaw'r amser iddynt ddigwydd, fy mod i wedi eu dweud wrthych.</div><div class="s">Gwaith yr Ysbryd</div><div class="m">&#8220;Ni ddywedais hyn wrthych o'r dechrau, oherwydd yr oeddwn i gyda chwi. 5Ond yn awr, yr wyf yn mynd at yr hwn a'm hanfonodd i, ac eto nid yw neb ohonoch yn gofyn i mi, &#8216;Ble'r wyt ti'n mynd?&#8217; 6Ond am fy mod wedi dweud hyn wrthych, daeth tristwch i lenwi eich calon. 7Yr wyf fi'n dweud y gwir wrthych: y mae'n fuddiol i chwi fy mod i'n mynd ymaith. Oherwydd os nad af, ni ddaw'r Eiriolwr atoch chwi. Ond os af, fe'i hanfonaf ef atoch. 8A phan ddaw, fe argyhoedda ef y byd yngl&#375;n &#226; phechod, a chyfiawnder, a barn; 9yngl&#375;n &#226; phechod am nad ydynt yn credu ynof fi; 10yngl&#375;n &#226; chyfiawnder oherwydd fy mod i'n mynd at y Tad, ac na chewch fy ngweld ddim mwy; 11yngl&#375;n &#226; barn am fod tywysog y byd hwn wedi cael ei farnu.</div><div class="p"> 12&#8220;Y mae gennyf lawer eto i'w ddweud wrthych, ond ni allwch ddal y baich ar hyn o bryd. 13Ond pan ddaw ef, Ysbryd y Gwirionedd, fe'ch arwain chwi yn#16:13 Yn &#244;l darlleniad arall, at. yr holl wirionedd. Oherwydd nid ohono'i hun y bydd yn llefaru; ond yr hyn a glyw y bydd yn ei lefaru, a'r hyn sy'n dod y bydd yn ei fynegi i chwi. 14Bydd ef yn fy ngogoneddu i, oherwydd bydd yn cymryd o'r hyn sy'n eiddo i mi ac yn ei fynegi i chwi. 15Y mae pob peth sydd gan y Tad yn eiddo i mi. Dyna pam y dywedais ei fod yn cymryd o'r hyn sy'n eiddo i mi ac yn ei fynegi i chwi.</div><div class="s">Troi Tristwch yn Llawenydd</div><div class="m"> 16&#8220;Ymhen ychydig amser, ni byddwch yn fy ngweld i ddim mwy, ac ymhen ychydig wedyn, fe fyddwch yn fy ngweld.&#8221; 17Yna meddai rhai o'i ddisgyblion wrth ei gilydd, &#8220;Beth yw hyn y mae'n ei ddweud wrthym, &#8216;Ymhen ychydig amser, ni byddwch yn fy ngweld i, ac ymhen ychydig amser wedyn, fe fyddwch yn fy ngweld&#8217;, ac &#8216;Oherwydd fy mod i'n mynd at y Tad&#8217;? 18Beth,&#8221; meddent, &#8220;yw'r &#8216;ychydig amser&#8217; yma y mae'n s&#244;n amdano? Nid ydym yn deall am beth y mae'n siarad.&#8221; 19Sylweddolodd Iesu eu bod yn awyddus i'w holi, ac meddai wrthynt, &#8220;Ai dyma'r hyn yr ydych yn ei drafod gyda'ch gilydd, fy mod i wedi dweud, &#8216;Ymhen ychydig amser, ni byddwch yn fy ngweld i, ac ymhen ychydig amser wedyn, fe fyddwch yn fy ngweld&#8217;? 20Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych, y byddwch chwi'n wylo ac yn galaru, a bydd y byd yn llawenhau. Byddwch chwi'n drist, ond fe droir eich tristwch yn llawenydd. 21Y mae gwraig mewn poen wrth esgor, gan fod ei hamser wedi dod. Ond pan fydd y baban wedi ei eni, nid yw hi'n cofio'r gwewyr ddim mwy gan gymaint ei llawenydd fod plentyn wedi ei eni i'r byd. 22Felly chwithau, yr ydych yn awr mewn tristwch. Ond fe'ch gwelaf chwi eto, ac fe lawenha eich calon, ac ni chaiff neb ddwyn eich llawenydd oddi arnoch. 23Y dydd hwnnw ni byddwch yn holi dim arnaf. Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych, beth bynnag a ofynnwch gan y Tad yn fy enw i, bydd ef yn ei roi ichwi. 24Hyd yn hyn nid ydych wedi gofyn dim yn fy enw i. Gofynnwch, ac fe gewch, ac felly bydd eich llawenydd yn gyflawn.</div><div class="s">Yr Wyf Fi wedi Gorchfygu'r Byd</div><div class="m"> 25&#8220;Yr wyf wedi dweud y pethau hyn wrthych ar ddamhegion. Y mae amser yn dod pan na fyddaf yn siarad wrthych ar ddamhegion ddim mwy, ond yn llefaru wrthych yn gwbl eglur am y Tad. 26Yn y dydd hwnnw, byddwch yn gofyn yn fy enw i. Nid wyf yn dweud wrthych y byddaf fi'n gwedd&#239;o ar y Tad drosoch chwi, 27oherwydd y mae'r Tad ei hun yn eich caru chwi, am i chwi fy ngharu i a chredu fy mod i wedi dod oddi wrth Dduw. 28Deuthum oddi wrth y Tad, ac yr wyf wedi dod i'r byd; bellach yr wyf yn gadael y byd eto ac yn mynd at y Tad.&#8221; 29Meddai ei ddisgyblion ef, &#8220;Dyma ti yn awr yn siarad yn gwbl eglur; nid ar ddameg yr wyt yn llefaru mwyach. 30Yn awr fe wyddom dy fod yn gwybod pob peth, ac nad oes arnat angen i neb dy holi. Dyna pam yr ydym yn credu dy fod wedi dod oddi wrth Dduw.&#8221; 31Atebodd Iesu hwy, &#8220;A ydych yn credu yn awr? 32Edrychwch, y mae amser yn dod, yn wir y mae wedi dod, pan gewch eich gwasgaru bob un i'w le ei hun, a'm gadael i ar fy mhen fy hun. Ac eto, nid wyf ar fy mhen fy hun, oherwydd y mae'r Tad gyda mi. 33Yr wyf wedi dweud hyn wrthych er mwyn i chwi, ynof fi, gael tangnefedd. Yn y byd fe gewch orthrymder, ond codwch eich calon, yr wyf fi wedi gorchfygu'r byd.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch17" data-usfm="JHN.17">
 <div class="label">17</div><div class="s">Gweddi Iesu</div><div class="m"> 1Wedi iddo lefaru'r geiriau hyn, cododd Iesu ei lygaid i'r nef a dywedodd: &#8220;O Dad, y mae'r awr wedi dod. Gogonedda dy Fab, er mwyn i'r Mab dy ogoneddu di. 2Oherwydd rhoddaist iddo ef awdurdod ar bob un, awdurdod i roi bywyd tragwyddol i bawb yr wyt ti wedi eu rhoi iddo ef. 3A hyn yw bywyd tragwyddol: dy adnabod di, yr unig wir Dduw, a'r hwn a anfonaist ti, Iesu Grist. 4Yr wyf fi wedi dy ogoneddu ar y ddaear trwy orffen y gwaith a roddaist imi i'w wneud. 5Yn awr, O Dad, gogonedda di fyfi ger dy fron dy hun &#226;'r gogoniant oedd i mi ger dy fron cyn bod y byd.</div><div class="p"> 6&#8220;Yr wyf wedi amlygu dy enw i'r rhai a roddaist imi allan o'r byd. Eiddot ti oeddent, ac fe'u rhoddaist i mi. Y maent wedi cadw dy air di. 7Y maent yn gwybod yn awr mai oddi wrthyt ti y mae popeth a roddaist i mi. 8Oherwydd yr wyf wedi rhoi iddynt hwy y geiriau a roddaist ti i mi, a hwythau wedi eu derbyn, a chanfod mewn gwirionedd mai oddi wrthyt ti y deuthum, a chredu mai ti a'm hanfonodd i. 9Drostynt hwy yr wyf fi'n gwedd&#239;o. Nid dros y byd yr wyf yn gwedd&#239;o, ond dros y rhai a roddaist imi, oherwydd eiddot ti ydynt. 10Y mae popeth sy'n eiddof fi yn eiddot ti, a'r eiddot ti yn eiddof fi. Ac yr wyf fi wedi fy ngogoneddu ynddynt hwy. 11Nid wyf fi mwyach yn y byd, ond y maent hwy yn y byd. Yr wyf fi'n dod atat ti. O Dad sanctaidd, cadw hwy'n ddiogel trwy dy enw, yr enw a roddaist#17:11 Yn &#244;l darlleniad arall, y rhai a roddaist. Felly hefyd yn adn. 12. i mi, er mwyn iddynt fod yn un fel yr ydym ni yn un. 12Pan oeddwn gyda hwy, yr oeddwn i'n eu cadw'n ddiogel trwy dy enw, yr enw a roddaist i mi. Gwyliais drostynt, ac ni chollwyd yr un ohonynt, ar wah&#226;n i fab colledigaeth, i'r Ysgrythur gael ei chyflawni. 13Ond yn awr yr wyf yn dod atat ti, ac yr wyf yn llefaru'r geiriau hyn yn y byd er mwyn i'm llawenydd i fod ganddynt yn gyflawn ynddynt hwy eu hunain. 14Yr wyf fi wedi rhoi iddynt dy air di, ac y mae'r byd wedi eu cas&#225;u hwy, am nad ydynt yn perthyn i'r byd, fel nad wyf finnau'n perthyn i'r byd. 15Nid wyf yn gwedd&#239;o ar i ti eu cymryd allan o'r byd, ond ar i ti eu cadw'n ddiogel rhag yr Un drwg. 16Nid ydynt yn perthyn i'r byd, fel nad wyf finnau'n perthyn i'r byd. 17Cysegra hwy yn y gwirionedd. Dy air di yw'r gwirionedd. 18Fel yr anfonaist ti fi i'r byd, yr wyf fi'n eu hanfon hwy i'r byd. 19Ac er eu mwyn hwy yr wyf fi'n fy nghysegru fy hun, er mwyn iddynt hwythau fod wedi eu cysegru yn y gwirionedd.</div><div class="p"> 20&#8220;Ond nid dros y rhain yn unig yr wyf yn gwedd&#239;o, ond hefyd dros y rhai fydd yn credu ynof fi trwy eu gair hwy. 21Rwy'n gwedd&#239;o ar iddynt oll fod yn un, ie, fel yr wyt ti, O Dad, ynof fi a minnau ynot ti, iddynt hwy hefyd fod ynom ni, er mwyn i'r byd gredu mai tydi a'm hanfonodd i. 22Yr wyf fi wedi rhoi iddynt hwy y gogoniant a roddaist ti i mi, er mwyn iddynt fod yn un fel yr ydym ni yn un: 23myfi ynddynt hwy, a thydi ynof fi, a hwythau felly wedi eu dwyn i undod perffaith, er mwyn i'r byd wybod mai tydi a'm hanfonodd i, ac i ti eu caru hwy fel y ceraist fi. 24O Dad, am y rhai yr wyt ti wedi eu rhoi i mi, fy nymuniad yw iddynt hwy fod gyda mi lle'r wyf fi, er mwyn iddynt weld fy ngogoniant, y gogoniant a roddaist i mi oherwydd i ti fy ngharu cyn seilio'r byd. 25O Dad cyfiawn, nid yw'r byd yn dy adnabod, ond yr wyf fi'n dy adnabod, ac y mae'r rhain yn gwybod mai tydi a'm hanfonodd i. 26Yr wyf wedi gwneud dy enw di yn hysbys iddynt, ac fe wnaf hynny eto, er mwyn i'r cariad &#226;'r hwn yr wyt wedi fy ngharu i fod ynddynt hwy, ac i minnau fod ynddynt hwy.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Reading the Bible in Historical Sequence Part 11Sampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg