Jona 2:1-10
Jona 2:1-10 beibl.net 2015, 2024 (BNET)
Dyma Jona yn gweddïo ar yr ARGLWYDD ei Dduw o fol y pysgodyn. Rôn i mewn trafferthion; dyma fi’n galw ar yr ARGLWYDD, a dyma fe’n fy ateb i. Gwaeddais am dy help di, o ganol byd y meirw, a dyma ti’n gwrando arna i! Teflaist fi i’r dyfnder; i waelod y môr. Roedd y cerrynt o’m cwmpas, a’r tonnau mawr yn torri uwch fy mhen. Rôn i’n meddwl fy mod i wedi cael fy ysgubo i ffwrdd gen ti am byth, ac y byddwn i byth yn cael gweld dy deml sanctaidd di eto! Rôn i bron boddi – roedd y môr dwfn o’m cwmpas, a gwymon wedi lapio am fy mhen. Rôn i wedi suddo at waelod isa’r mynyddoedd. Roedd giatiau’r ddaear ddofn wedi cloi tu ôl i mi am byth. Ond dyma ti, ARGLWYDD Dduw, yn fy achub i o’r Pwll dwfn. Pan oedd fy mywyd yn llithro i ffwrdd, dyma fi’n galw arnat ti, ARGLWYDD; a dyma ti’n gwrando ar fy ngweddi o dy deml sanctaidd. Mae’r rhai sy’n addoli eilunod diwerth yn troi cefn ar dy drugaredd di. Ond dw i am offrymu aberth i ti, a chanu mawl i ti’n gyhoeddus. Bydda i’n gwneud beth dw i wedi’i addo! Yr ARGLWYDD ydy’r un sy’n achub! Yna dyma’r ARGLWYDD yn dweud wrth y pysgodyn am chwydu Jona ar dir sych.
Jona 2:1-10 Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig 2004 (BCND)
Yna gweddïodd Jona ar yr ARGLWYDD ei Dduw o fol y pysgodyn a dweud, “Gelwais ar yr ARGLWYDD yn fy nghyfyngder, ac atebodd fi; o ddyfnder Sheol y gwaeddais, a chlywaist fy llais. Teflaist fi i'r dyfnder, i eigion y môr, a'r llanw yn f'amgylchu; yr oedd dy holl donnau a'th lifeiriant yn mynd dros fy mhen. Yna dywedais, ‘Fe'm gyrrwyd allan o'th olwg di; sut y caf edrych eto ar dy deml sanctaidd?’ Caeodd y dyfroedd amdanaf, a'r dyfnder o'm cwmpas; clymodd y gwymon am fy mhen wrth wreiddiau'r mynyddoedd; euthum i lawr i'r wlad y caeodd ei bolltau arnaf am byth. Eto, dygaist fy mywyd i fyny o'r pwll, O ARGLWYDD fy Nuw. Pan deimlais fy hun yn llewygu, cofiais am yr ARGLWYDD, a daeth fy ngweddi atat i'th deml sanctaidd. Y mae'r rhai sy'n addoli eilunod gwag yn gwadu eu teyrngarwch. Ond aberthaf i ti â chân o ddiolch. Talaf yr hyn a addunedais; i'r ARGLWYDD y perthyn gwaredu.” A llefarodd yr ARGLWYDD wrth y pysgodyn, a chwydodd yntau Jona ar y lan.
Jona 2:1-10 Beibl William Morgan - Argraffiad 1955 (BWM)
A Jona a weddïodd ar yr ARGLWYDD ei DDUW o fol y pysgodyn, Ac a ddywedodd, O’m hing y gelwais ar yr ARGLWYDD, ac efe a’m hatebodd; o fol uffern y gwaeddais, a chlywaist fy llef. Ti a’m bwriaist i’r dyfnder, i ganol y môr; a’r llanw a’m hamgylchodd: dy holl donnau a’th lifeiriaint a aethant drosof. A minnau a ddywedais, Bwriwyd fi o ŵydd dy lygaid; er hynny mi a edrychaf eto tua’th deml sanctaidd. Y dyfroedd a’m hamgylchasant hyd yr enaid; y dyfnder a ddaeth o’m hamgylch; ymglymodd yr hesg am fy mhen. Disgynnais i odre’r mynyddoedd; y ddaear a’i throsolion oedd o’m hamgylch yn dragywydd: eto ti a ddyrchefaist fy einioes o’r ffos, O ARGLWYDD fy NUW. Pan lewygodd fy enaid ynof, cofiais yr ARGLWYDD; a’m gweddi a ddaeth i mewn atat i’th deml sanctaidd. Y neb a gadwant oferedd celwydd, a wrthodant eu trugaredd eu hun. A minnau mewn llais clodforedd a aberthaf i ti, talaf yr hyn a addunedais. Iachawdwriaeth sydd eiddo yr ARGLWYDD. A llefarodd yr ARGLWYDD wrth y pysgodyn, ac efe a fwriodd Jona ar y tir sych.