Y Salmau 65:1-13

Mawl sy'n ddyledus i ti, O Dduw, yn Seion; ac i ti, sy'n gwrando gweddi, y telir adduned. Atat ti y daw pob un â'i gyffes o bechod: “Y mae ein troseddau'n drech na ni, ond yr wyt ti'n eu maddau.” Gwyn ei fyd y sawl a ddewisi ac a ddygi'n agos, iddo gael preswylio yn dy gynteddau; digoner ninnau â daioni dy dŷ, dy deml sanctaidd. Mewn gweithredoedd ofnadwy yr atebi ni â buddugoliaeth, O Dduw ein hiachawdwriaeth; ynot yr ymddiried holl gyrion y ddaear a phellafoedd y môr; gosodi'r mynyddoedd yn eu lle â'th nerth, yr wyt wedi dy wregysu â chryfder; yr wyt yn tawelu rhu'r moroedd, rhu eu tonnau, a therfysg pobloedd. Y mae trigolion cyrion y byd yn ofni dy arwyddion; gwnei i diroedd bore a hwyr lawenhau. Rwyt yn gofalu am y ddaear ac yn ei dyfrhau, gwnaethost hi'n doreithiog iawn; y mae afon Duw'n llawn o ddŵr; darperaist iddynt ŷd. Fel hyn yr wyt yn trefnu ar ei chyfer: dyfrhau ei rhychau, gwastatáu ei chefnau, ei mwydo â chawodydd a bendithio'i chnwd. Yr wyt yn coroni'r flwyddyn â'th ddaioni, ac y mae dy lwybrau'n diferu gan fraster. Y mae porfeydd yr anialdir yn diferu, a'r bryniau wedi eu gwregysu â llawenydd; y mae'r dolydd wedi eu gwisgo â defaid, a'r dyffrynnoedd wedi eu gorchuddio ag ŷd. Y maent yn bloeddio ac yn gorfoleddu.